Ο Οσκαρ Γκρένινγκ, ο λογιστής του στρατοπέδου του Άουσβιτς που δικάζεται στη Γερμανία για «συνέργεια σε 30.000 διακεκριμένες δολοφονίες», ζήτησε «συγνώμη από τα θύματα» του Ολοκαυτώματος, κατά την έναρξη της δίκης του σήμερα στη δυτική πόλη Λίνεμπουργκ.

«Για εμένα, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι έχω μέρος της ηθικής ενοχής», δήλωσε το άλλοτε μέλος των SS που θα γίνει 94 ετών στις 10 Ιουνίου και παραδέχτηκε ότι γνώριζε για την εξόντωση των Εβραίων μόλις έφθασε στο στρατόπεδο. «Zητώ συγγνώμη», πρόσθεσε. «Όσον αφορά το θέμα της ποινικής ευθύνης, εσείς θα αποφασίσετε», δήλωσε απευθυνόμενος στους δικαστές τους, ενώ οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει επισύρουν ποινή φυλάκισης 3 έως 15 ετών.

Φορώντας μάλλινο γιλέκο, ριγέ λευκό πουκάμισο και χρυσά γυαλιά, ο υπέργηρος άνδρας μπήκε στην αίθουσα του δικαστηρίου, υποβασταζόμενος από τους δύο δικηγόρους του. Η κατάθεση του, με σταθερή φωνή, διήρκησε κατά το μεγαλύτερο μέρος της ακροαματικής διαδικασίας.

Η δίκη διεξάγεται σε αίθουσα θεαμάτων λόγω της συρροής μέσων μαζικής ενημέρωσης από όλο τον κόσμο και της παρουσίας στη δίκη των συνηγόρων που εκπροσωπούν 67 επιζώντες και απόγονους θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Η δίκη άρχισε με τον όρκο που έδωσαν τρεις διερμηνείς, οι οποίοι θα εξασφαλίζουν ταυτόχρονη μετάφραση στα αγγλικά, τα εβραϊκά και τα ουγγρικά.

Μετά την ανάγνωση του κατηγορητηρίου, ο Γκρένινγκ δήλωσε την ταυτότητά του -χήρος, συνταξιούχος, δύο γιοι 65 και 70 ετών- και στη συνέχεια μίλησε για την εθελοντική ένταξή του στα Waffen SS, σε ηλικία 19 ετών τον Οκτώβριο του 1940, την πρώτη του δουλειά στη διοίκηση και στη συνέχεια τη μεταφορά του στο Άουσβιτς το 1942, όπου έπρεπε να συλλέγει και να ταξινομεί τα χρήματα των Εβραίων που κατέφθαναν στο στρατόπεδο για να τα στέλνει στο Βερολίνο.

Περιγράφοντας την καθημερινή ζωή στο Άουσβιτς, προσπάθησε να ξεχωρίσει τη δουλειά του από εκείνη των φρουρών που εμπλέκονταν άμεσα στην εξόντωση των κρατουμένων , τονίζοντας ότι αποστολή του ήταν κυρίως η «πρόληψη κλοπών» από τις αποσκευές των αφιχθέντων στο στρατόπεδο, που αποτελούσαν αντικείμενα εκτεταμένης «μαύρης αγοράς» στο στρατόπεδο.

Υπενθύμισε ότι είχε ζητήσει τρεις φορές τη μεταφορά του στο μέτωπο, μάταια, πριν το αίτημα του εγκριθεί το φθινόπωρο του 1944. Η κατάθεσή του συνεχίζεται με τις ερωτήσεις του δικαστηρίου.