Ένας από τους πιο διάσημους προγόνους μας, ο αυστραλοπίθηκος «Λούσι» δεν ήταν μόνη, καθώς περίπου την ίδια εποχή που εκείνη ζούσε, πριν από 3,4 εκατ. χρόνια, και στην ίδια περιοχή, περιφερόταν επίσης ένα άλλο είδος.

Αυτό το είδος κάποιες φορές μπορούσε να περπατήσει όρθιο στα δύο του πόδια, αν και κάπως αδέξια, ενώ κατά κύριο λόγο ζούσε ακόμα πάνω στα δέντρα, όπως οι πίθηκοι. Αυτό προκύπτει από την ανακάλυψη του σπάνιου απολιθώματος ενός μη πλήρους δεξιού ποδιού στην Αιθιοπία, το οποίο πιθανότατα παραπέμπει σε ένα ξεχωριστό προϊστορικό παρακλάδι της προ-ανθρώπινης οικογένειας.

Η ανακάλυψη είναι σημαντική γιατί δείχνει πως πάνω από ένα προ-ανθρώπινα είδη ζούσαν στην Ανατολική Αφρική πριν από τρία έως τέσσερα εκατομμύρια χρόνια και το καθένα είχε τον δικό του τρόπο να μετακινείται, πότε στα τέσσερα και πότε στα δύο πόδια.

Το εύρημα ρίχνει νέο φως στην εξέλιξη των ανθρώπων και στη σταδιακή ανάπτυξη της ικανότητάς τους να περπατάνε όχι στα τέσσερα πόδια, όπως οι πίθηκοι, αλλά στα δύο. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να προσδιοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια το είδος των προγόνων μας από όπου προέρχεται το απολίθωμα του ποδιού. Μόνο αν βρεθούν πρόσθετα απολιθώματα κρανίου και δοντιών, θα μπορεί να γίνει μια ταυτοποίηση. Μία πιθανότητα είναι ότι σχετίζεται με το γένος του Αρδιπίθηκου (ramidus), που ζούσε πριν από 4,4 εκατ. χρόνια στην Αιθιοπία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αιθιοπικής καταγωγής παλαιοανθρωπολόγο Γιοχάνες Χαϊλέ-Σελασιέ του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στο Κλίβελαντ του Οχάιο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το «BBC», το «Science» και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», εκτιμούν, με βάση την ανατομία του ποδιού, ότι το πλάσμα μπορούσε να βαδίζει όρθιο κατά καιρούς, όταν δεν ζούσε στα δέντρα, αν και προτιμούσε ακόμα τη δεύτερη λύση.

Το νέο απολίθωμα βρέθηκε στην περιοχή Αφάρ, περίπου 520 χλμ. βορειανατολικά της πρωτεύουσας Αντίς Αμπέμπα. Το 1974, είχε ανακαλυφθεί από τον παλαιοντολόγο Ντόναλντ Γιόχανσον στην ίδια περιοχή του Αφάρ η διάσημη «Λούσι» (Αυστραλοπίθηκος Αφαρένσις), σε απόσταση μόλις 50 χλμ. από εκεί που έγινε η νέα ανακάλυψη. Η ανατομία του ποδιού της «Λούσι» δείχνει ότι, μολονότι το σώμα και ο εγκέφαλός της δεν ήταν πολύ μεγαλύτερα από ενός χιμπατζή, μπορούσε να βαδίσει όρθια σχεδόν κανονικά, ενώ το μυστηριώδες είδος που μόλις ανακαλύφθηκε, δεν είχε ακόμα κάνει στον ίδιο βαθμό τη μετάβαση από τα δέντρα στη δίποδη ζωή των πεδιάδων.

Η συνύπαρξη των δύο ειδών, κατά τους επιστήμονες, η οποία πιθανώς κράτησε ένα εκατομμύριο χρόνια (η «Λούσι» εμφανίστηκε πριν από 4 εκατ. χρόνια και εξαφανίστηκε πριν από περίπου 3 εκατ. χρόνια), δείχνει ότι μάλλον υπήρχαν περισσότεροι από ένας εξελικτικοί δρόμοι που οδήγησαν τους προγόνους μας στην εγκατάλειψη της ζωής στα δέντρα και στην πλήρη υιοθέτηση του βαδίσματος στα δύο πόδια. Το βάδισμα αυτό ήταν η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους ανθρωπίδες προγόνους μας και στους πιθήκους (οι ανθρωπίδες είναι εκείνα τα είδη που είναι πιο συγγενικά με τον άνθρωπο παρά με τους χιμπατζήδες).