«Hasta la vista, baby», είπε ο Terminator και γέννησε ευθύς ένα από τα κορυφαία κινηματογραφικά προϊόντα του Χόλιγουντ.
Όταν μάλιστα υποσχέθηκε ο Άρνολντ ότι θα επιστρέψει, το είπε και το έκανε, καθώς ο «Εξολοθρευτής» μετατράπηκε σε τριλογία και έφτιαξε ένα από τα ανεπανάληπτα franchise του παγκόσμιου σινεμά.
Ταξίδια στον χρόνο και η διαχρονικά αγαπημένη μάχη ανθρώπου-μηχανής σφράγισαν τα χρονικά της σειράς ταινιών που καθόρισε τον λαϊκό κινηματογραφικό πολιτισμό και συγκέρασε την τεχνοφοβία με το τέλος της ανθρωπότητας όπως την ξέραμε.
Κι ενώ η βασική ιστορία είναι γνωστή σε όλους, υπάρχει μια πληθώρα κρυμμένων μυστικών για τον θεατή που είναι διατεθειμένος να ταξιδέψει στο εσωτερικό του «Εξολοθρευτή»…
Ο λιγομίλητος Terminator
Ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ δεν βάσισε φυσικά την κινηματογραφική του καριέρα στις λέξεις, αν και στον «Εξολοθρευτή» το πράγμα έφτασε στα άκρα του. Στην πρώτη ταινία του franchise λοιπόν, «The Terminator» (1984), η φονική μηχανή λέει μόλις 18 ατάκες, κάτι που περιορίζει τις λέξεις που λέει ο Σβαρτσενέγκερ στο φιλμ σε λιγότερες από 100! Όχι ότι αυτό τον χάλασε, καθώς παρά τη σχετικά χαμηλή αμοιβή του των 750.000 δολαρίων, ο Σβαρτσενέγκερ πληρώθηκε 7.500 δολάρια τη λέξη!
Στο επόμενο φιλμ «Terminator 2: Judgement Day» (1991), η αμοιβή του εκτοξεύτηκε στα 15 εκατ. δολάρια, όπως και ο αριθμός των λέξεων που βγήκαν από το στόμα του, που τώρα αποκρυσταλλώθηκαν στις 700. Κάτι που σημαίνει ότι η θρυλική φράση «hasta la vista, baby» άξιζε κάπου 85.716 δολάρια! Κι αν αυτό δεν φαίνεται εντυπωσιακό, η εντολή που ξεστόμισε στον Τζον Κόνορ «Go!» κόστισε στην παραγωγή 21.429 δολάρια…
Η αρχική επιλογή ηθοποιού
Η ασταμάτητη φονική μηχανή του «Εξολοθρευτή» ήταν τρομακτική από μόνη της, δύσκολα πάντως θα μπορούσες να τη φανταστείς με τη μορφή άλλου ηθοποιού από τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Οι παραγωγοί της Orion Pictures ήθελαν για Terminator έναν αθλητικό και γραμμωμένο τύπο που να μπορεί να πηδά εμπόδια και να μην το σταματά τίποτα. Και η προφανής επιλογή ήταν ο Ο.Τζ. Σίμπσον! Τον Σβαρτσενέγκερ τον ήθελαν μεν, αλλά για τον ρόλο του ανθρώπινου στρατιώτη από το μέλλον Κάιλ Ρις.
Ήταν ωστόσο ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον που είχε τις επιφυλάξεις του για τον Σίμπσον, καθώς του φαινόταν λέει πολύ καλός για να είναι τρομακτικός (μεγάλη ειρωνεία αυτό, όπως αποδείχτηκε!). Και βέβαια σκέφτηκε και το άλλο: ένας μαύρος να κυνηγά μια λευκή γυναίκα με μαχαίρι δεν θα ήταν και το καλύτερο θέαμα του κόσμου…
Το παράλληλο σύμπαν
Το κοινό κινηματογραφικό σύμπαν είναι ένα «τυράκι» που βάζουν οι σκηνοθέτες στις ταινίες τους και είναι εκεί μόνο για τον προσεκτικό θεατή που θα το παρατηρήσει. Ο Κάμερον δεν αποτελεί εξαίρεση εδώ, αν και αυτός το έκανε με τρόπο αριστουργηματικά υπαινικτικό.
Όλα ξεκίνησαν όταν έβαλε τον ίδιο ηθοποιό να παίξει τον ίδιο ρόλο του παρουσιαστή ειδήσεων: ο χαρακτήρας εμφανίστηκε στην «Άβυσσο» (1989), έχοντας προηγουμένως ντεμπουτάρει στον πρώτο «Εξολοθρευτή». Και κάτι ακόμα: οι πρωταγωνιστές του «The Abyss» δουλεύουν για λογαριασμό μιας πετρελαϊκής (Benthic Petroleum), το λογότυπο της οποίας φιγουράρει σε βενζινάδικο του «Terminator 2» (1991).
Το πρόβλημα με το ταξίδι στον χρόνο
Ο πρώτος «Εξολοθρευτής» άφησε πολλά ερωτήματα στο αληθινά σινεφίλ κοινό. Κατά πρώτο, ο Κάιλ Ρις γίνεται ο πατέρας του Τζον Κόνορ, αυτό όμως είναι δυνατό μόνο γιατί ο (μεγαλύτερος ηλικιακά) Κόνορ του μέλλοντος τον διατάζει να πάει πίσω στο παρελθόν. Και κατά δεύτερο, είναι η ίδια η δημιουργία των Terminators που είναι σχετικά προβληματική: το Skynet και οι φονικές μηχανές του μέλλοντος δεν θα μπορούσαν να δημιουργηθούν αν δεν έστελνε το Skynet μια φονική μηχανή στο παρελθόν. Μπερδευτήκατε;
Σε όρους ταξιδιού στον χρόνο πάντως, το παράδοξο αυτό δεν είναι καθόλου παράδοξο, καθώς πολλοί χαρακτήρες εγκλωβίζονται σε μια λούπα που τους αναγκάζει να ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο. Ακόμα και οι σοβαρότεροι ταξιδιώτες του χρόνου δεν μπορούν όμως να αλλάξουν το παρελθόν, κάτι που αποδεικνύεται στον πρώτο «Εξολοθρευτή», όταν ο Κάιλ έχει στα χέρια του (στο μέλλον) την ίδια φωτογραφία που τράβηξε η Σάρα Κόνορ στο τέλος της ταινίας. Δεν είναι τύχη, είναι μοίρα!
Στο «Terminator 2» όμως ο Κάμερον άλλαξε τη θεματική του καθοριστικά, καθώς τώρα, αντί να είναι και πάλι μια αναπόδραστη αναδρομή στο παρελθόν, η έλευση του καλού Εξολοθρευτή (Άρνολντ) από το μέλλον χρησιμοποιείται ώστε να σβηστεί το Skynet από τα κιτάπια της ύπαρξης. Η θρυλική άλλωστε ατάκα το λέει καλύτερα: «καμιά μοίρα, αλλά τι κάνουμε εμείς για τους εαυτούς μας» (no fate but what we make for ourselves).
Και βέβαια στο «Terminator 3: Rise of the Machines» (2003) εγκαταλείπονται και οι δύο αυτές ιδέες, καθώς το δίδαγμα εδώ είναι ότι μπορείς να αλλάξεις μεν κάποια γεγονότα του παρελθόντος, αν και η μοίρα δεν αλλάζει. Η μέρα της κρίσης θα φτάσει ό,τι κι αν κάνεις.
Προσθέστε σε όλον αυτό τον μελλοντολογικό αχταρμά και το επόμενο και θα καταλάβετε για τι σεναριακή σούπα μιλάμε: αν οι καλοί τα καταφέρουν τελικά, αυτό σημαίνει ταυτοχρόνως πως θα αποτύχουν. Γιατί όχι Skynet σημαίνει όχι και Κάιλ Ρις να πηγαίνει πίσω στον χρόνο, ο Τζον Κόνορ δεν θα γεννηθεί δηλαδή ποτέ!
Η Λίντα Χάμιλτον υπέφερε πολύ για τον δεύτερο «Εξολοθρευτή»
Η μυώδης Χάμιλτον του «Terminator 2» κόπιασε πολύ να αποκτήσει τα μούσκουλα, προπονούμενη καθημερινά τόσο στο τζούντο όσο και τον χειρισμό αυτόματων όπλων από πρώην κομάντο του ισραηλινού στρατού. Κι αυτό παρά τις πασιφιστικές δηλώσεις που έχει κάνει κατά καιρούς! Επιπλέον, πέρασε έναν σχεδόν χρόνο γυμναζόμενη τουλάχιστον τρεις ώρες τη μέρα και κάνοντας τα πάντα, από ποδήλατο και αερόμπικ μέχρι άρση βαρών.
Εξαιτίας τώρα του νέου και γραμμωμένου σώματός της, η Χάμιλτον θέλησε να κάνει μόνη της τα κασκαντεριλίκια, κάτι που της στοίχισε πολύ. Από το συνεχές πιστολίδι (και το γεγονός ότι ξεχνούσε συνεχώς να φορέσει τις ωτασπίδες της) έχασε τελικά την ακοή στο ένα της αυτί, την ίδια στιγμή που υπέστη και προσωρινό νευρικό κλονισμό.
Αν και διατήρησε πάντα το βιτριολικό της χιούμορ. Όταν τη ρώτησαν αν της έμεινε κάνα ψυχολογικό κουσούρι από την όλη εμπειρία της στην ταινία, η Χάμιλτον απάντησε: «από τον γάμο μου, σίγουρα»! Αναφερόταν φυσικά στη σύντομη παντρειά της με τον σκηνοθέτη του «Εξολοθρευτή» Τζέιμς Κάμερον…
Ο Terminator και τα Nike του
Η πολυαναμενόμενη πέμπτη ταινία του «Εξολοθρευτή» είναι προ των πυλών, αν και όπως μαθαίνουμε το βαρύ πυροβολικό στα πλατό του «Terminator: Genisys» δεν είναι ο Άρνολντ αλλά η ενδυματολόγος Σούζαν Μέιθσον. Κι αυτό γιατί η δουλειά της είναι να κάνει τον νέο Κάιλ Ρις να μοιάζει στον παλιό, όταν και σκόνταψε σε ένα δισεπίλυτο πρόβλημα: η Nike δεν βγάζει πια τα Nike Vandals που εμφανίστηκαν στον πρώτο «Terminator»!
Κι έτσι ξεκίνησε η αδυσώπητη μάχη της με τη φίρμα, η οποία ισχυριζόταν ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κάποιο νέο μοντέλο της που να μοιάζει με το παλιό, νομίζοντας πως θα έδινε έτσι τέλος στην ιστορία. Όχι όμως, καθώς η Σούζαν το πήρε πατριωτικά το θέμα ισχυριζόμενη πως οι σκληροπυρηνικοί φαν του franchise θα αναγνώριζαν το λάθος. Σε επόμενη επικοινωνία τους, είπε πως ταινίες όπως ο «Terminator» και το «Mad Max» την έκαναν να ασχοληθεί με τα κοστούμια και πως αν δεν ικανοποιούνταν το αίτημά της, θα εγκατέλειπε την παραγωγή! Η Nike ενέδωσε περιέργως και της έφτιαξε ακριβή αντίγραφα των θρυλικών αθλητικών της δεκαετίας του 1980, κάνοντας την ίδια να μιλά για τη μεγαλύτερη νίκη της εντός της κινηματογραφικής βιομηχανίας…
