Μία 27χρονη αθλήτρια από την Βρετανία πάσχει από ένα σπάνιο σύνδρομο το οποίο μπορεί ανα πάσα στιγμή να την σκοτώσει, καθώς είναι αλλεργική στον εαυτό της. Μάλιστα, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, σε σημείο που από την ηλικία των 20 ετών σχεδίασε την κηδεία της.

Όπως αναφέρει η nypost.com, η Natasha Coates νοσεί από MCAS, το σύνδρομο ενεργοποίησης μαστοκυττάρων, που είναι μια κατάσταση κατά την οποία τα μαστοκύτταρα στο σώμα απελευθερώνουν υπερβολική ποσότητα ουσίας που προκαλεί συμπτώματα αλλεργίας. Τα μαστοκύτταρα είναι μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και βρίσκονται σε όλο το σώμα, ιδιαίτερα στο μυελό των οστών και γύρω από τα αιμοφόρα αγγεία.

Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε έντονη συναισθηματική αλλαγή, θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη έκρηξη χημικών ουσιών στο σώμα της και μπορεί να την οδηγήσει σε μεγάλο ποσοστό στον θάνατο. Η ίδια λοιπόν, ανέφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, μια εμπειρία που την έστειλε στην εντατική και στην κυριολεξία κόντεψε να πεθάνει.

Όπως είπε ένα βράδυ είχε βγει με την παρέα της σε ένα μπαρ, μέχρι που άρχισε να γελάει, γιατί κάποιος είπε ένα αστείο. Μέσα σε λίγα λεπτά η γλώσσα και ο λαιμός της πρήστηκαν με την ίδια να πέφτει κάτω και να αρχίσει σιγά σιγά να χάνει τις αισθήσεις της. Αμέσως ήρθε ασθενοφόρο και πήγε στο νοσοκομείο.

Μάλιστα, οι νοσηλευτές για την κρατήσουν στην ζωή, της χορήγησαν EpiPen, έναν αυτόματο εγχυτήρα επινεφρίνης, μια ιατρική συσκευή για την έγχυση μιας μετρημένης δόσης ή δόσεων επινεφρίνης, όπου χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία της αναφυλαξίας.

Οι λάθος διαγνώσεις που οδήγησαν στις εντατικές

Η Natasha Coates δεν είχε αντιμετωπίσει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας στην παιδική και εφηβική της ηλικία, μέχρι που έγινε 18 ετών. «Ήμουν σε μια μεγάλη δημόσια εκδήλωση όταν ξαφνικά ένιωσα τρέμουλο, ζάλη και δυσκολεύτηκα να αναπνεύσω», είπε και ανέφερε πως «με μετέφεραν στο νοσοκομείο με αστυνομική συνοδεία».

Τότε, μπορεί πράγματι η ζωή της να κινδύνευσε και η ίδια να έφτασε ένα βήμα κοντά στον θάνατο, όμως οι γιατροί είπαν ότι «δεν είναι κάτι ανησυχητικό» και αν και είναι φρικτό, μπορεί να συμβεί στον άνθρωπο «μια φορά στη ζωή του».

Η ίδια αν και τρομοκρατημένη, εμπιστεύτηκε τους γιατρούς, όμως τα επόμενα δύο χρόνια συνέχισε να επισκέπτεται τα νοσοκομεία, μόνο που κάθε φορά κατέληγε στην εντατική και σχεδόν πάντα κόντευε να πεθάνει.

Οι γιατροί λοιπόν, με το σκεπτικό πως η γυναίκα ήταν μικρή σε ηλικία και χωρίς επιβαρυμένο ιστορικό υγείας, άρχισαν να ψάχνουν όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, μέχρι που διέγνωσαν ότι πάσχει από το σπάνιο σύνδρομο MCAS, δύο χρόνια μετά την αρχική της περιπέτεια.

Το απαιτητικό πρόγραμμα και η ελπίδα στην γυμναστική

Έκτοτε, η 27χρονη πλέον Natasha Coates ξεκίνησε να ακολουθεί ένα απαιτητικό πρόγραμμα διατροφής, καθώς σχεδόν οποιοδήποτε φαγητό μπορεί να την σκοτώσει, σε περίπτωση που προκληθούν έντονα συναισθήματα στο σώμα της, ακόμα και αυτό της απόλαυσης. «Είμαι αλλεργική σε σπρέι σώματος, προϊόντα καθαρισμού και αρωματικά κεριά», εξήγησε και είπε ότι «το φαγητό είναι ακόμα σαν τη ρώσικη ρουλέτα. Ένα φαγητό που είναι καλό σήμερα θα μπορούσε να μου προκαλέσει αλλεργική αντίδραση αύριο», είπε χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, σημείωσε ότι «λόγω των χημικών ουσιών που απελευθερώνονται όταν χωνεύω το φαγητό, μερικές φορές δεν είναι αυτό που τρώω αλλά η διαδικασία της πέψης που πυροδοτεί την αναφυλαξία».

Έκτοτε έχει εφαρμόσει πρωτόκολλα για να αποτρέψει το χειρότερο, όπως την λήψη φαρμάκων και βιταμινών, να τρώει συγκεκριμένα τρόφιμα, ενώ στο σπίτι της έχει τοποθετήσει ειδικά κόκκινα φώτα, που ενεργοποιούνται και είναι ορατά απ’έξω, σε περίπτωση που χρειαστεί να καλέσει ασθενοφόρο.

Παρόλα αυτά, η ίδια δεν το βάζει κάτω, μένει μόνη της -έχει όμως προσωπική βοηθό που την επισκέπτεται πέντε μέρες την εβδομάδα- ενώ διαπρέπει στον τομέα της γυμναστικής κι ας γνωρίζει ότι τυχόν παραπάνω εφίδρωση, μπορεί να είναι μοιραία για την ζωή της.

Πλέον, αγωνίζεται στο Βρετανικό Πρωτάθλημα Αναπηρίας και έχει συγκεντρώσει πάνω από 20 Βρετανικούς τίτλους και περισσότερα από 30 μετάλλια. «Οι μόνοι άνθρωποι που μου λένε ότι πρέπει να σταματήσω τη γυμναστική είναι αυτοί που δεν με καταλαβαίνουν. Μου δίνει πολύ περισσότερα από όσα αφαιρεί. Οι αλλεργικές αντιδράσεις θα συμβούν ούτως ή άλλως, ακόμα κι αν κάθομαι στο σπίτι χωρίς να κάνω τίποτα, οπότε μπορεί επίσης να μην ζήσω τη ζωή μου», λέει και στέλνει το μήνυμα πως πρέπει να συνεχίσει να ζει.