Σ’ ένα δρόμο του Λονδίνου η Άλις τραυματίζεται ελαφρά και μεταφέρεται από τον Νταν που συμπτωματικά βρίσκεται εκεί, στο νοσοκομείο. Ένα χρόνο αργότερα, εκείνος που κρατά την στήλη νεκρολογιών σε μια εφημερίδα, εκδίδει ένα βιβλίο για την ζωή της κοπέλας του.
Γράφει η Χαρά Κιούση
Για το εξώφυλλο του βιβλίου πηγαίνει να φωτογραφηθεί στο studio της Άννας, μιας Αμερικανίδας φωτογράφου. Το άγριό του φλερτ τους φέρνει λίγο πιο κοντά από το συνηθισμένο και η Άλις που ήρθε εκεί ακούει όσα ελέχθησαν μεταξύ τους. Ο Νταν για να εκδικηθεί την Άννα, στέλνει στον δερματολόγο Λάρυ που τον γνώρισε σε μια συζήτηση, ένα mail με το όνομά της.
Σε κάποιο chatroom του διαδικτύου του κλείνει ραντεβού σ’ ένα ενυδρείο, όπου σύχναζε η φωτογράφος. Μετά από μια παρεξήγηση που θα διαλευκανθεί εκεί, ο γιατρός που είχε προετοιμαστεί για τρέλες, έπαθε αυτό που λέμε «φάτε μάτια ψάρια».
Ωστόσο η γνωριμία τους καταλήγει σε γάμο, που θα κλονισθεί από τις υποψίες του άνδρα πως η γυναίκα του τον απατά με τον Νταν. ‘Οταν εκείνη το παραδέχεται χωρίζουν. Για να διασκεδάσει την μοναξιά του πηγαίνει σ’ ένα club όπου κάνει στριπτιζ η Άλις που υποκύπτει στις διαθέσεις του. ‘Οταν και οι τέσσερις αρχίζουν να επιζητούν την αλήθεια οι σχέσεις τους οδηγούνται στην φθορά, με χωρισμούς και επανασυνδέσεις.
Το έργο που καλύπτει χρονικά τέσσερα χρόνια, μέσα από αλλεπάλληλες σκηνές και ανεξέλεγκτες συμπεριφορές με λεκτικά αδιέξοδα, εμβαθύνει στις προσωπικές ανθρώπινες σχέσεις. Μέσα από την ρεαλιστική γραφή του ο συγγραφέας εστιάζει τον φακό του στον έρωτα και το σεξ. Κάθε κλικ απογυμνώνει τις ψυχές των προσώπων που για το αλατοπίπερο του φλερτ και του παράνομου έρωτα, ρισκάρουν για να γνωρίσουν τα όριά τους.
Σφάλματα από αφιλτράριστες επιθυμίες μεγαλώνουν την μεταξύ τους απόσταση θίγοντας, προσβάλλοντας, υποτιμώντας και πληγώνοντας τον άλλον. Ένα παιχνίδι εξουσίας που διαθλάται με συγκλίνουσες και
αποκλίνουσες αισθηματικές αποστάσεις και θέτει το δίλημμα αν αντέχουμε την αλήθεια και την αποκάλυψη κάθε ψέματος δίχως να εκτραπούμε.
Η έλλειψη σκηνικών δεν διευκόλυνε τους θεατές ώστε να αντιληφθούν τις εναλλαγές των γρήγορων σκηνών και ο φωτισμός δεν τις φώτισε ιδιαιτέρως.
Οι ηθοποιοί ακολουθώντας τις σκηνοθετικές οδηγίες ολοκληρώνουν την εξέλιξη των χαρακτήρων τους, με διαφορετική δυναμική. Με λόγο εύστοχο, κοφτό και σύντομο που τον διατρέχει ο κυνισμός, το χιούμορ, η αμφισβήτηση και η αδυναμία τους να δουν τι θέλουν από την ζωή τους.
Η ανάγκη της διαφυγής και της φυγής τους βάζει σε δοκιμασίες.Η Ι. Σταυροπούλου στον ρόλο της ‘Αννας, που είναι και ο πιο συγκροτημένος χαρακτήρας και με τον φακό της εστιάζει την αλήθεια, δεν καταφέρνει να αποδώσει το βάρος της ηρωίδας. Με πρόσωπο άκαμπτο, σκληρό κι’ απρόσιτο ύφος, θέλει αυτό το κάτι τι για να φαίνεται πιο
ανθρώπινη.
Η Δ. Μανούσου ως ‘Αλις παίζει άβολα, σαν να ντρέπεται για ένα ρόλο που δεν της πάει. Δεν βγάζει κανένα αισθησιασμό ως στρίπερ και δεν δείχνει τόσο εύθραυστη, παρ’ όλο που είναι το τραγικότερο πρόσωπο του έργου και φέρνει την κάθαρση με την τελευταία της πράξη.
Ο Γ. Λασπιάς ως Νταν, με την ανεπαρκή του ερμηνεία δεν τσαλάκωσε την γοητευτική του παρουσία ώστε να γίνει πιο αντιπαθής και να προκαλέσει περισσότερο την αποδοκιμασία μας. Ο Α. Θανάσουλας ως Λάρυ, ανυπόμονος φορτισμένος και με τον εγωισμό στα ύψη παίζει με νεύρο και πείθει τον θεατή.
Επειδή όμως «μια παράσταση ολοκληρώνεται μόνο με το κοινό» και επειδή το χειροκρότημα των θεατών ήταν χλιαρό, πιστεύω πως η βραδιά κάπου έπασχε. ‘Ισως και νάτανε το σεμνότυφο κοινό που αποδοκίμαζε το οικείο σε πολλούς λεξιλόγιο. Καθ’ όσον στάζοντας τεστοστερόνη και προγεστερόνη τους έγινε ενόχληση.
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία : Ιωσήφ Βαρδάκης
Μετάφραση : Θωμάς Μοσχόπουλος
Μουσική : Γιάννης Αναγνωστάτος – Λόλεκ
Σκηνογραφία – visual arts: Παντελής Ξηροχειμώνας
Κοστούμια : Βασιλική Σύρμα
Επιμέλεια Κίνησης: Όλγα Σπυράκη
Βοηθός σκηνοθέτη : Ειρήνη Καλλιανίδου
Φωτογραφίες: Στράτος Προύσαλης
Επεξεργασία φωτογραφιών – σχεδιασμός αφίσας, teaser: Παντελής Ξηροχειμώνας
Ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά οι: Αργύρης Θανάσουλας, Γιάννης Λασπιάς, Δάφνη Μανούσου, Ιωάννα Σταυροπούλου
