Όταν τα καράβια των Ελλήνων λόγω άπνοιας παρέμεναν στην Αυλίδα, ο μάντης Κάλχας καθώς έδινε το χρησμό, είδε ένα φίδι να ανεβαίνει πάνω σε ένα δέντρο και να τρώει 10 πουλάκια μέσα στη φωλιά τους. Προμάντευσε πως ο πόλεμος θα διαρκέσει 10 χρόνια. Αυτά λοιπόν είναι «τα χρόνια του φιδιού» που κατέστησαν τις γυναίκες «λιπεσανόρες, γυναίκες παρούσες που όμως πάντοτε τους λείπανε οι άντρες».

Γράφει η Χαρά Κιούση

Το εξαίρετο και αντιπολεμικό έργο του Δ. Βαρβαρήγου επιβεβαιώνει το αναλύτρωτο δράμα του ανθρώπου, που ακόμα και στον Άδη μέσα από βίαιο θάνατο, οι ψυχές δεν ελευθερώνονται και πονάνε από τις μνήμες. Πέντε γυναίκες που αγάπη δώσανε και λάβανε θανάτους, επιλέγονται από 15 ηρωίδες του βιβλίου Λιπεσάνορες, για να αφουγκραστούμε τις ανάσες τους, έτσι όπως ένας άνδρας καλύτερα αναγνωρίζει.

Η Εκάβη, η Κασσάνδρα, η Βρισηίδα, η Ανδρομάχη και μια απλή Τρωαδίτισσα -σκιές του Άδη με άυλα πρόσωπα, σ’ ένα παιχνίδι ψυχών- έρχονται να μας μιλήσουν για τους άνοους άντρες που κάνουν δώρο στους νέους τον πόλεμο, γιατί ζηλεύουν τη νιότη τους. Το έργο ακουμπά συγγραφικά στην κλασσική ελληνική ομορφιά ενός σπουδαίου έπους, ενώ ταυτόχρονα με τα καράβια που σπέρνουν τον θάνατο στην Τροία, «περνούν μπρος στα μάτια μας τραγικοί Αστυάνακτες που ξεβράζονται στα βράχια», καθώς σαπιοκάραβα βουλιάζουν στο Αιγαίο». Πόση ανατριχιαστική ένταση και θυμικές αναδιπλώσεις δεν μας μετέδωσαν οι μεγαλόκαρδες ερμηνείες των ηθοποιών!

Σ’ ένα γύμνασμα πολιτικής σκέψης και στοχαστικών συναισθημάτων που δεινοπαθούν στο όνειδος και στον κυνισμό της σύγχρονης πολεμικής παράνοιας, ο θεατής συνειδητοποιεί το αδιέξοδο της τραγικής του μοίρας.

Πέντε γυναίκες με καταγωγή από την Ανατολή, με τη φιλοσοφική της φωνή και την αισθητική της, φωνές «διαχρονικής προσφυγιάς» στους απερχόμενους και επερχόμενους αιώνες του έρωτα, του πολέμου και του σύμμαχου χάρου, γυναίκες που μιλούν για ερωτικό πάθος, μητρότητα, καρτερία, νοσταλγία ειρήνης, χαρά, φιλία, καθημερινό χρέος, αφοσίωση, ιδανικά, παθήματα και πάθη, φόβο θανάτου, προσφυγιά, σκλαβιά, εκδίκηση, περιφρόνηση, έλεος και λύτρωση.

Γυναίκες λιπεσανόρες, που η ζωή τους σπαταλήθηκε όμοια με άλλων γυναικών ανά τους αιώνες και παραμένουν σε «ανάλογες αντιστοιχίες» σήμερα.

Η συνθέτης-μουσικός Αρετή Κοκκίνου σε ρόλο τρωαδίτισσας ραψωδού έντυσε την παράσταση με τύμπανα πολέμου που ανεβαίνουν σε στιγμές παύσης και σε σιωπές, καθώς και με μουσικούς τόνους σκληρότητας και καρτερίας.

Η εξαιρετική εικαστική σύλληψη του Θ. Δαυλού και τα επιμελημένα ως την παραμικρή λεπτομέρεια κοστούμια στα μπαρουτομαυρισμένα σώματα των ηθοποιών, προσέδωσαν την αρμόζουσα αξιοπρέπεια. Όμορφος φωτισμός πρόσθεσε ευαισθησίες και σαγήνευσε τις σκέψεις, γύρω από τον θρύλο ενός έπους.

Εκάβη η Γεωργία Ζώη, σε μια ερμηνεία Δωρική που την ανεβάζει στην κλίμακα των τραγωδών.

Η Ντομένικα Ρέγκου ως Κασσάνδρα συναντά στο ίδιο τραγικό πρόσωπο την μάντισσα της Τροίας και την ανέραστη γυναίκα. Με σκληρά χαρακτηριστικά και την οδύνη του ανθρώπου που γνωρίζει τα μελλούμενα , υποστηρίζει με παραδοξότητα τον ρόλο της.

Ως Ανδρομάχη η Ελίζα Σολωμού ερμηνεύει πειστικά μια σύζυγο και μια μητέρα που λόγω της «ασυνέπειας των θεών» έθαψε άντρα και παιδί κι έγινε «άστεγη» η ζωή της.

Η Ορνέλα Λούτη-Βρισηίδα με ερωτική διάθεση και πληθωρικότητα κερδίζει στον έρωτα τον άντρα, κι ας είναι εχθρός της. «Εχθρός αλλά αρσενικό».

Η αξιέπαινη δουλειά της σκηνοθέτιδος Κατερίνας Μαντέλη που ακολουθεί την κλασσική οδό, δίνει δυνατή φωνή στην παράσταση. Η εκφραστικότητα των κινήσεων και η ρυθμική αντιστοιχία με το Λόγο, καθώς και η θέρμη των αναπνοών  συναντήθηκαν με την απόκοσμη υπόσταση των ηρωίδων. Λες και τις ακούγαμε να μονολογούν: «Παράξενο η Ιστορία να γράφεται με αίμα».

Συντελεστές

Εκάβη: Γεωργία Ζώη
Ανδρομάχη: Ελίζα Σολωμου
Κασσάνδρα: Ντομένικα Ρέγκου
Βρισηίδα: Ορνέλα Λούτη
Τρωαδίτισσα: Αρετή Κοκκίνου

Συγγραφή: Δημήτρης Βαρβαρήγος
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαντέλη
Σκηνικά -κοστούμια: Θεοδόσης Δαυλός
Επιμέλεια και εκτέλεση σκηνικού: Νίκος Κωνστάντης
Σύνθεση μουσικής και κιθάρα: Αρετή Κοκκίνου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Γιάννης Κωνσταντακόπουλος
Β΄σκηνοθέτις: Αδαμαντία Μαντελένη

Τιμή Εισιτηρίου: 13 ευρώ

Κάθε Τέταρτη 6:30 το απόγευμα

Θέατρο «ΒΑΦΕΙΟ»
Αγ. Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115
Τηλ.: 210 3425637