Συνέβη και αυτό (το παράξενο): Ένα ανεκτίμητης αξίας ρωμαϊκό μωσαϊκό, που κάποτε διακοσμούσε ένα από τα καράβια του ρωμαίου αυτοκράτορα Καλιγούλα, ήταν κατά λάθος… ένα τραπεζάκι σαλονιού σε ένα διαμέρισμα της Νέας Υόρκης.

Ο Ντάριο Ντελ Μπούφαλο [Dario Del Bufalo], Ιταλός ειδικός στα μωσαϊκά, περιέγραψε πώς βρήκε το έργο τέχνης, μιλώντας στο 60 Minutes του CBS και τον δημοσιογράφο Αντερσον Κούπερ.

Πώς βρέθηκε το ιστορικό κειμήλιο

Όλα ξεκίνησαν στη Νέα Υόρκη το 2013, οταν ο Ιταλός έδωσε μια διάλεξη σχετικά με το βιβλίο του, «Porphyry», αναφορικά με το πέτρωμα πορφύρη ή πορφυρίτη που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες.

Το βιβλίο περιείχε μια εικόνα του συγκεκριμένου χαμένου μωσαϊκού, που αποτελούσε κάποτε μέρος ενός δαπέδου σε ένα από τα δύο τεράστια πλοία του Καλιγούλα και που βυθίστηκε σε μια λίμνη κοντά στην Ρώμη όταν σκοτώθηκε ο αυτοκράτορας. Το μωσαϊκό μαζί με άλλες αρχαιότητες ανακτήθηκαν από τη λίμνη τη δεκαετία του 1930 και στεγάστηκαν σε ένα παραλίμνιο μουσείο.

Σχεδόν 70 χρόνια μετά, καθώς υπέγραφε αντίγραφα του βιβλίου του, ο Ντελ Μπούφαλο άκουσε έναν άνδρα και μια γυναίκα να λένε ότι η γυναίκα είχε το μωσαϊκό που κοιτούσαν στη σελίδα.

«Υπήρχε μια κυρία κι ένας νεαρός άντρας που ήρθαν στο τραπέζι που υπέγραφα τα αντίτυπα. Και της λέει: “Τι όμορφο βιβλίο. Χέλεν, κοίτα, αυτό είναι το μωσαϊκό σου”. Και εκείνη είπε, “Ναι, αυτό είναι το μωσαϊκό μου”», διηγήθηκε ο ιταλός ιστορικός τέχνης.

Ο Ιταλός στη συνέχεια εντόπισε τον νεαρό άνδρα, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι η γυναίκα αυτή όντως είχε το μωσαϊκό στο διαμέρισμά της στο Μανχάταν και μάλιστα το χρησιμοποιούσε για τραπεζάκι σαλονιού!

Η γυναίκα αυτή δεν ήταν άλλη από την Χέλεν Φιοράτι [Helen Fioratti], έμπορο έργων τέχνης και ιδιοκτήτρια γκαλερί. Σύμφωνα με συνέντευξη που έδωσε στους New York Times το 2017, αυτή και ο σύζυγός της, ένας Ιταλός δημοσιογράφος, αγόρασαν το μωσαϊκό από μια ιταλική οικογένεια ευγενών τη δεκαετία του 1960. Όταν έφτασε στη Νέα Υόρκη, το ζευγάρι το μετέτρεψε σε τραπεζάκι, αγνοώντας ότι πρόκειται για ρωμαϊκό μωσαϊκό ανεκτίμητης αξίας.

«Την λυπήθηκα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό, γνωρίζοντας ότι τελικά θα μπορούσε να το επιστρέψει σε ένα μουσείο. Είναι το μόνο πράγμα που ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω», επεσήμανε ο Ντελ Μπούφαλο, καταλήγοντας με νόημα:

«Θα ήθελα πολύ να δημιουργήσω ένα αντίγραφο του μωσαϊκού για την Χέλεν ώστε να το κρατήσει στο διαμέρισμά της. Νομίζω ότι η ψυχή μου θα ένιωθε λίγο καλύτερα», είπε.