Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι ξεκίνησε παραδοσιακά με το Ράλι Μόντε Κάρλο και παρά τις σχεδόν καθαρές από χιόνι και πάγο ειδικές διαδρομές έδωσε στους φίλους του σπορ μια από τις πιο αμφίρροπες αναμετρήσεις των τελευταίων ετών.

Οι μάχες για την πρώτη θέση γενικής κατάταξης και της κατηγορίας WRC2 (που ενδεχομένως του χρόνου θα είναι η κορυφαία κατηγορία στο WRC) κρίθηκαν την τελευταία ημέρα και το νέο σύστημα
βαθμολογίας έκανε πιο ενδιαφέρουσα την τελευταία ημέρα του αγώνα, όπου μέχρι πέρσι τα κορυφαία πληρώματα «σερνόντουσαν» προκειμένου να κρατήσουν δυνάμεις για την power stage, την διαδρομή που δίνει έξτρα βαθμούς στους 5 πρώτους.

Στο αγωνιστικό σκέλος, με τον περσινό παγκόσμιο πρωταθλητή (Ροβάνπερα) να λείπει για πρώτη φορά στην ιστορία από τον εναρκτήριο αγώνα της επόμενης χρονιάς, όλο το ενδιαφέρον ήταν στραμμένο στην ομάδα της Hyundai με το κορυφαίο δίδυμο των Νεβίλ και Τάνακ, αλλά και στην Toyota αναφορικά με το αν ο Έβανς μπορεί να αντέξει το βάρος της φανέλας του Νο1, αλλά και στο αν ο Οζιέ θα πετύχαινε την 10 η νίκη του στον πιο παλιό αγώνα του WRC (ξεκίνησε το 1911).

Το ξεκίνημα του αγώνα με τις δυο νυχτερινές ειδικές έδειξε πως ο Έβανς είναι σε θέση για σημαιοφόρος της ομάδας του, ο Οζιέ παραμένει …Οζιέ και ο Νεβίλ πήρε φιλί ζωής με την παρουσία του Τάνακ (που έδειξε να μην αισθάνεται άνετα στο μπάκετ του i20N).

Την ίδια ώρα η έκπληξη ήρθε από την κατηγορία WRC2 όπου οι παγκοσμίως άγνωστοι Ισπανοί Λοπέθ – Βάσκεθ οδηγώντας Skoda Fabia RS, έδειξαν την πλάτη τους στα φαβορί Ροσέλ – Ντυνάν και Κριάζιν – Αλεκσαντρόφ που οδηγούσαν τα αναβαθμισμένα Citroen C3, ενώ το άλλο Fabia RS με το υποτιθέμενο φαβορί Σόλμπεργκ – Έντμονσον φάνηκε ανέτοιμο να ακολουθήσει την μάχη των τριών πρώτων.

Κάπως ανάλογα εξελίχθηκαν και οι άλλες τρεις ημέρες του αγώνα, με τον Έβανς στην κορυφή και τους Νεβίλ, Οζιέ να ροκανίζουν την διαφορά, έως την 10 η ειδική όπου ο Νεβίλ πέρασε μπροστά και ο Ουαλός άρχισε να υποχωρεί σταδιακά και να ρίχνει λευκή πετσέτα στο στεγνό τερέν, αφήνοντας την
διεκδίκηση της νίκης στους δυο παραπάνω. Ο Γάλλος πέρασε για μόνο στιγμή μπροστά, αλλά ο Βέλγος έχοντας φουλ αυτοπεποίθηση μετά και την καθυστέρηση του Τάνακ από μικροέξοδο, αντεπιτέθηκε αμέσως μετά αναγκάζοντας τον 8άκις πρωταθλητή να ρίξει και αυτός με την σειρά του
πετσέτα την τελευταία ημέρα.

Η εξέλιξη αυτή ανέβασε τελικά στο βάθρο έναν πανευτυχή Νεβίλ μαζί με τον νεαρότατο συνοδηγό του Μάρτιν Βίτανγκε, δίνοντας τους και το μέγιστο δυνατό της βαθμολογίας (30β.). Στην 2 η θέση (εμφανώς στενοχωρημένος από τον θάνατο του θείου του που τον προέτρεψε να γίνει οδηγός αγώνων) ήταν ο Οζιέ με τον Λαντέ και μόλις τρίτοι οι Έβανς – Μάρτιν που θα πρέπει να δουλέψουν πολύ για να δουν τίτλο.

Κατά τα λοιπά, ο Τάνακ δεν έδειξε έτοιμος για μεγάλες επιδόσεις, ο Μίκελσεν ήταν εμφανώς μουδιασμένος στο τρίτο i20N, έχοντας χρόνια αποχή από την κορυφαία κατηγορία και η ομάδα της Φορντ αυτή τη χρονιά δεν ελπίζει παρά μόνο σε κάποια καλά πλασαρίσματα στην πεντάδα, αφού τα πληρώματά της (Φουρμό – Κόρια και Μούνστερ – Λούκα) είναι περιορισμένων δυνατοτήτων.

Πάντως η ουσιαστικά πρώτη εμφάνιση του Μούνστερ (υποστηριζόμενου από τον δικό μας Ιορδάνη Σερδερίδη) κάθε άλλο παρά απογοητευτική μπορεί να χαρακτηριστεί και δεν αποκλείεται στον μακρύ δρόμο των 13 αγώνων να υποσκελίσει τον πιο έμπειρο Φουρμό.

Ειδική αναφορά αξίζουν ο βαφτισιμιός του Άκιο Τογιόντα, Τακαμότο Κατσούτα που με τον μόνιμο συνοδηγό του Άαρον Τζόνστον, πήραν την 3 η θέση στην power stage την ώρα που έπεφταν κορμιά για τους επιπλέον βαθμούς, ενώ θα ήταν πολύ ψηλότερα στην κατάταξη αν ο συμπαθής Ιάπωνας δεν έχανε 5+ λεπτά από μια μικροέξοδο στην 3 η ειδική.

Στην power stage κρίθηκε και η μεγάλη μάχη της κατηγορίας WRC2, όταν o Ροσέλ εκμεταλλεύτηκε το «εντός έδρας» και την ανωτερότητα του C3 στην άσφαλτο και επικράτησε (για 2 η συνεχόμενη χρονιά) του αουτσάιντερ Λοπέθ με λίγα μόλις δευτερόλεπτα, Τρίτος εδώ ο με Βουλγάρικη λισάνς Ρώσος Νικολάι Κριάζιν που τα έδωσε όλα (κατά δήλωση) αλλά δεν μπόρεσε να κάνει κάτι καλύτερο παρά το ότι για πολλές ειδικές κατείχε την πρώτη θέση.

Στην ίδια κατηγορία, τα πολυαναμενόμενα Toyota GR Yaris δεν μπόρεσαν να ανταγωνιστούν τις πιο έμπειρες ομάδες, μη έχοντας και οδηγούς πρώτης κλάσης στα πηδάλιά τους. Καλύτερος και πιο σταθερός ο Σάμι Πάγιαρι που τερμάτισε θεωρητικά 5ος στην κατηγορία, αλλά δεν θα πάρει βαθμούς αφού ο αγώνας δεν ήταν μέσα στους επτά (από 13) που έχει δηλώσει για το 2024.

Στην 10η θέση της κατηγορίας WRC2 τερμάτισε ο Ιορδάνης Σερδερίδης με συνοδηγό τον Φρεντερίκ Μικλό, αυτή τη φορά στο τιμόνι ενός VW Polo GTI. Κάπως έτσι, το «τσίρκο» του WRC θα μεταφερθεί από το στεγνό Μόντε Κάρλο στην – ελπίζουμε – χιονισμένη Σουηδία, όπου θα διεξαχθεί το ομώνυμο ράλι από 15 έως 18 Φεβρουαρίου. Εκεί θα είναι στο GR Yaris (αντί του Οζιέ) ο Κάλε Ροβάνπερα και στο Hyundai i20N αντί του Μίκελσεν ο Λάπι, σε μια προσπάθεια των δυο επικρατέστερων ομάδων για το πρωτάθλημα κατασκευαστών στο οποίο προς το παρόν προηγείται η Toyota.