Το αθηναϊκό κοινό, ετοιμάζεται να υποδεχθεί, τη μουσική των Staff Benda Billili και την ιστορία τους μέσα από το ομώνυμο ντοκιμαντέρ, που θα προβληθεί στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, στις 30 Νοεμβρίου και ώρα 20.30.

Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία πέντε παραπληγικών μουσικών, που ζουν στην περιοχή γύρω από το ζωολογικό κήπο της Κινσάσα του Κονγκό και των παιδιών του δρόμου που τους βοηθούν.

Ανάμεσα στους τελευταίους είναι ο νεαρός Ροζέ Λαντού, ο οποίος «υιοθετείται» από τους μεγαλύτερους και εξελίσσεται σε εξαιρετικό σολίστ. Ξεπερνώντας τις δυσκολίες των κινητικών προβλημάτων, της απόλυτης έλλειψης υλικών μέσων αλλά και ενός περιβάλλοντος επικίνδυνου και ασταθέστατου, το συγκρότημα κατορθώνει να μεταφέρει τη μουσική του σε ένα διεθνές κοινό και να γίνει σύμβολο της ελπίδας.

Benda Bilili, σημαίνει «δες παραπέρα», στην τοπική κονγκολέζικη γλώσσα Lingala. Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Καννών 2010 στα πλαίσια της ενότητας ανεξάρτητων δημιουργών «Directors’ Fortnight».

Η δισκογραφία του γκρουπ περιλαμβάνει μέχρι σήμερα δύο άλμπουμ, για λογαριασμό της βελγικής εταιρείας Crammed Discs: Très Très Fort (2009) και Bouger Le Monde (2012).

Το 2006, πριν από τη διεθνή αναγνώρισή τους, οι Staff Benda Bilili ενεπλάκησαν σε μια περίεργη διαμάχη με τη Αντιπροσωπεία του ΟΗΕ στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (MONUC), που χρησιμοποίησε το τραγούδι τους «Allons Voter» («Πάμε να ψηφίσουμε») σε μια τεράστια καμπάνια ενθάρρυνσης του κόσμου να προσέλθει στις κάλπες, στις πρώτες ελεύθερες εκλογές στη χώρα μετά από δεκαετίες πραξικοπημάτων και πολιτικής αστάθειας.

Το τραγούδι είχε τεράστια απήχηση στους ψηφοφόρους, αλλά τα μέλη του συγκροτήματος έλαβαν αμοιβή 50 δολαρίων ο καθένας τους! Αξίζει να επισημάνουμε ότι σε ανάλογη διαμάχη με τον ΟΗΕ είχε εμπλακεί παλαιότερα και άλλος μουσικός με πολιομυελίτιδα, ο Βρετανός Ιαν Ντούρι, στον οποίο είχε ανατεθεί να συνθέσει ένα τραγούδι για το Έτος προς τιμήν των Ατόμων με Αναπηρία (1981) κι εκείνος έγραψε το «Spasticus Autisticus», προκαλώντας την οργή των ιθυνόντων του οργανισμού, λόγω των καυστικών στίχων του και κυρίως για τη χρήση της λέξης «σπαστικός», που θεωρούνταν ταμπού για τα άτομα με αναπηρία.

Η μεγάλη φυσιογνωμία των Staff Benda Bilili είναι ο βενιαμίν του γκρουπ (και χωρίς κινητικά προβλήματα), Roger Landu, ο οποίος παίζει ένα όργανο δικής του επινόησης, ονόματι satongé, ένα μονόχορδο με ηλεκτρική ενίσχυση, το οποίο κατασκεύασε μόνος του από μια παραπεταμένη κονσέρβα γάλατος. Τα σόλο του με αυτό το ιδιόφωνο ακούγονται σαν ηλεκτρική κιθάρα!