Η τρίτη κινηματογραφική εβδομάδα του Σεπτεμβρίου που ξεκινάει σήμερα τα έχει όλα. Θρίλερ, κωμωδίες και επανεκδόσεις κλασικών ταινιών, κρατώντας το ενδιαφέρον του κοινού αμείωτο.
Στις αναμενόμενες πρεμιέρες, το πολυαναμενόμενο πρίκουελ «Το Ορφανό: Πρώτος Φόνος», με τους δημιουργούς του να τιμούν την παράδοση της πρώτης ταινίας και να παραδίδουν ένα ανατρεπτικό story με αυθεντικότητα.
Το Ορφανό: Πρώτος Φόνος (Orphan: First Kill)
Θρίλερ, 99΄
Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ
Πρωταγωνιστούν: Ίζαμπελ Φέρμαν, Τζούλια Στάιλς, Ροσίφ Σάδερλαντ
Αφού ενορχηστρώνει μια ευφυέστατη απόδραση από ένα ψυχιατρείο της Εσθονίας, η Έστερ ταξιδεύει στην Αμερική υποδυόμενη την εξαφανισμένη κόρη μιας πλούσιας οικογένειας. Ωστόσο, μια απροσδόκητη ανατροπή τη φέρνει αντιμέτωπη με μια μητέρα που θα προστατεύσει με κάθε κόστος την οικογένειά της από το δολοφονικό «παιδί».
Η Κόρη (La Hija)
Ψυχολογικό θρίλερ, 122΄
Σκηνοθεσία: Μανουέλ Μαρτίν Κουένκα
Πρωταγωνιστούν: Χαβιέ Γκουτιέρεζ, Πατρίτσια Λόπεζ Αρναϊθ, Ιρένε Βιργκέζ Φιλιππίδη
Μια δεκαπεντάχρονη κοπέλα που διαμένει σε ένα κέντρο για έφηβους παραβάτες, μένει έγκυος. Ο εκπαιδευτής της στο κέντρο, της προτείνει να έρθει στα κρυφά να ζήσει μαζί με τη γυναίκα του στο απομονωμένο σπίτι τους στο βουνό, ώστε να έχει φροντίδα μέχρι να γεννήσει, αλλά με ένα αντάλλαγμα: να κρατήσουν το μωρό όταν αυτό γεννηθεί.
Το Τρίγωνο της Θλίψης (Triangle of Sadness)
Κωμωδία, 149΄
Σκηνοθεσία: Ρούμπεν Έστλουντ
Πρωταγωνιστούν: Χάρις Ντίκινσον, Τσάρλμπι Ντιν, Ντόλι ντε Λεόν, Βίκι Μπερλίν, Γούντι Χάρελσον
Τα διάσημα μοντέλα Carl και Yaya είναι καλεσμένα σε μια πολυτελή κρουαζιέρα με μία παρέα από ασύλληπτα πλούσιους επιβάτες, έναν ολιγάρχη από τη Ρωσία, βρετανούς εμπόρους όπλων και έναν αλκοολικό καπετάνιο, που επικαλείται τον Μαρξ. Στην αρχή, τα πάντα είναι υλικό για αξιοζήλευτες αναρτήσεις στο Instagram.
Αλλά, όταν ξεσπά μία θύελλα και όλοι παθαίνουν ναυτία κατά τη διάρκεια ενός δείπνου με τον καπετάνιο, η ειδυλλιακή κρουαζιέρα καταλήγει σε φιάσκο. Ο Carl και η Yaya βρίσκονται αποκλεισμένοι σε ένα έρημο νησί με ένα τσούρμο δισεκατομμυριούχων και μία από τις καθαρίστριες του γιοτ. Η ιεραρχία ανατρέπεται στο νησί, καθώς η καθαρίστρια είναι η μόνη που ξέρει να ψαρεύει.
Παιχνίδι Μίσους (The Hating Game)
Ρομαντική κομεντί, 102΄
Σκηνοθεσία: Πίτερ Χάτσινγκς
Πρωταγωνιστούν: Λούσι Χέιλ, Όστιν Στόουελ, Ντέιμον Ντάονο, Σακίνα Τζάφρι, Κόρμπιν Μπέρνσεν, Γιάσα Τζάκσον
Αποφασισμένη να πετύχει επαγγελματικά δίχως να θυσιάσει την προσωπική της ηθική, η Λούσι ξεκινά ένα ανελέητο παιχνίδι απέναντι στην παγερή και αποτελεσματική νέμεσή της, τον Τζόσουα, σε μια αντιπαλότητα που περιπλέκεται εξαιτίας των συναισθημάτων που αρχίζει να τρέφει για εκείνον.
Αντίο, παιδιά (Au revoir, les enfants)
Δραματική, 104΄
Σκηνοθεσία: Λουί Μαλ
Πρωταγωνιστούν: Γκασπάρ Μανές, Ραφαέλ Φεϊτό, Φιλίπ Μοριέ Ζενού
Ο Ζουλιέν πλήττει στο επαρχιακό καθολικό οικοτροφείο όπου φιλοξενείται τον χειμώνα του 1944 στην κατεχόμενη από τους Ναζί Γαλλία, όταν καταφθάνει στο σχολείο ο νέος μαθητής Ζαν Μπονέ. Ο ανταγωνισμός δίνει τη θέση του στη συντροφικότητα και τελικά σε μια φιλία που όλο και ισχυροποιείται, μέχρι που το μυστικό του Ζαν θα φέρει τα δύο αγόρια αντιμέτωπα με την παράνοια και τη σκληρότητα του κόσμου των ενηλίκων.
Το Νησί (Seom)
Σινεφίλ, 90΄
Σκηνοθεσία: Κιμ Κι-Ντουκ
Πρωταγωνιστούν: Γιουνγκ Σου, Γιο Σουκ Κιμ, Σουνγκ Χέε Παρκ, Γιάε Χιέον Γιο, Σέο Γουόν
Η Χι Ζιν, βουβή από αδυναμία ή από επιλογή, εξασφαλίζει τον επιούσιο από τους ψαράδες μιας λιμνοθάλασσας, πουλώντας τους τροφή την ημέρα και το κορμί της την νύχτα. Οι πελάτες της την περιφρονούν, όμως η ίδια κρύβει έντονα συναισθήματα που εκρήγνυνται τις πιο ανυποψίαστες στιγμές. Ο ερχομός του παλιού αστυνομικού Χιον Σι βγάζει σιγά σιγά την Χι Ζιν από το καβούκι της. Τον εμποδίζει να αυτοκτονήσει μια φορά και τη δεύτερη προσπαθεί να γιατρέψει την πληγωμένη του ψυχή με το σεξ. Η έλξη τους μεταβάλλεται πια σε εμμονή και οι εξελίξεις στην εκτός τόπου και χρόνου λιμνοθάλασσα έχουν πάρει πλέον το δρόμο τους.
Playtime
Κωμωδία, 124΄
Σκηνοθεσία: Ζακ Τατί
Πρωταγωνιστούν: Ζακ Τατί
Η ταινία Playtime περιγράφει τη ζωή στο Παρίσι του μέλλοντος. Όλα είναι πλέον σύγχρονα και ανώνυμα. Η κοινωνική κριτική υπερτερεί και τα αστεία είναι ελάχιστα. Σήμερα αυτή η ταινία θεωρείται από ειδικούς η καλύτερη ταινία του Τατί, αν και μνημονεύεται συνήθως μόνο για την άριστη σκηνοθεσία της (και όχι για κοινωνικούς λόγους).