Την ανησυχία τους για τα άστεγα παιδιά εκφράζουν οι ειδικοί υπογραμμίζοντας πως η ζωή στον δρόμο ή σε ανθυγιεινά και μικρά δωμάτια ξενοδοχείου έχει σοβαρές συνέπειες για την ψυχική υγεία τους.

Όπως τονίζουν η Unicef Γαλλίας και η Samu Social de Paris, μια οργάνωση αρωγής για τους πιο μειονεκτούντες, σε έκθεση που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα (10/10) «η ευημερία των παιδιών που στερούνται το ”προστατευτικό κουκούλι” ενός πραγματικού σπιτιού μπορεί να επηρεαστεί βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, αλλά και στη μελλοντική ενήλικη ζωή τους» και προκαλεί «άγχος, κατάθλιψη, διαταραχές της διάθεσης».

Μεταξύ αυτών των ανηλίκων, «μια μικρή μειονότητα είναι ανθεκτική που θα βγει από αυτό πιο δυνατή, αλλά η πλειονότητα θα πληρώσει ακριβό τίμημα», είπε στο AFP ο παιδοψυχίατρος Μπρουνό Φαλισάρ, ο οποίος παρείχε την τεχνογνωσία του στους συντάκτες της έκθεσης, που δημοσιεύτηκε σήμερα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας.

Όσο μικρότερο είναι το παιδί, τόσο πιο επιβλαβείς μπορεί να είναι οι συνθήκες διαβίωσής του για την ψυχική του υγεία, σύμφωνα με αυτό τον ειδικό, κυρίως εάν το μικρό παιδί δεν έχει τη δυνατότητα «να είναι στα ζεστά, να έχει να φάει όταν πεινάει, να παρηγορείται όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά».

«Tο να δώσεις στέγη σε έναν άστεγο λειτουργεί καλύτερα από το να του συνταγογραφείς φάρμακα»

«Η ασφάλεια του περιβάλλοντος έχει σημαντική θεραπευτική δύναμη», συνοψίζει ο γιατρός όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και τονίζει «το να δώσεις στέγη σε έναν άστεγο λειτουργεί καλύτερα από το να του συνταγογραφείς φάρμακα».

Σύμφωνα με έναν απολογισμό του Αυγούστου στη Γαλλία, ο οποίος αναφέρεται στην έκθεση, «περισσότερα από 42.000 παιδιά ζούσαν σε καταλύματα έκτακτης ανάγκης, σε αυτοσχέδια καταφύγια ή στο δρόμο».

Μόνο μια μειονότητα αυτών των ανηλίκων κοιμάται στο δρόμο, «αλλά προσοχή! Η ζωή σε ξενοδοχείο ή σε εστία αστέγων έχει επίσης τεράστιες συνέπειες στην ψυχική υγεία των παιδιών», υπογραμμίζει η πρόεδρος της Unicef Γαλλίας, Αντελίν Χαζάν.

Κατάμεστοι, ανθυγιεινοί, επισφαλείς χώροι διαβίωσης μπορεί να γίνουν «πηγές ανησυχίας» και να επιβαρύνουν την αυτοεκτίμηση, τον ύπνο, τη διατροφή, το άγχος. “Θα έπρεπε να έχουμε ξενοδοχεία ειδικά για οικογένειες, όχι με ανθρώπους που πίνουν. Πρέπει να είμαστε ασφαλείς”, λέει η 13χρονη Αντέλ, την οποία επικαλείται η έκθεση.

«Τρώω στο κρεβάτι μου», λέει από την πλευρά του ο 15χρονος Χούλιο, που ζει με την οικογένειά του σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου 9Χ2. Ένας μικρός χώρος όπου μπορεί να προκαλέσει ένταση η θέα «ενδοοικογενειακής βίας και καταστάσεων κακοποίησης», εκτιμούν οι συντάκτες της έκθεσης.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι δημόσιες αρχές θα πρέπει να «ενισχύουν τα μέσα» των υπηρεσιών ψυχικής υγείας που είναι «σημαντικά» απόντα από επαγγελματίες στη Γαλλία.