Απαραίτητη χαρακτηρίζει η Διεύθυνση Αισθητικών Δασών και Δρυμών του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τη μεταφορά μεγάλου αριθμού ελαφιών, από την Πάρνηθα σε άλλους βιότοπους στη χώρα.

Σύμφωνα με έγγραφο της Διεύθυνσης αναζητούνται βιότοποι κατάλληλοι για τη διαβίωση του cervus elaphus, που να εξασφαλίζουν τροφή, νερό, κάλυψη, ασφάλεια από λαθροθηρίες κλπ. Για το λόγο αυτό ζητήθηκε από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις της χώρας, στην περιφέρεια των οποίων υπάρχουν κατάλληλοι βιότοποι, να εκφράσουν τις απόψεις τους για την αποδοχή ή μη του προγράμματος αυτού.

Το έγγραφο διαβιβάστηκε στη Βουλή, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, προς απάντηση ερώτησης των ανεξάρτητων βουλευτών κ.κ. Θανάση Λεβέντη, Νίκου Τσούκαλη και Γρηγόρη Ψαριανού που έχουν επισημάνει την αναγκαιότητα να ληφθούν μέτρα για την προστασία των ελαφιών στη χώρα μας, διότι «έχουν συρρικνωθεί σε βαθμό που εντάσσονται πλέον στην κατηγορία των κρισίμως κινδυνευόντων ζώων της χώρας».

Οι βουλευτές έχουν, επίσης, επισημάνει ότι προβλήματα καταγράφονται στη Λήμνο, τη Ρόδο και την Πάρνηθα. Χαρακτηρίζουν μάλιστα τραγική την κατάσταση των ελαφιών στη Λήμνο τα οποία ελλείψει τροφής έχουν διασκορπιστεί στο νησί και συχνά γίνονται λεία πεινασμένων αδέσποτων σκυλιών. Αντίστοιχο πρόβλημα, όπως αναφέρουν, εμφανίζεται και στη Ρόδο, όπου ζει ο αρχαιότερος και μεγαλύτερος πληθυσμός στην Ελλάδα. Το συγκεκριμένο είδος βρίσκεται εκεί από τη νεολιθική εποχή, με περισσότερα από 1.000 ελάφια να βρίσκονται διασκορπισμένα σχεδόν σε όλο το νησί. Στην Πάρνηθα, τα κόκκινα ελάφια βρίσκονται σε άγρια κατάσταση και ο μεγαλύτερος εχθρός τους είναι οι αγέλες των πεινασμένων αδέσποτων σκύλων. Ορισμένα μάλιστα, όπως αναφέρουν οι βουλευτές κατεβαίνουν μέχρι τις κατοικημένες περιοχές της Βαρυπόμπης, του Μαραθώνα και του Κιθαιρώνα και τρώνε τα μποστάνια.

Σε έγγραφο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου για τη διαχείριση του είδους dama dama (πλατώνι) στη Μύρινα της Λήμνου, αναφέρεται ότι, τη δεκαετία του 1960, ένα ζεύγος πλατωνιών εισήχθη στη Λήμνο ως δωρεά, φιλοξενήθηκε σε κοινόχρηστο χώρο και μετά την αναπαραγωγή του μεταφέρθηκε και απελευθερώθηκε στην περιοχή του Κάστρου εντός της πόλης της Μύρινας. Η αύξηση του πληθυσμού του είδους στο αστικό περιβάλλον είχε ως αποτέλεσμα τη σημερινή κατάσταση, με τα κατά καιρούς προβλήματα, λόγω της γειτνίασης της θέσης που βρίσκονται με τον οικισμό της Μύρινας (ζημιές σε καλλιέργειες, κήπους, κίνδυνος ατυχημάτων με διερχόμενα αυτοκίνητα κλπ). Στο έγγραφο αναφέρεται πάντως ότι «το είδος διαβιώνει με καλή ανάπτυξη του πληθυσμού με παροχή τροφής κυρίως από το Δήμο και ο πληθυσμός έχει εξαπλωθεί στο ευρύτερο αστικό περιβάλλον πέρα από τα όρια του Κάστρου».

Όσον αφορά στη νήσο Ρόδο, από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου αναφέρεται ότι δεν υπάρχουν προβλήματα με την έλλειψη τροφής, ενώ έχουν ελαχιστοποιηθεί οι περιπτώσεις παράνομης θήρας. Σημειώνεται, όμως, ότι λόγω του μεγάλου αριθμού των ελαφιών προκαλούνται ζημίες σε αγροτικές καλλιέργειες και ατυχήματα στους δρόμους ενώ το τελευταίο διάστημα υπάρχει πρόβλημα με την προστασία των ελαφιών ελλείψει κονδυλίων. Παρ΄όλα αυτά, η Διεύθυνση Δασών Δωδεκανήσου, σε συνεργασία με τους θηροφύλακες του Κυνηγετικού Συλλόγου Ρόδου, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για την προστασία των ελαφιών στη Ρόδο.

Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής γνωστοποίησε πως «το σύνολο σχεδόν του δασικού οδικού δικτύου του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας έχει κλείσει με μπάρες για τα οχήματα» και ότι «το μόνιμο προσωπικό του Δασαρχείου, διενεργεί συνεχείς περιπολίες, τόσο στις καμένες περιοχές όσο και στον υπόλοιπο Εθνικό Δρυμό». Επισημαίνεται επίσης ότι «επειδή τα ελάφια έχουν εξαπλωθεί και σε περιοχές πέραν των ορίων του Εθνικού Δρυμού και του Δασαρχείου Πάρνηθας είναι αναγκαία η λήψη μέτρων διαχείρισης» και έχει ζητηθεί από την Ειδική Γραμματεία Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος η απομάκρυνση των ελαφιών προς άλλες περιοχές της Ελλάδας για εμπλουτισμό τους.