Το 2011 μπήκε με το δεξί για τον Υγρότοπο της Βραυρώνας! Οι πολλές και έντονες βροχοπτώσεις της φετινής χρονιάς πλημμύρισαν μεγάλο τμήμα του υγροτόπου με αποτέλεσμα να φιλοξενήσει μεγάλη ποικιλία υγροτοπικών ειδών.
Κάποια, όπως η Μικροπουλάδα και η Χουλιαρόπαπια είχαν πολλά χρόνια να παρατηρηθούν, ενώ υπήρξε και καταγραφή νέων ειδών όπως ο Ήταυρος!
Συνολικά, κατά το διάστημα Ιανουαρίου-Μαΐου, καταγράφηκαν 90 είδη πουλιών, εκ των οποίων τα 4 αποτελούν πρωτιά για τον υγρότοπο, αυξάνοντας τη λίστα των ειδών του υγροτόπου και των γειτονικών εκτάσεων στα 184 είδη.
Όσον αφορά τα υδρόβια, παρατηρήθηκε Κιρκίρι, Πρασινοκέφαλη και Χουλιαρόπαπια, ενώ αξιοσημείωτη ήταν η παρουσία τεσσάρων Κύκνων στην παράκτια ζώνη τον Ιανουάριο.
Στα αρπακτικά, ο Ψαραετός του Απριλίου ήταν το highlight, ενώ φέτος τα παρυδάτια ήταν περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά με πιο σημαντικές καταγραφές τα περίπου 30 Μπεκατσίνια, τους δύο Στρειδοφάγους και τους περισσότερους από 20 Ποταμοσφυριχτές τον Απρίλιο.
λλα είδη, όπως η Μικροπουλάδα ήταν αρκετά κοινά σε αντίθεση με άλλες χρονιές, ενώ από ερωδιούς φέτος τα πράγματα ήταν πολύ καλά, με εξέχουσα την παρουσία του Ήταυρου που καταγράφηκε στα τέλη του χειμώνα και συχνές καταγραφές Λευκοτσικνιά, Σταχτοτσικνιά τον χειμώνα και Κρυπτοτσικνιά, Μικροτσικνιά και Πορφυροτσικνιά την άνοιξη.
Τέλος, η Χαλκόκοτα μπροστά από το μουσείο ήταν μια εξαιρετικά σπάνια καταγραφή καθώς στον υγρότοπο, δυστυχώς, τα υγρολίβαδα μειώνονται με τα χρόνια όλο και περισσότερο. Ακόμα και στα στρουθιόμορφα όμως, είχαμε νέες «εισόδους». Ο Βουνοφυλλοσκόπος που παρατηρήθηκε το Μάρτιο μαζί με τον Κόρακα του Φεβρουαρίου ήταν νέα είδη για τη περιοχή, ενώ η παρατήρηση Στραβολαίμη ήταν μια ευχάριστη έκπληξη μιας και αν και είχε ξαναγραφεί στην περιοχή, πρόκειται για κρυψίνοο είδος, πολύ δύσκολο να παρατηρηθεί.
Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και περιμένουμε να ολοκληρωθεί η αναπαραγωγική περίοδος για να δούμε πώς τα πήγαν και τα φωλεάζοντα είδη πουλιών. Ήδη οι Καλαμοποταμίδες γέμισαν τα καλάμια στον Ερασίνο, ενώ οι Νερόκοτες και οι Νεροκοτσέλες αποτραβήχτηκαν σε πιο απρόσιτες θέσεις του υγροτόπου για να φτιάξουν τις φωλιές τους. Στην παραλία, ένα ζευγάρι – ενδεχομένως και περισσότερα – Ποταμοσφυριχτές εκμεταλλεύτηκαν την ελαχιστοποίηση της όχλησης από μηχανοκίνητα μέσα και φώλιασαν, ενώ συχνά είναι και τα ακούσματα από Τρυγόνια και Τσαλαπετεινούς κοντά στον αρχαιολογικό χώρο.
