Η αρνητική στάση του προέδρου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αναφορικά με την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ βρέθηκε στο επίκεντρο των γεωπολιτικών εξελίξεων με τους σημαντικότερους ηγέτες του κόσμου να εκφράζουν την πεποίθησή τους πως θα βρεθεί η «χρυσή τομή» για να αλλάξει άποψη και τελικά να τις αποδεχθεί.
Μάλιστα, σήμερα (21/5), αναμένεται να έχει και συνομιλία με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, προκειμένου να εξεταστούν οι «τουρκικές ανησυχίες» και η διαφωνία τους με τη διεύρυνση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Κι ενώ δίνουν και παίρνουν οι ερμηνείες για το τί μπορεί να θέλει να πετύχει, το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» επέλεξε να υπενθυμίσει πως «η ιστορία επαναλαμβάνεται…». Διότι, το 1952 η Τουρκία επιθυμούσε διακαώς να γίνει μέλος της Συμμαχίας παρουσιάζοντας ως αιτία την επεκτατική διάθεση του Ιωσήφ Στάλιν και της τότε Σοβιετικής Ένωσης.
«Τον περασμένο Φεβρουάριο η Τουρκία τίμησε μια σημαντική επέτειο: πριν από 70 χρόνια εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ, τρία χρόνια πριν από τη Γερμανία. Ήταν μια μεγάλη επιτυχία της διεθνούς πολιτικής, έπειτα από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις και ενάντια στην αρχική αντίσταση πολλών μελών του ΝΑΤΟ. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η Τουρκία ανταπέδιδε την εμπιστοσύνη και, έως και τις ταραχές στην Κύπρο τη δεκαετία του 1960, θεωρείτο αξιόπιστος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και πρότυπο μαθητή στο ΝΑΤΟ», αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.
Συνεχίζει υπογραμμίζοντας πως «από ιστορικής άποψης, η Άγκυρα θα έπρεπε να κατανοεί πολύ καλά τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Γιατί η Τουρκία βρέθηκε κάποτε υπό την τεράστια απειλή της επιθετικής σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής».
Επίσης υπάρχει αναφορά και στη δήλωσή του ότι η χώρα του δεν θα κάνει ξανά το ίδιο… λάθος όπως έκανε με την Ελλάδα. Το «Der Spiegel», πάντως, σημειώνει πως τότε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 με τον κόσμο να έχει νωπές τις μνήμες από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η τουρκική θέση για την ένταξη και των δύο χωρών ήταν: «Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι πολυτιμότερες για το ΝΑΤΟ απ’ ό,τι το Λουξεμβούργο, η Δανία ή η Ολλανδία».