Από τις ατέρμονες περιπέτειες των αριστερόστροφων κυβερνητικών συνασπισμών, έως το αιμοσταγές τρομοκρατικό παρελθόν των Ερυθρών Ταξιαρχών ή τον γκροτέσκο (μα λαοπλάνο) λαϊκισμό του Μπερλουσκόνι, η πολιτική σε κάθε έκφανσή της χρωματίζει την καθημερινότητα της Ιταλίας όσο σε λίγα κράτη της γηραιάς ηπείρου. Και φυσικά η πολιτική, με την στενή ή μεταφορικά διευρυμένη διάστασή της, έχει δώσει άφθονη τροφή στην ιταλιάνικη κινηματογραφική δημιουργία. Το αφιέρωμα που ετοίμασε η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης, υπό τον τίτλο «Ιταλικό πολιτικό σινεμά», εστιάζει στον κατ’ εξοχήν πολιτικό κινηματογραφικό λόγο που άνθισε στη χώρα του Δάντη μεταξύ 1960 και 1970. Οι τέσσερις ταινίες που θα προβληθούν στο πλαίσιο του τετραήμερου φεστιβάλ είναι όχι μόνο εξαιρετικές, μα και απολύτως αντιπροσωπευτικές του πολιτικού σινεμά της γείτονος.
Το ιστορικό δράμα «Ο Σαν Μικέλε είχε έναν κόκορα» (San Michele aveva un gallo, 1972) των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι είναι μια σπουδή πάνω στη διττή φύση της σοσιαλιστικής επανάστασης, που αντλεί έμπνευση από τη συλλογή διηγημάτων «Το θείο και το ανθρώπινο» του Λέοντος Τολστόι. «Οι σύντροφοι» (I compagni, 1963) του Μάριο Μονιτσέλι εστιάζουν στις εργατικές κινητοποιήσεις και απεργίες στο Τορίνο των αρχών του 20ού αιώνα. Η πρώτη μυθοπλασία του ντοκιμαντερίστα Βιτόριο ντε Σέτα, «Οι ληστές του Οργκόζολο» (Banditi a Orgosolo, 1961), είναι ένα δράμα του προλεταριάτου στη βουκολική Σαρδηνία που έχει χαρακτηριστεί ως αριστούργημα από κορυφές, όπως ο Βέρνερ Χέρτσογκ και ο Μάρτιν Σκορσέζε. Τέλος, το βραβευμένο με Χρυσό Λέοντα στη Βενετία «Τα χέρια πάνω από την πόλη» (Le mani sulla citta, 1963) του Φραντσέσκο Ρόζι αφηγείται τη «μάχη» μεταξύ ενός κομμουνιστή δημοτικού συμβούλου κι ενός συναδέλφου του και μεγαλοεργολάβου (τον υποδύεται ο υπέροχος Ροντ Στάιγκερ) στον απόηχο της κατάρρευσης μια λαϊκής πολυκατοικίας.
Info
20 Φεβρουαρίου 2014
Έως 23 Φεβρουαρίου 2014. Στην αίθουσα «Τάκης Κανελλόπουλος» της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α’, Λιμάνι, τηλ. 2310-508398), εισιτήριο 4€.
Πηγή: tospirto.net
