Η επανένωση της Βόρειας με την Νότια Κορέα είναι κάτι που ακόμα δεν έχει επιτευχθεί και κανείς δεν ξέρει τι μέλλει γενέσθαι στη γεωπολιτική σκηνή για τους Κορεάτες.

Γράφει η Χαρά Κιούση

Η συγγραφική σύλληψη του Joel Pommerat τοποθετεί τα ανθρώπινα φύλλα σε δυο αντίθετα στρατόπεδα, τις ζωές χωρισμένες σε δυο ζώνες και συνεχώς να διαπραγματεύονται την ειρήνη μεταξύ τους, επικαλούμενοι τον έρωτα και την αγάπη. Μικρές σπονδυλωτές ιστορίες απεικονίζουν την καθημερινότητα των ανθρώπων και τις ποικίλες σχέσεις τους, σαν να ναι δυο κράτη χωριστά σ’ ένα διαρκή πόλεμο. Διαφορετικές πεποιθήσεις, χρήση δύναμης, εκδηλώσεις επίδειξης και εξουσίας, διεκδίκηση και εγκατάλειψη, δυσαρέσκεια και τσακωμοί, έλεγχος και ανοίγματα για κυριαρχία  του ενός ανθρώπου πάνω στον άλλο.

Γυναίκα και άνδρας με επιθέσεις, διεκδικήσεις, υποχωρήσεις, διαμαρτυρίες, κατοχή και ελευθερία στα σύνορα του έρωτα, της αγάπης και της συμβίωσης. Θεσμοί, συμφέροντα, συντηρητισμός, διαφορετικές αντιλήψεις και απαγορεύσεις, συναισθηματικός υποσιτισμός και εχθρότητα, αυτοάμυνα και παράδοση των όπλων, η αναμέτρηση με την υπευθυνότητα και τον σεβασμό, οδηγούν τους ανθρώπους στα αδιέξοδα των σχέσεων.

Η ευρηματική σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη αφήνει το αποτύπωμά της στις όμορφες ερμηνείες των ηθοποιών, που στήνουν μια παράσταση θεματολογικής διαχρονικότητας. Σύζυγοι, φίλοι, μέλη της ίδιας της οικογένειας, εραστές, γονείς και παιδιά, μπαίνουν στα βήματα της αγάπης που είναι αλληλένδετη με την απώλεια, την αγάπη που δεν καταφέρνει να επανενώσει πρόσωπα και καταστάσεις. Ήρωες κυνικά αδιάφοροι, παθητικοί δέκτες πόνου και μίσους, άστοργοι αλλά και βαθιά ανθρώπινοι που πεινάνε για αγάπη.

Ο σκηνικός ρεαλισμός και έκφραση οδηγούν το βλέμμα του θεατή απ’ ευθείας στη δική του συνθήκη που τον περιέχει. Το λιτό σκηνικό με τις μεταλλικές μπάρες δημιουργεί την αίσθηση ενός εξωτερικού αλλά και εσωτερικού χώρου. Εκεί ανάμεσα κινούνται οι ηθοποιοί άλλοτε με αυστηρό εναλλασσόμενο βηματισμό κι’ άλλοτε σε ελεύθερη δράση με σύμμαχο τον ανάλογο φωτισμό.

Η όμορφη μουσική και τα κομψά κοστούμια σε άσπρο – μαύρο, ολοκληρώνουν το ύφος της παράστασης. Ιδιαίτερες οι ερμηνείες της Μαρίας Καλλιμάνη και της Κωνσταντίνας Τάκαλου, που μας εκπλήσσει με το πλατύ ερμηνευτικό της ταλέντο.

Η παράσταση αξίζει της προσοχής σας και τη γνώμη σας για το προσδόκιμο ζωής της αγάπης και του έρωτα, γιατί «Η τέχνη της αγάπης« δεν σπουδάζεται αλλά ξεπηδά από τα σώψυχά μας, σαν μια ανάγκη ολοκλήρωσης. Όμως κι’ ο έρωτας «σαν ένα παιχνίδι και αρρώστια του νου« οδηγεί στην υπέρβαση και σε «πράγματα επικίνδυνα«. Εκεί λοιπόν κρατούμενοι μιας σχέσης νάμαστε σε ανακωχή, ελπίζοντας στην «επανένωση« του ίδιου μας του εαυτού.

Συντελεστές

Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη

Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης

Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ

Επιμέλεια Κίνησης: Βάλια Παπαχρήστου

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Επιμέλεια σκηνικού: Αλέξανδρος Λαγόπουλος

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Παίζουν (αλφαβητικά): Κλέων Γρηγοριάδης, Μαρία Καλλιμάνη, Κατερίνα Λυπηρίδου, Ιωάννα Μαυρέα, Δημήτρης Πασσάς, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Χάρης Φραγκούλης Συμμετέχουν: Χριστίνα Παπατριανταφύλλου, Ανθή Σαββάκη

Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας

Υπόγειο

Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα

τηλέφωνο ταμείου: 2103228706

Παραστάσεις

9 Νοεμβρίου 2016 – 15 Ιανουαρίου 2017

Τετάρτη 20.00, Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο 21.15, Κυριακή 19.00

Διάρκεια 110 λεπτά

Τιμές

Πέμπτη γενική είσοδος 10 €

Τετάρτη, Παρασκευή 15 € και 10 € μειωμένο

Σάββατο: 18 € και 12 € μειωμένο

Κυριακή 16 € και 12 € μειωμένο