Ο υγρότοπος λιμνοθάλασσας Σκάλας Ωρωπού και εκβολών Ασωπού είναι ένας από τους πλέον αξιόλογους υγρότοπους της Αττικής. Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία παρακολουθεί συστηματικά την ορνιθοπανίδα του από τις αρχές τις δεκαετίας του 1990.
Μεταξύ άλλων, εδώ βρίσκεται ο πυρήνας ενός μικρού και αποκομμένου πληθυσμού Θαλασσοσφυριχτών Charadrius alexandrinus. Ουσιαστικά, η περιοχή είναι ο σημαντικότερος χώρος για το είδος αυτό στην Αττική και τον νότιο Ευβοϊκό γενικότερα. Τα πουλιά του γένους του (που είναι γνωστά και ως «χαραδριοί») ζουν σε ανοιχτά πεδία κοντά στο νερό, σε μέρη που δεν υπάρχει ψηλή βλάστηση.
Δεν έχουν άλλη επιλογή από τα να γεννήσουν κατευθείαν πάνω στο έδαφος και γι’ αυτό σήμερα συναντούν μεγάλα προβλήματα από την ανεξέλεγκτη κίνηση ανθρώπων και οχημάτων. Ιδιαίτερα η χρήση τετρακίνητων (4Χ4) ή εκτός δρόμου αμαξιών έχει δώσει τη δυνατότητα σε ανθρώπους να «αλωνίζουν» στα άλλοτε ήσυχα λημέρια των χαραδριών. Τα πουλιά, σε μια ύστατη προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν τους παρείσακτους, προσποιούνται ότι είναι τραυματισμένα. Αυτό βέβαια δεν αρκεί όταν οι άνθρωποι –χωρίς να το θέλουν – τελικά ποδοπατούν τα χρωματιστά αβγά που δεν διακρίνονται από τα χαλίκια ή την άμμο.
Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω τους χαραδριούς:
-Δεν οδηγώ οποιοδήποτε όχημα σε αλίπεδα και θίνες όπου μπορεί να έχουν τις φωλιές τους οι χαραδριοί (ιδιαίτερα μεταξύ Απριλίου-Ιουλίου).
-Εάν δω αβγά στο έδαφος, ΔΕΝ τα πειράζω (ούτε τα παραδίδω σε κάποιο Κέντρο Περίθαλψης πουλιών!)
-Εάν δω χαραδριό «πληγωμένο» ή ανήσυχο, απομακρύνομαι προσέχοντας να μην πατήσω τη φωλιά του.
Ο Θαλασσοσφυριχτής είναι ένα είδος που προστατεύεται από την Ευρωπαική Νομοθεσία και βρίσκεται στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας για τα Πουλιά. Στον Ωρωπό την αναπαραγωγική περίοδο παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια που υλοποιείται το πρόγραμμα γύρω στους 20-22 Θαλασσοσφυριχτές.
