«Κύριε, αν μου δώσεις άλλη μια ζωή αφού πεθάνω, άσε με να γίνω Τσιγγάνος. Άφησέ με να διαλέξω μόνος ένα από τα μονοπάτια: Το μονοπάτι της χαράς που θα με κάνει ευτυχισμένο άνθρωπο. Ή το μονοπάτι του θανάτου και μια συνάντηση μαζί σου», τάδε έφη Αλεξάνταρ Πέτροβιτς.

Αυτό είχε δηλώσει ο θρυλικός σκηνοθέτης της ταινίας, «Συνάντησα και ευτυχισμένους τσιγγάνους» που προβλήθηκε το 1967 και μέχρι σήμερα θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα δείγματα του Μαύρου Κύματος, του καλλιτεχνικού ρεύματος στη Γιουγκοσλαβία από τις αρχές των 1960 ως αυτές των 1970. Επιπλέον, η ταινία αποτέλεσε μία σημαντική στιγμή για τη φυλή των Ρομά, που ως τότε δεν είχαν μια ουσιαστική και ρεαλιστική εμφάνιση στην έβδομη τέχνη.

Μάλιστα, πέρα από τους κεντρικούς πρωταγωνιστές, το καστ κατακλύζεται από Ρομά που μιλούν μόνο τη δική τους γλώσσα. Το «Συνάντησα και ευτυχισμένους τσιγγάνους» – που πρόκειται να κυκλοφορήσει στους ελληνικούς κινηματογράφους σε επανέκδοση στις 10 Οκτωβρίου – σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία στην πρώην ενωμένη Γιουγκοσλαβία, κόβοντας μόνο στο Βελιγράδι, 400 χιλιάδες εισιτήρια!

Και για να καταλάβει κανείς την επίδραση του αριστουργήματος του Πέτροβιτς, το «Συνάντησα και ευτυχισμένους τσιγγάνους» επηρέασε σημαντικά τον Εμίρ Κουστουρίτσα και τον ενέπνευσε για τον «Καιρό των Τσιγγάνων» το 1988, με τον σκηνοθέτη να αποτίνει φόρο τιμής σε πολλές σκηνές, στην ταινία.

Λίγα λόγια για την υπόθεση

Ο τσιγγάνος Μπόρα είναι παντρεμένος με μια μεγαλύτερη γυναίκα, αλλά ερωτεύεται τη νεότερη Τίσα, την οποία ο πατέρας της προορίζει για γάμο με έναν νεαρό τσιγγάνο. Το συνοικέσιο αυτό ακολουθεί την παράδοση.

Η Τίσα απαρνιέται τον άντρα της με αφορμή την ανικανότητά του να ολοκληρώσει τα συζυγικά του καθήκοντα και ο Μπόρα φεύγει μαζί της. Βρίσκουν έναν μοναχό στα βουνά για να τους παντρέψει. Δίχως να μπορεί να επιστρέψει στην κοινότητα των τσιγγάνων, η Τίσα προσπαθεί να φτάσει στο Βελιγράδι μόνη της, όταν δύο οδηγοί λεωφορείου την βιάζουν και αναγκάζεται να γυρίσει στη φυλή της, σε κατάσταση εξαθλίωσης.

Κι όμως, στο τέλος θα συναντήσουμε ευτυχισμένους τσιγγάνους… «Πρέπει να δώσουμε στην ταινία την πραγματική της διάσταση, να χρησιμοποιήσουμε τη γωνία της τέχνης για να αγγίξουμε την ψυχή και τα μάτια», είχε δηλώσει ο Αλεξάνταρ Πέτροβιτς για το αριστούργημά του.

Πληροφορίες

Σκηνοθεσία: Aleksandar Petrović
Σενάριο: Aleksandar Petrović
Διεύθυνση φωτογραφίας: Tomislav Pinter
Μουσική: Olivera Vučo
Ηθοποιοί: Bekim Fehmiu, Olivera Vučo, Velimir Bata Živojinović, Gordana Jovanović, Mija Aleksić, Rahela Ferari, Severin Bijelić, Etelka Filipovski, Milorad Jovanović, Milivoje Đorđević
Χώρα Παραγωγής: Γιουγκοσλαβία
Έτος Παραγωγής: 1967
Διάρκεια: 82΄

Από τις 10/10 στους κινηματογράφους σε διανομή New Star