Οι μικρές και χαριτωμένες λιβελούλες, τα γνωστά μας «ελικοπτεράκια», είναι ένα συμπαθητικό νομίζουμε έντομο, αν και όταν η επιστήμη άρχισε να ασχολείται μαζί της φάνηκε το σκοτεινό και μοχθηρό πρόσωπό της! Η λιβελούλα βλέπετε είναι ένας από τους καταπληκτικότερους κυνηγούς της φύσης, έχοντας ποσοστό επιτυχίας στο 95%, ντροπιάζοντας έτσι λιοντάρια, τίγρεις και καρχαρίες. Την ίδια ώρα, είναι και τρομακτικά λαίμαργη. Το Χάρβαρντ είχε μελετήσει μία που δεν σταμάτησε παρά όταν καταβρόχθισε 300 μύγες. Είναι μάλιστα η τεράστια αντοχή και η ταχύτητά της που κάνουν δύσκολη τη μελέτη της, γι’ αυτό και οι επιστήμονες είχαν στραφεί στη νύμφη της, που είναι ευκολότερο να παρατηρηθεί και να αναλυθεί η συμπεριφορά της. Κι έτσι οι διατροφικές συνήθειες της ενήλικης λιβελούλας παρέμεναν εν πολλοίς αποσπασματικές. Ακόμα και με βάτραχο την έχουν πιάσει να τρέφεται, αν και οι γνώσεις μας ήταν εντελώς συμπτωματικές. Μέχρι τώρα όλα αυτά, καθώς ομάδα φινλανδών βιολόγων βάλθηκε να αποκρυπτογραφήσει το μενού των οδοντόγναθων. Το πρόβλημα παρέμενε όμως, κι έτσι οι επιστήμονες στράφηκαν στις ακαθαρσίες του για να δουν με τι στο καλό τρέφεται το κολεόπτερο. Και πάλι όμως ήταν δύσκολο, καθώς η λιβελούλα μασάει καλά το φαγητό της και δεν μπορούσαν να βρουν αναγνωρίσιμα ίχνη της λείας στα περιττώματά της. Κι έτσι οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι στράφηκαν στην τεχνολογία. Αιχμαλώτισαν 74 λιβελούλες και συνέλεξαν τα περιττώματά τους σε διάστημα 24 ωρών. Μετά απέσπασαν γενετικό υλικό από τα δείγματα και τα περιττώματα και βρήκαν 41 διακριτά είδη με τα οποία τρέφεται το έντομο. Βρήκαν λοιπόν πως τρέφεται κυρίως με σκνίπες, σκουλήκια και μυρμήγκια και η ανακάλυψη λογίζεται κολοσσιαία στον τομέα έρευνας που μας απασχολεί, μιας και είναι η πρώτη φορά που έχουμε μια ξεκάθαρη απάντηση για το μενού της λιβελούλας, αλλά και τον τρόπο που αλληλεπιδρά με τα άλλα είδη. Η διατροφή της, για παράδειγμα, επικαλύπτεται με την αντίστοιχη της τοπικής νυχτερίδας, κι έτσι υπάρχει στα σίγουρα ανταγωνισμός ανάμεσα στα δύο είδη. Τώρα ξέρετε…