Τουλάχιστον 227 υπέρμαχοι του περιβάλλοντος δολοφονήθηκαν στον κόσμο το 2020, οι οποίοι αναλογούν σε 4 την εβδομάδα, οι περισσότεροι από τους οποίους στην Λατινική Αμερική, καταγγέλλει η μη κυβερνητική οργάνωση Global Witness σε νέα έκθεσή της που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα και στην οποία εκφράζει την ανησυχία της γι’ αυτό τον αριθμό ρεκόρ.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, η Κολομβία έρχεται πρώτη σε αυτόν τον μακάβριο απολογισμό, με 65 ακτιβιστές και ηγέτες κοινοτήτων να έχουν δολοφονηθεί εξαιτίας της δέσμευσής τους υπέρ της υπεράσπισης της φύσης, σύμφωνα με την έκθεση αυτή.
Εκτός Κολομβίας, το επίκεντρο των εγκλημάτων αυτών εντοπίζεται στο Μεξικό (30 δολοφονίες), στις Φιλιππίνες (29), στην Βραζιλία (20), στην Ονδούρα (17) και σε 12 άλλες χώρες.
Σχεδόν «τρεις επιθέσεις στις τέσσερις» έγιναν στην κεντρική ή τη νότια Αμερική, προσθέτει η Global Witness, υπογραμμίζοντας ότι οι επιθέσεις αυτές βρίσκονται σε συνεχή αύξηση από το 2018.
Τα θύματα των δολοφονιών αυτών έχουν πολλά κοινά: το 70% από αυτά εργαζόταν για να τερματιστεί η αποψίλωση των δασών και όλα, πλην ενός, ζούσαν σε αναπτυσσόμενες χώρες. Επίσης το ένα τρίτο από τα θύματα ανήκε σε κοινότητες αυτοχθόνων.
«Εμείς οι ιθαγενείς (…) γνωρίζουμε ότι το περιβάλλον είναι η πηγή όλης της ζωής», σχολίασε στο AFP η Σέλια Ουμένσα, επικεφαλής κοινότητας της φυλής Νάσα, η οποία αγωνίζεται κατά της αποψίλωσης, των μονοκαλλιεργειών και των παράνομων εξορύξεων στο ταραγμένο νοτιοδυτικό τμήμα της Κολομβίας, στην περιοχή Κάουκα.
Η Ουμένσα έχει επιζήσει τριών αποπειρών δολοφονίας της.
Η Global Witness διατηρεί στατιστικά στοιχεία από το 2012 και σε αυτή την έκθεσή της διαπιστώνει σταθερή αύξηση των εγκλημάτων αυτών τις τρεις τελευταίες χρονιές (167 το 2018 και 212 το 2019).
Η μη κυβερνητική οργάνωση θέλησε φέτος, όπως δηλώνει στην έκθεσή της, να προσελκύσει την προσοχή «στις βιομηχανίες που αποτελούν την αιτία της κλιματικής κρίσης και τις επιθέσεις κατά των υπερασπιστών του περιβάλλοντος».
Η υλοτομία, η κατασκευή φραγμάτων, η αγροβιομηχανία και οι εξορύξεις αποτελούν τους τομείς που συνδέονται με την πλειονότητα των δολοφονιών υπέρμαχων της φύσης.
«Η επιδίωξη ολοένα πιο υψηλών κερδών (…) με το χαμηλότερο δυνατό κόστος δείχνει πάντα να καταλήγει στην ιδέα ότι αυτοί που εμποδίζουν τα σχέδια πρέπει να εξαφανιστούν», σχολιάζει ο Αμερικανός περιβαλλοντολόγος Μπιλ Μακίμπεν, τον οποίο επικαλείται η έκθεση.
Στο πλαίσιο των εισηγήσεών της, η μκο καλεί τον ΟΗΕ «να αναγνωρίσει επισήμως το δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον», η απουσία του οποίου δημιουργεί “τεράστιο κενό” στο σημερινό σύστημα υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
