Εδώ και μιάμιση δεκαετία, η Melina Matsoukas αναστρέφει στα βιντεοκλίπ της είδωλα, όπως την Κέιτι Πέρι την οποία μεταμόρφωσε σε χήρα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στο «Thinking of You». Στα πιο δυνατά έργα της πρωταγωνιστούν μαύρες –όπως είναι η ίδια–, η Ριάνα, η Σολάνζ, η Μπιγιονσέ που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως εξεγερμένο καλλιτέχνη.
Στο εμβληματικό κλιπ για το «Formation», η Matsoukas μεταμορφώνει την Μπιγιονσέ σε μια έξαλλη Αφροδίτη πάνω σε ένα περιπολικό της Αστυνομίας της Νέας Ορλεάνης που βυθίζεται, και αυτό το κλιπ ήταν το ορόσημο για την άνοδο της τραγουδίστριας του «All the Single Ladies» από σταρ της ποπ σε θεά της Αμερικής (παρεμπιπτόντως, με αυτό και οι δυο τους κέρδισαν το Grammy για το Best Music Video. Και γι’ αυτό κατηγορήθηκαν από τη National Sheriff’s Association για «υποκίνηση σε απρεπή συμπεριφορά»). Η Matsoukas, τώρα, υπογράφει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, το «Queen & Slim».
«Μου αρέσει να προκαλώ την εξουσία και τις νόρμες» δηλώνει, στο Rolling Stone, η Matsoukas. Ο ξυλουργός μπαμπάς της, κατά το ήμισυ Έλληνας και κατά το ήμισυ Εβραίος, και η καθηγήτρια μαμά της, κατά το ήμισυ Κουβανή και κατά το ήμισυ Τζαμαϊκανή, γνωρίστηκαν σε μια σοσιαλιστική φοιτητική ομάδα, και μεγάλωσαν τη Melina στο Μπρονξ πριν μετακομίσουν στο Νιου Τζέρσεϊ. «Οι γονείς μου με μεγάλωσαν για να δημιουργώ αλλαγή. Είναι κομμουνιστές, άρα δεν πιστεύουν σε κάποια συστηματικοποιημένη θρησκεία, αλλά πιστεύουμε πολύ στην κουλτούρα και στο φαγητό – ελληνικό φαγητό, κουβανέζικο φαγητό, τζαμαϊκάνικο φαγητό, όλα στο ίδιο πιάτο» εξηγεί.
Ξεκίνησε σπουδές μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, αλλά η πτυχιακή της ήταν πάνω στα βιντεοκλίπ. «Δεν σέβονταν τη δουλειά μου σε βιντεοκλίπ. Τη δυσφημούσαν. Την υποτιμούσαν. Είναι στιγματισμένοι, οι σκηνοθέτες βιντεοκλίπ» τονίζει. Κι όμως, με το «We Found Love» της Ριάνα, η Matsoukas κέρδισε, το 2013, το πρώτο της Grammy για Best Music Video (το Grammy για το «Formation» της Μπιγιονσέ – τη 12η συνεργασία τους – ήταν το δεύτερό της).
Το «Queen & Slim» είναι ένα ρομαντικό θρίλερ. Αφηγείται την ιστορία του πρώτου ραντεβού ενός άντρα και μιας γυναίκας, στο οποίο η επιθετική συμπεριφορά της αστυνομίας καταλήγει να έχει θύματα, και οι δύο διαφεύγουν διασχίζοντας την Αμερική από το Κλίβελαντ προς την Κούβα (η σωτηρία είναι η Κούβα!), κλέβοντας αυτοκίνητα. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τους έχουν βαφτίσει «δολοφόνους», αλλά οι περισσότεροι που συναντούν στον δρόμο τους τους βλέπουν σαν αποδιοπομπαίους τράγους, ίσως και σαν ήρωες. Είναι μια ιστορία των «Μπόνι και Κλάιντ της Μαύρης Φυλής».
«Το μαύρο κορμί τιμάται περισσότερο στον θάνατο παρά στη ζωή» λέει η Matsoukas. «Πώς το αλλάζουμε αυτό; Πώς ξέρουμε ότι είναι κάτι παραπάνω από ένα hashtag ή ένα T-shirt ή μια εικόνα; Ένας τρόπος είναι να τα τιμούμε αυτά τα σώματα όσο ακόμα ανασαίνουν, κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε σ’ αυτή την ταινία».
