Τα συναισθήματα των πολιτών σε όλο τον κόσμο απέναντι στον πόλεμο που ξεκίνησε σήμερα η Ρωσία στην Ουκρανία κινούνται από το σοκ, στο μούδιασμα, τον θυμό και την λύπη αλλά τι να πει κανείς για τους ίδιους του Ουκρανούς εντός και εκτός της πατρίδας τους;
H Aleksandra Bandura είναι Ουκρανή από το Κίεβο. Είναι 27 ετών, μένει στην Αθήνα τα τελευταία έξι χρόνια και μιλάει άριστα ελληνικά. Έχοντας σπουδάσει τουριστικές επιχειρήσεις στη χώρα της, ήρθε στη δική μας για να εργαστεί και στην πορεία αποφάσισε να μείνει εδώ. Πριν από λίγο καιρό τελείωσε τις σπουδές της στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Τώρα εργάζεται στο γραφείο του Συλλόγου Δικηγόρων Ουκρανίας στην Αθήνα.
Περιγράφοντας τις στιγμές αγωνίας που βιώνει από σήμερα το πρωί με τις εξελίξεις στην πατρίδα της μας είπε τα εξής:
«Είμαι πολύ σοκαρισμένη με την επίθεση, δεν το περίμενε κανείς μας. Και είμαι και εγώ σοκαρισμένη εδώ στην Ελλάδα αλλά και οι γονείς μου στην Ουκρανία. Όλοι μου οι συγγενείς μένουν στον Κίεβο. Έχω δύο αδέρφια. Η αδερφή μου είναι 22 χρονών και ο αδερφός μου 12 χρονών. Μιλάω με τους γονείς μου από τις 07.00. Είμαι σε συνεχόμενη επικοινωνία μαζί τους.
Ξύπνησαν πρωί πρωί από τις εκρήξεις. Άκουσαν την έκρηξη στο κεντρικό αεροδρόμιο του Κίεβο. Τρομάξανε πολύ. Για λίγο νόμιζαν ότι πρόκειται για…πυροτεχνήματα. Μετά είδαν τις στάχτες, τις φλόγες, κατάλαβαν. Έχουν χτυπήσει τις στρατιωτικές βάσεις γύρω από το Κίεβο αλλά και σιδηροδρομικούς σταθμούς.
Περισσότερο από όλα οι γονείς μου ανησυχούν για τα αδέλφια μου. Πρέπει να τα προστατέψουν. Δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για πανικό, μόνο για γρήγορες αποφάσεις.
Αυτή τη στιγμή ταξιδεύουν προς το χωριό της γιαγιάς μου, Synytsya, Kyiv oblast λέγεται, 120 χιλιόμετρα έξω από το Κίεβο. Αφού αφήσουν τα αδέρφια μου στο χωριό οι γονείς μου θα εσπιστρέψουν στο Κίεβο. Θα δουν τι θα κάνουν, δεν ξέρουν ακόμη.
Φοβάμαι πολύ για την οικογένεια μου αλλά προσπαθώ να μείνω ψύχραιμη, δεν θέλω να πανικοβάλλομαι και σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω από την πλευρά μου. Σκέφτομαι να φέρω στην Ελλάδα, να έρθουν δηλαδή οδικώς, η αδελφή μου και ο αδελφός μου για να μείνουν μαζί μου. Και η μητέρα μου το σκέφτεται. Θα δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση τις επόμενες ώρες και αύριο. Ο πατέρας μου πρέπει να μείνει στον Κίεβο, η ηλικία του τον υποχρεώνει, γιατί μπορεί ακόμα να κληθεί ως στρατιώτης. Είναι 47 ετών.
»Όσο για την κατάσταση στην Ουκρανία, τα πράγματα θα χειροτερεύουν διαρκώς μέχρι να αποφασίσει ο Ρώσος πρόεδρος πότε θα σταματήσει. Ελπίζουμε μήπως τον σταματήσουν και οι επόμενες κυρώσεις, όμως ο Λαβρόφ λέει διαρκώς ότι δεν τις φοβούνται.
Αυτό που θέλει η Ρωσία, είναι να κάνει στην χώρα μου ο, τι έκανε και στην Γεωργία (σ.σ επέμβαση στην Οσετία το 2008- πόλεμος των πέντε ημερών). Και φυσικά θέλει και να μην μπούμε στο ΝΑΤΟ. Αν μπούμε δεν θα μας έχει υπό έλεγχο. Είμαστε αρκετά πλούσια χώρα σε συγκεκριμένα αγαθά και είμαστε για αυτόν στρατηγικά σημαντικοί».
