Στον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη -την πρώτη παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου που θα κάνει σήμερα και αύριο την κορυφαία στάση της στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, εξήντα χρόνια μετά την πρώτη παρουσίαση του έργου στον ίδιο χώρο το 1954-, η Λυδία Κονιόρδου παρουσιάζει μία τραγωδία για τη ζωή, τον έρωτα, την τιμωρία, και τη συγχώρηση. Η παράσταση που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί η ίδια, συγκεντρώνει εξαιρετικούς συντελεστές και ερμηνευτές (Νίκος Κουρής, Λήδα Πρωτοψάλτη, Θέμις Πάνου, Μάρθα Φριντζήλα, Φαίδων Καστρής) και αναμένεται να είναι ακόμα μία σημαντική πρόταση από τη σπουδαία ηθοποιό, η οποία κατέχει την τραγωδία όσο λίγοι σήμερα στο ελληνικό θέατρο.
«Μετά την ανάθεση της Φλαντρώς του Π. Χορν από το Εθνικό θέατρο -που πραγματικά μου άνοιξε ένα καινούριο δρόμο έκφρασης στην δουλειά μου και μου έδειξε τί κρυμμένες δυνατότητες υπάρχουν σε όλα τα κείμενα αρκεί να τα προσεγγίσει κανείς με μια καθόλου αυτονόητη ματιά και να τα αφήσει να αποκαλυφθούν- η καινούρια ανάθεση του «Ιππόλυτου», αισθάνομαι ότι με βρίσκει μέχρι ένα βαθμό κατάλληλα προετοιμασμένη», αναφέρει η Λυδία Κονιόρδου. «Είναι ένα έργο που δεν παίζεται πολύ συχνά, εμβληματικό παρόλα αυτά, βαθύτατα φιλοσοφικό και μεταφυσικό και θέλουμε και εμείς με τις δικές μας δυνάμεις να το προσεγγίσουμε -τουλάχιστον έτσι όπως μας έχει παραδοθεί από τους παλιούς σπουδαίους μαστόρους- χωρίς οποιαδήποτε προκατάληψη με έναν τρόπο που θα επιτρέψει στο έργο να μας αποκαλυφθεί».
Ο «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 428 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια αποσπώντας το πρώτο βραβείο. Από το Εθνικό Θέατρο πρωτοανέβηκε το 1937 στο Ηρώδειο σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη και μουσική του Δημήτρη Μητρόπουλου και επαναλήφθηκε το 1954 με νέα διανομή στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου αποτελώντας μία «ανεπίσημη πρώτη» για τα Επιδαύρια, που εγκαινιάστηκαν ως θεσμός την επόμενη χρονιά. Είναι ένα έργο που περιγράφει το μεγάλο πάθος της Φαίδρας, της γυναίκας του Θησέα, για τον πρόγονό της Ιππόλυτο, προϊόν τεχνάσματος της θεάς Αφροδίτης, η οποία θέλησε να εκδικηθεί τον τελευταίο για την αφοσίωση του στην ‘Αρτεμη και την απόλυτη απαξίωσή του για τον Έρωτα. Ο Ιππόλυτος, όταν του αποκαλύπτεται αυτός ο έρωτας, τον αποκρούει κι εκείνη αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή της. Ο Θησέας πιστεύει ότι ο γιος του είναι η αιτία του θανάτου της Φαίδρας και ζητά από τον Ποσειδώνα την τιμωρία του. Όταν αποκαλύπτεται η αλήθεια, είναι πια αργά.
Το έργο, που ανεβαίνει σε νέα μετάφραση της Νικολέττας Φριντζήλα είναι σύνθετο, με πολλά επίπεδα, διαθέτει δύο Χορούς, έναν αντρικό κι έναν γυναικείο, με ανάλογα χορικά, και τα τέσσερα πρόσωπα που κινούν την πλοκή αποδεικνύονται εξίσου τραγικά: ο Ιππόλυτος, η Φαίδρα, ο Θησέας και η τροφός.
«Με τους ηθοποιούς το προσεγγίσαμε μέσα από προπαρασκευαστικά εργαστήρια ερευνητικού χαρακτήρα, κατά τα οποία επιχειρήσαμε να εμβαθύνουμε, να αναλύσουμε και να εκφράσουμε υποκριτικά τις διάφορες όψεις του «Ιππόλυτου». Αυτή τουλάχιστον εμένα είναι η τακτική μου, το ίδιο έκανα και στους «Πέρσες» και στον «Ιωνα». Δουλεύαμε δύο χρόνια, πριν να φτάσουμε στην παράσταση. Η μετάφραση της Νικολέττας Φριτζήλα, αποκαλύπτει αυτή την αμφισημία του έργου, κάτι που μερικές φορές παραβλέπουμε ιδιαίτερα στο έργο του Ευριπίδη», αναφέρει η Λυδία Κονιόρδου δηλώνοντας ευτυχής που συνεργάζεται με τόσο καταξιωμένους ηθοποιούς με πρώτη βεβαίως τη σπουδαία Λήδα Πρωτοψάλτη που ερμηνεύει την πανούργα τροφό. «Θεωρώ κάθε της δουλειά ένα μάθημα υποκριτικής και θεατρικού ήθους πάνω απ’ όλα και είναι μεγάλη μου τιμή που θα είμαστε μαζί στην παράσταση. Με το Νίκο Κουρή συναντηθήκαμε πρώτη φορά καλλιτεχνικά στην «Ορέστεια» με τον Γιάννη Κόκκο. Έχω παρακολουθήσει την διαδρομή του και την αλματώδη εξέλιξη του με μεγάλο θαυμασμό και θεωρώ ότι είναι σε μια πολύ ώριμη και κατάλληλη στιγμή για να καταθέσει κάτι πολύ σημαντικό στο ρόλο του Ιππόλυτου» πρόσθεσε.
Μετά την Επίδαυρο, η παράσταση που έκανε πρεμιέρα στις 16 Ιουλίου στους Δελφούς (Θέατρο Φρύνιχος), θα ξεκινήσει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Τα σκηνικά επιμελήθηκε ο Βασίλης Μαντζούκης, τα κοστούμια η Έλλη Παπαγεωργακοπούλου, την κίνηση η Μαριάννα Καβαλλιεράτου, τους φωτισμούς ο Αλέκος Αναστασίου και τη μουσική ο Τάκης Φαραζής.
