Στους κινηματογράφους της χώρας θα προβάλλεται από τις 4 Δεκεμβρίου η ταινία του Δημήτρη Βόρρη «Η Εξέγερση του Δεκέμβρη».
Θέμα του: «Ένας αθώος και ανυπεράσπιστος 15χρονος μαθητής πέφτει νεκρός από τα δολοφονικά πυρά ενός αστυνομικού. Εφτά εγκλωβισμένοι σε ένα υπόγειο σινεμά τέχνης φοβούνται να βγουν έξω στην σκληρή πραγματικότητα. Η εξέγερση του Δεκέμβρη αρχίζει!», όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου της ταινίας.
Στην ταινία ακούγονται 4 ακυκλοφόρητα tracks του superstar της ηλεκτρονικής μουσικής Moby μετά από ειδική άδεια του διεθνούς καταξιωμένου πρωτοπόρου μουσικού δημιουργού.
- Σενάριο-σκηνοθεσία: Δημήτρης Βόρρης.
- Cast: Λουκία Λαιμού, Αβραάμ Παπαδόπουλος, Μαρία Φλωράτου, Βίβιαν Ιωάννου, Κώστας Ανταλόπουλος,
- Νίκος Γιαννίκας, Αρης Παπάς, Νάσος Παπάς, Aris Athan, Michael Angels, Louise Rheas, Duncan Skinner, Χριστίνα Μάνη (αφηγήτρια).
- Φιλική συμμετοχή: Hλίας Λογοθέτης, Τόνυ Δημητρίου.
Η ταινία «Η Εξέγερση του Δεκέμβρη» είναι «μια πραγματικά ανεξάρτητη παραγωγή, χωρίς τη χρηματοδότηση και την υποστήριξη κανενός Κέντρου και …παράκεντρου.
Περιγράφει τις ημέρες της εξέγερσης του 2008 και τα γεγονότα που ακολούθησαν ενώ σε παράλληλη δράση παρακολουθεί τις αγωνιώδεις συγκρούσεις ανάμεσα σε εφτά χαρακτήρες εγκλωβισμένους σε έναν υπόγειο κινηματογράφο. Το μόνο κοινό που τους ενώνει είναι o φόβος τους και η άρνηση τους να αντιμετωπίσουν και να αλλάξουν την πραγματικότητα.
Κατά τα άλλα τους χωρίζουν έριδες, μικρότητες, συνωμοσίες, μίση και πάθη. (Όπως την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων).
Ακόμη, η ταινία αποτελεί ένα καυστικό σχόλιο για την βαρβαρότητα της αστυνομικής βίας, τον μαζικό βομβαρδισμό με δακρυγόνα της 29ης Ιουνίου 2011 στο Σύνταγμα, τον άνοδο του νεοναζισμού, και την προμελετημένη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ο αέναος κύκλος της βίας δεν τελειώνει ποτέ. Και δεν κλείνει ποτέ!», σύμφωνα με την ανακοίνωση.
Ο συγγραφέας για την ταινία
«….Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ του 2008, άρχισε με την έκρηξη της συσωρευμένης οργής του κόσμου. Λίγα λεπτά μετά την εν ψυχρώ δολοφονία ενός αθώου και ανυπεράσπιστου 15χρονου μαθητή.
Του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο Αλέξανδρος, που δολοφονήθηκε στις εννιά παρά δυο λεπτά το βράδυ του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008, με μια σφαίρα στην καρδιά, έγινε μάρτυρας, και σύμβολο, για μια γενιά που έβλεπε ότι δεν υπήρχε μέλλον στα όνειρα της. Σε καθημερινή βάση είχε να αντιμετωπίσει: μια ανεπαρκέστατη πολιτική διαχείριση, ουσιαστικά αδιάφορη για την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, και την αξιοπρέπεια του, την ασυδοσία μιάς μερίδας επίορκων αστυνομικών, την παραπληροφόρηση των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τη διαφθορά των κυκλωμάτων που λυμαίνονται την δικαιοσύνη…
Τους σκότωσαν τον αυτοσεβασμό, τους κακοποίησαν την προσωπικότητα, τους πέταξαν δακρυγόνα και ληγμένα χημικά στα όνειρα τους. Από τα υποτιθέμενα «ελίτ» σχολεία των Β.Π. μέχρι το indymedia, και από τους αναρχικούς μέχρι τις “γειτονιές” της…άνεργης εργατικής τάξης όλοι απέκτησαν το ίδιο πρόβλημα. Οι φούσκες του μικρόκοσμων τους έσκασαν με ένα πελώριο ΠΑΦ! Η πραγματικότητα έδειξε το πανάσχημο, παρακμιακό και φρικιαστικό πρόσωπο της. Αν δεν υπάρχει μέλλον για σένα, δεν υπάρχει και για μένα. Δεν υπάρχει και για την ίδια την Ελλάδα των 400.000 νέων μεταναστών στο εξωτερικό, των 3.200 αυτοκτονημένων, και των 1.800.000 ανέργων. Η εξέγερση για κοινωνική δικαιοσύνη και το αίτημα για την αλλαγή μιάς πτωχευμένης κοινωνίας που έχει πιάσει πάτο οικονομικά, και ηθικά, ήταν, και, δυστυχώς, παραμένει, η μόνη λύση…».
