Αίσθηση έχει προκαλέσει η τελευταία επίσημη αναφορά του καθηγητή James Hansen για την καθιέρωση φόρου CO2. Η λύση που προτείνει για την κλιματική αλλαγή είναι ένα φορολογικό πλαίσιο με την καθιέρωση ενός φόρου CO2 τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Κίνα. «Είναι βέβαιο ότι όσο τα ορυκτά καύσιμα είναι η φθηνότερη ενέργεια, θα συνεχίσουμε να τα καίμε», υποστηρίζει εκτιμώντας ότι πρέπει να τεθεί ένας φόρος επί του άνθρακα που να αυξάνεται με το χρόνο.
«Η Κίνα έχει κάθε λόγο να τον εφαρμόσει καθώς έχει επενδύσει πολλά στην εκτός άνθρακα ενέργεια, ηλιακή, αιολική και πυρηνική. Αλλά καθαρή ενέργεια δεν πρόκειται να παραχθεί εάν τα ορυκτά καύσιμα παραμένουν φθηνά. Έτσι πρέπει να θέσουμε μια τιμή στον άνθρακα εντός της χώρας, κάτι που είναι υπό συζήτηση».
Η ιδέα του κ. Hansen είναι το 100% των εσόδων από το φόρο άνθρακα να επιστρέφεται στους πολίτες, με γνώμονα το χαμηλότερο αποτύπωμα άνθρακα. Στο τελευταίο του βιβλίο, Storms of My Grandchildren, αναφέρει πάντως ότι το πολιτικό κλίμα αλλάζει και παρά την κινούμενη άμμο της παγκοσμιοποίησης, υπάρχει ελπίδα να αποτρέψουμε την τοξική βόμβα για τους απογόνους μας και τον πλανήτη τους.
Ο κ. Hansen, διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA και ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες του κλίματος του πλανήτη, συμβουλεύει τα τελευταία 30 χρόνια τις διοικήσεις των ΗΠΑ από τον Τζίμι Κάρτερ και τον Τζορτζ Μπους, αλλά έχει δει πως η επιρροή των εταιρειών ενέργειας έχει διαφθείρει την πολιτική διαδικασία.
Τώρα, που υπάρχει μόνο ένα μικρό παράθυρο ελπίδας για τη σταθεροποίηση του κλίματος πριν χαθεί ο έλεγχος, έχει επιδοθεί στη συγγραφή και τη σύνταξη συστάσεων προς τους αρχηγούς κρατών σε όλο τον κόσμο, υποστηρίζοντας ότι χρειάζεται πολιτική αντίστασης ενάντια στη βιομηχανία του άνθρακα.
Μετά την περίφημη κατάθεσή του ενώπιον της επιτροπής του Κογκρέσου το 1988, όταν είχε αρχίσει η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη, ο κ. Hansen επικεντρώθηκε στην έρευνα. Το 2004, αντέδρασε στην πολιτική παρέμβαση της κυβέρνησης Μπους για την επιστήμη του κλίματος.
«Συνειδητοποίησα ότι αν εμείς οι επιστήμονες δεν βοηθήσουμε να γεφυρώσουμε αυτό που λέει η επιστήμη για τις συνέπειες με την πολιτική, τότε αυτή η γέφυρα γίνεται από ανθρώπους που έχουν ειδικά συμφέροντα», λέει ο κ. Hansen εξηγώντας την απόφασή του.
Για τον κ. Hansen, οι πρόσφατες συνομιλίες του ΟΗΕ ήταν καταδικασμένες σε αποτυχία, δεδομένου ότι δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τις βασικές αρχές. «Έχουμε φθάσει σε ένα σημείο όπου είναι σαφές ότι δεν μπορούμε να κάψουμε όλο τον άνθρακα ή τα αντισυμβατικά ορυκτά. Πρέπει να τα καταργήσουμε σταδιακά. Οι μεγάλες δεξαμενές πετρελαίου και φυσικού αερίου που είναι άμεσα διαθέσιμες στη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία και τις χώρες της Μέσης Ανατολής είναι αρκετές για να πάρουν πάνω από 450ppm».
Κατά τις συνομιλίες του ΟΗΕ, οι πλούσιες χώρες έδειξαν ότι έχουν μεγάλες προσδοκίες από τις αγορές άνθρακα. Ωστόσο, μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Stanford το 2008 έδειξε ότι αυτές οι υποτιθέμενες μειώσεις του άνθρακα είναι απατηλές. Ο κ. Hansen λέει μεταξύ άλλων ότι οι μειώσεις εκπομπών με αυτό τον τρόπο οδηγούν στη δημιουργία νέων εργοστασίων άνθρακα. Η βιομηχανία ορυκτών καυσίμων θέλει να συνεχίσει με κάτι κοντά στο business as usual αλλά οι κυβερνήσεις υποτίθεται ότι πρέπει να λειτουργούν με γνώμονα το όφελος των πολιτών.
πηγή: greenbusiness
