Το Oddworld: Stranger’s Wrath HD είναι το τελευταίο μεγάλο remake του 2011, μιας χρονιάς όπου το φαινόμενο της αναδημιουργίας παλαιών τίτλων ήταν κάτι παραπάνω από έντονο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως έχουμε να κάνουμε με ένα από τα πιο χρήσιμα και ουσιώδη remakes, αφού ο αρχικός τίτλος δεν είχε πραγματοποιήσει την εμπορική πορεία που του άξιζε, ενώ η Microsoft δεν είχε φροντίσει να τον συμπεριλάβει στον κατάλογο συμβατότητας του 360 με software του αρχικού Xbox. Έτσι, η εξαιρετική δουλειά της Just Add Water αποκτά άλλη διάσταση και δίνει την ευκαιρία στους κατόχους του PS3 να πάρουν μια γεύση από το καλύτερο ίσως μέρος της αξέχαστης σειράς Oddworld.

Στο επίκεντρο του κύκνειου άσματος της Oddworld Inhabitants βρίσκεται ο Stranger, ένας μυστηριώδης κυνηγός επικηρυγμένων, που αποτελεί το αντίθετο των προηγούμενων πρωταγωνιστών της εταιρείας σε όλους σχεδόν τους τομείς. Ο Abe και ο Munch ήταν αδύναμα πλάσματα που αντιμετώπιζαν το κακό μέσω της αθωότητάς τους και της θέλησής τους να κάνουν το σωστό. Ο Stranger είναι μυστηριώδης, μοναχικός, σκληρός, πανίσχυρος και αποστασιοποιημένος. Είναι προφανές ακόμη και με μία ματιά ότι κάτι κρύβει, αλλά δεν του αρέσει να συμμετέχει σε μακροσκελείς συζητήσεις. Μιλάει με τις -βίαιες- πράξεις του.

«Ζωντανών» κυριολεκτικά, αφού αντί για σφαίρες, ρουκέτες και τα συναφή, έχουμε ασβούς που κάνουν τους εχθρούς να ξερνάνε από τη δυσωδία, σκιουράκια που κουράζουν τον περίγυρο με τις φωνές τους, με συνέπεια το επιλεκτικό «ξεμονάχιασμα» των ενοχληθέντων, αράχνες που τυλίγουν τους αντιπάλους σε ιστό μέχρι ο Stranger να τους συλλάβει, σφήκες που λειτουργούν σαν σφαίρες αυτόματου όπλου και πάει λέγοντας.

Έτσι, ενώ υπάρχει ένα μόνο όπλο, η ποικιλία που επιτυγχάνεται ξεπερνάει κατά πολύ την αντίστοιχη ενός τυπικού FPS, αφού κάθε είδος πυρομαχικού έχει τη δική του στρατηγική σημασία στη μάχη και καθορίζει την προσέγγιση του παίκτη σε αυτή. Αν συνυπολογίσουμε και το αρκετά ανεπτυγμένο AI, το τελικό αποτέλεσμα δεν αποκλείεται να σας θυμίσει την απρόβλεπτη φύση των μαχών του Halo, ειδικά στο τελευταίο τρίτο του παιχνιδιού, όπου το διαδοχικό κυνήγι επικηρυγμένων δίνει τη θέση του σε μία επική γενικευμένη σύρραξη.