Πριν από τριάντα χρόνια, στις 21 Απριλίου, 1989, η Opel ανακοίνωσε ότι θα γινόταν ο πρώτος Γερμανός κατασκευαστής αυτοκινήτων που θα προσέφερε τριοδικό καταλυτικό μετατροπέα στον στάνταρ εξοπλισμό όλων των επιβατικών μοντέλων της (από το Corsa και το Kadett, μέχρι το Vectra, το Omega και το Senator).

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στη Βόννη, ο τότε Διευθύνων Σύμβουλος της Opel, Louis R. Hughes, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Η Opel είναι ο πρώτος κατασκευαστής αυτοκινήτων που προσφέρει την καλύτερη περιβαλλοντική τεχνολογία στάνταρ σε όλη τη γκάμα μοντέλων, από συμπαγή αυτοκίνητα μέχρι πολυτελή sedan.»

Η μάρκα συνεχίζει σήμερα να παίρνει σοβαρά την ευθύνη της για το περιβάλλον. Όλα τα τρέχοντα επιβατικά μοντέλα της, ήδη πληρούν τα αυστηρά πρότυπα εκπομπών ρύπων Euro 6d-TEMP. Και λίγο πριν συντελεστεί η επανάσταση της ηλεκτροκίνησης, η εταιρία κάνει τώρα τα δύο επόμενα μεγάλα βήματα στο δρόμο για τη βιώσιμη κινητικότητα: το Grandland X ως plug-in υβριδικό ηλεκτρικό όχημα και η ηλεκτροκίνητη έκδοση της επόμενης γενιάς Corsa. Η παραγγελιοληψία και για τα δύο αυτοκίνητα της θα ξεκινήσει αργότερα μέσα στη χρονιά, ενώ όλες οι Ευρωπαϊκές σειρές επιβατικών μοντέλων Opel θα περιλαμβάνουν μία ηλεκτροκίνητη έκδοση έως το 2024.

Μια σταγόνα ιστορία

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία συζήτηση με θέμα την όξινη βροχή και τον αφανισμό των δασών, με τις εκπομπές οξειδίων του αζώτου από την κυκλοφορία των οχημάτων και τη βιομηχανία να ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό.

Η Opel αναγνώρισε άμεσα την ευθύνη της για την προστασία του περιβάλλοντος και δέσμευσε πάνω από ένα δις γερμανικά μάρκα (DM), καθώς και εκατοντάδες μηχανικούς στην ανάπτυξη των καταλυτών. Έτσι, επένδυσε 100 εκατομμύρια μάρκα σε νέες διατάξεις δοκιμής και εξοπλισμό για δοκιμές αντοχής και υψηλής ταχύτητας. Οι νέες εγκαταστάσεις περιλάμβαναν ένα 13όροφο “soak tower”.

Σε αυτό το μονωμένο κτίριο, πάνω από 130 αυτοκίνητα μπορούσαν να προετοιμάζονται ταυτόχρονα για έλεγχο εκπομπών ρύπων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, πριν από το τεστ εκπομπών ρύπων, κάθε αυτοκίνητο έπρεπε να παραμένει για τουλάχιστον 12 ώρες σε θερμοκρασία 20 – 25 βαθμών Κελσίου.

Αρχικά, οι περισσότεροι καταλυτικοί μετατροπείς στην Ευρώπη ήταν απλά τροποποιήσεις της Αμερικανικής έκδοσης, Αλλά με το λανσάρισμα του Ascona 1.8i στις αρχές του 1985, η Opel έγινε ο πρώτος Γερμανός κατασκευαστής αυτοκινήτων που έφερνε στην αγορά ένα μοντέλο με καταλυτικό μετατροπέα, ειδικά εξελιγμένο σε Ευρωπαϊκές συνθήκες. Το πρώτο όχημα που κατασκευάστηκε παραχωρήθηκε στην αστυνομία της Ρηνανίας/Παλατινάτου.

Η περιβαλλοντική στρατηγική συνεχίστηκε το επόμενο φθινόπωρο, όταν η Γερμανική (τότε) μάρκα παρουσίασε το πρώτο, Ευρωπαϊκό μικρό αυτοκίνητο με τριοδικό καταλύτη, το Corsa 1.3i. Ακολούθησε το 1986, το νέο Omega χωρίς πρόσθετο κόστος για τον καταλυτικό μετατροπέα, ενώ τα λανσαρίσματα του Senator (1987) και του Vectra (1988) ακολούθησαν την ίδια στρατηγική. Επιπλέον, όλα τα αυτοκίνητα Opel με τριοδικό καταλύτη ήταν εφοδιασμένα με φίλτρα ενεργού άνθρακα για να συγκρατούν τους υδρογονάνθρακες που διαφεύγουν από το ρεζερβουάρ καυσίμου.

Τελικά, ήταν το 1989, όταν η κοινότητα μηχανολογίας αυτοκινήτου εκείνη την εποχή πείστηκε ότι ο τριοδικός καταλύτης ήταν η καλύτερη λύση προκειμένου να μειωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι εκπομπές ρύπων. Ενώ ο τριοδικός καταλύτης αφαιρούσε περίπου το 90% των ρύπων, η αντίστοιχη δυνατότητα του συμβατικού, διοδικού καταλύτη περιοριζόταν στο 50% περίπου και του κινητήρα φτωχού μείγματος στο  60%. Ο τριοδικός καταλύτης είχε ακόμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο οξείδια του αζώτου, επιτυγχάνοντας μείωση 90%.

Το μικρότερο αυτοκίνητο της Opel με τριοδικό καταλυτικό μετατροπέα το 1989 ήταν το Corsa, εφοδιασμένο στάνταρ με κινητήρα ψεκασμού1.3 λτ  – 60 ίππων. Μετά ήρθε η σειρά του1.3 λτ Kadett, ενώ το μεσαίο Vectra ήταν διαθέσιμο με το βασικό κινητήρα 1.6 λτ – 75 ίππων, και έναν 2λιτρο 115 ίππων.

Στην ανώτερη μεσαία κατηγορία, το Omega εφοδιαζόταν στάνταρ με τον κινητήρα 2.0 λτ – 115 ίππων και το κορυφαίο μοντέλο με τριοδικό καταλυτικό μετατροπέα ήταν το Senator. Η ναυαρχίδα της μάρκας προσφερόταν με δύο 6κύλινδρους σε σειρά κινητήρες τριών λίτρων που απέδιδαν 156 και 177 ίππους αντίστοιχα.

Κάπως έτσι, η ενσωμάτωση του τριοδικού καταλύτη στον στάνταρ εξοπλισμό όλης της γκάμας ήταν η πρόσκαιρη κλιμάκωση μιας περιβαλλοντικής στρατηγικής που η Opel είχε ξεκινήσει πέντε χρόνια νωρίτερα.

Νίκος Τσάδαρης