Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 οι Iron Maiden ήταν οι αδιαμφισβήτητοι ηγέτες στη heavy metal σκηνή και έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους προκειμένου να διατηρήσουν τον τίτλο τους. Ένα από τα πράγματα που έκαναν, ήταν και το επικό «Powerslave». Ένα αξεπέραστο άλμπουμ που μεγάλωσε γενιές και γενιές metalheads. Οι Βρετανοί με τον συγκεκριμένο δίσκο «έκοψαν» κάθε κουβέντα για το ποιος είναι ο… Φαραώ της σκληρής μουσικής εκείνη την περίοδο και έτσι ο Eddie στρογγυλοκάθισε στο θρόνο του μπροστά από την επιβλητική πυραμίδα που κοσμεί το εξώφυλλο του «Powerslave». Οι Iron Maiden με τον άλμπουμ αυτό που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1984 έκαναν κάτι που το πιθανότερο είναι πως θα τρόμαζε οποιοδήποτε άλλο γκρουπ εκείνης της περιόδου. Πήγαν την μουσική τους μερικά… χρόνια μπροστά. Και κατακρίθηκαν γι’ αυτό. Υπήρξαν ακόμα και οπαδοί τους οι οποίοι τους κατηγόρησαν πως δεν σεβάστηκαν την παρακαταθήκη που άφησαν το «Number of the Beast» και το «Piece of Mind». Ήταν οι ίδιοι που μερικά χρόνια αργότερα και μετά τα «Somewhere in time» και «seventh son of a seventh son» επέκριναν τους Maiden που δεν συνέχισαν να γράφουν μουσική «πατώντας» πάνω στο… επικό «Powerslave»! Σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ οι Dave Murray και Adrian Smith έχουν στήσει ένα δίχως προηγούμενο πάρτι από δισολιές που σου κόβουν την ανάσα. Πίσω από τα τύμπανα βρίσκεται ο… λυσσασμένος Nicko McBrain αλλά αυτός που αφήνει την σφραγίδα του είναι ο Steve Harris που είναι υπεύθυνος για το γεγονός πως οι Maiden είναι από τα λίγα γκρουπ που ο ακροατής μπορεί με άνεση και ξεχωρίζει το μπάσο! Σε ότι αφορά τα φωνητικά ο Bruce Dickinson είναι ο μόνος που καταφέρνει και «κλέβει» από την… επίγεια δόξα του Φαραώ- Eddie! Ο δίσκος γνώρισε, όπως ήταν φυσικό, μεγάλη επιτυχία ανεβαίνοντας στο #2 των τσαρτ της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ είχε εξαιρετικά πλασαρίσματα στα top-10 όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Οι κριτικές ήταν διθυραμβικές και σχεδόν όλα τα μουσικά περιοδικά (σε παγκόσμιο επίπεδο) που έχουν επιχειρήσει να φτιάξουν τη λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ του Heavy Metal το περιλαμβάνουν στη πρώτη δεκάδα. Ακούστε τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του δίσκου

 

 

 

…η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου είχε τον τίτλο «World Slavery Tour» και σύμφωνα με το γκρουπ ήταν η μεγαλύτερη και πιο επίπονη …το «Aces High» περιγράφει μία αερομαχία από την οπτική γωνία ενός πιλότου μαχητικού αεροσκάφους …το «2 Minutes to Midnight» είναι από τα ελάχιστα κομμάτια των Maiden που δεν έχει γράψει ο Steve Harris … το σχεδόν δεκατετράλεπτο «The Rime of the Ancient Mariner» είναι μία μουσική αφήγηση του ποιήματος του Samuel Taylor Coleridge … το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε το 1995 με ένα bonus disc που περιλαμβάνει τα τέσσερα τραγούδια που υπάρχουν στην δεύτερη πλευρά των ισάριθμων singles Δείτε εδώ τα θέματα του μουσικού αφιερώματος «Οι 100 δίσκοι που δημιούργησαν τη σκληρή μουσική»