Μια τρυφερή ιστορία αγάπης της φυλής των Μάορι ενέπνευσε τον σχεδιασμό του νέου περιφερειακού αεροδρομίου στη Νέα Ζηλανδία. Το «Te Hono», που σημαίνει «να συνδεθώ», βρίσκεται στο τελικό στάδιο για το βραβείο σχεδιασμού ανάμεσα σε «βαριά» ονόματα διεθνών αεροδρομίων όπως ο τερματικός σταθμός Β στο La Guardia της Νέας Υόρκης, το αεροδρόμιο του Βρανδεμβούργου, του Βερολίνου, το «Hazrat Sultan» του Τουρκιστάν, των Φιλιππίνων, και της Αθήνας, σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian.
Το αεροδρόμιο «Te Hono βρίσκεται στο Νιου Πλύμουθ μία πόλη με πληθυσμό 85.000 κατοίκων. Ολοκληρώθηκε το 2020. Βρίσκεται σε προγονική γη που κατασχέθηκε από την φυλή των Μάορι, τη δεκαετία του 1960.
Ο στόχος, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ήταν να αναπαρασταθούν σημαντικές προγονικές ιστορίες στον ιστό του κτιρίου. Μετά από έξι επιλογές σχεδίασης, ο Ράνι Κίπα (υπεύθυνος του πολιτιστικού σχεδιασμού), κατέληξε σε μια. Την «Ανάληψη από τη Γη, Κατεβαίνοντας από τον Ουρανό». Είναι η ιστορία του Ταμαράου, ενός ουράνιου πλάσματος, ο οποίος ήταν τόσο γοητευμένος από την επίγεια ομορφιά της Ρονγκόουε-ροά, που κατέβηκε να τη συναντήσει, με τη μορφή ενός άντρα.
Η οροφή του αεροδρομίου είναι εμπνευσμένη από αυτή την ιστορία καθώς μια μορφή φαίνεται να ανεβαίνει από έναν διαμορφωμένο τύμβο (Rongo-ue-roa) για να συναντήσει τη δεύτερη μορφή, μια ασημένια και μπλε οροφή με κλίση προς τα κάτω (Tamarau). Η συμβολική τους ένωση αντιπροσωπεύεται και στον εσωτερικό χώρο από φωτεινά χρώματα σε παραδοσιακά μοτίβα Tukutuku, 70 μέτρων,( υφαντό πάνελ τοίχου που απεικονίζει τις ιστορίες ενός iwi).
Ο Κάμπελλ Κρεγκ, αρχιτέκτονας του έργου, δήλωσε ότι η πιο συναρπαστική πτυχή του έργου ήταν η εντατική συνεργασία μεταξύ των Μάορι, του αεροδρομίου και των αρχιτεκτόνων, η οποία επέτρεψε την αίσθηση συλλογικής ιδιοκτησίας.
Έτσι το όραμα για το αεροδρόμιο «Te Hono», να κρύβει έναν συμβολισμό για όλους τους ανθρώπους της περιοχής και να είναι μία ευκαιρία να ξεπεραστούν οι συγκρούσεις του παρελθόντος, πέτυχε.
