Μια όχι και τόσο ευχάριστη εικόνα του μέλλοντος της Γης, στην ταινία «Το Θεώρημα Μηδέν» του Τέρι Γκίλιαμ, και τα προβλήματα ανάμεσα στα μέλη μιας δυσλειτουργικής οικογένειας, της οποίας ο νεκρός γιος ήταν ομοφυλόφιλος, στην ταινία «Ο Τομ στη φάρμα» του Καναδού Ξαβιέ Ντολάν, ήταν τα κύρια θέματα των δύο ταινιών του σημερινού διαγωνιστικού τμήματος.
Στην ταινία του Γκίλιαμ, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο θεατής βρίσκεται σε ένα πολύ κοντινό μέλλον, όπου κυριαρχεί το διαδίκτυο. Ένας άντρας, άσος στα κομπιούτερ, προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα που του αναθέτει ο διευθυντής της εταιρείας, η οποία φαίνεται να είναι η βασική εξουσία αυτής της μελλοντικής κοινωνίας.
Ο Γκίλιαμ και οι συνεργάτες του (στο σενάριο, τα ντεκόρ, τα κοστούμια) έφτιαξαν, παρά τα εντυπωσιακά, φανταχτερά χρώματα, έναν φουτουριστικό κόσμο (πολύ κοντά σ’ εκείνον της άλλης σημαντικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας του Γκίλιαμ με τίτλο «Brazil»), όπου οι άνθρωποι περνούν τη ζωή τους μιλώντας και συνδιαλεγόμενοι μέσα από το Ίντερνετ, και όπου το σεξ γίνεται μόνο μέσα από μια εικονική πραγματικότητα. Αποτέλεσμα της προσπάθειας είναι μια συναρπαστική, διανθισμένη με χιούμορ, ταινία, από τις καλύτερες των τελευταίων χρόνων του σκηνοθέτη της.
Η φάρμα, στην οποία καταφθάνει ο Τομ, για να θάψει τον νεκρό 25χρονο εραστή του διευρύνεται από τον Φράνσις, τον μεγαλύτερο αδερφό του νεκρού, και τη μητέρα του, η οποία δεν γνωριζει τίποτα για την ομοφυλοφιλία του γιου της, αλλά πιστεύει πως αυτός ήταν ερωτευμένος με ένα κορίτσι.
Οι σχέσεις ανάμεσα στον Τομ και τον Φράνσις κινούνται σε τεταμένη ατμόσφαιρα, με τον Φράνσις να χτυπά βίαια και να τρομοκρατεί τον Τομ, στην προσπάθεια του να τον πείσει να μην αποκαλύψει στη μητέρα του την ομοφυλοφιλία του νεκρού αδερφού του. Ο Ντολάν εστιάζει τον φακό του στις σχέσεις ανάμεσα στους δύο άντρες, δημιουργώντας ταυτόχρονα το σασπένς (θυμίζοντας σε ορισμένες σκηνές, αλλά και στη χρήση της μουσικής τον Χίτσκοκ), αλλά και το μυστήριο γύρω απο τον χαρακτήρα τού Φράνσις.
