Όταν προκηρύχθηκαν εκλογές στο Ισραήλ στην αρχή της εβδομάδας, οι περισσότεροι θεώρησαν ότι το πιθανότερο αποτέλεσμά τους είναι η αντικατάσταση μιας κυβέρνησης Νετανιάχου από μια άλλη κυβέρνηση Νετανιάχου. Οι πρώτες ενδείξεις όμως, σε συνδυασμό με τις πρώτες δημοσκοπήσεις, οδηγούν σε άλλες κατευθύνσεις.
Προχθές συνήφθη συμφωνία μεταξύ των ηγετών των δύο κεντροαριστερών κομμάτων, του Εργατικού Κόμματος υπό τον Ισάκ Χέρτζογκ και του Hatnuah υπό την Τζίπι Λίβνι. Τα δύο κόμματα θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για τις εκλογές. Και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο συνασπισμός των δύο κομμάτων θα κερδίσει το Λικούντ του Νετανιάχου. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση, ο κεντρώος συνασπισμός θα κερδίσει 24 έδρες και το Λικούντ 22.
Αυτό βέβαια θα είναι η αρχή μιας νέας περιπέτειας, επισημαίνει ο Γκίντεον Ράχμαν στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. Το εκλογικό σύστημα του Ισραήλ απαιτεί 61 έδρες για τη δημιουργία κυβερνητικού συνασπισμού. Με δεδομένη τη δεξιά στροφή της ισραηλινής πολιτικής, υπάρχουν περισσότεροι φυσικοί σύμμαχοι για το Λικούντ και τη Δεξιά απ’ ό,τι για τους Εργατικούς. Η ισραηλινή πολιτική επιτρέπει όμως και μερικές περίεργες συμμαχίες. Μερικοί αναλυτές δεν αποκλείουν το ακροδεξιό κόμμα Yisrael Beitenu, του οποίου ηγείται ο Αβίγκντορ Λίμπερμαν, να συμμαχήσει με την κεντροαριστερά.
Πολλά θα εξαρτηθούν από την προεκλογική εκστρατεία. Ο Νετανιάχου έχει υπάρξει πρωθυπουργός δύο φορές, εννέα χρόνια συνολικά. Πολλοί Ισραηλινοί έχουν βαρεθεί να τον βλέπουν. Ο πόλεμος κατά της Γάζας αυτό το καλοκαίρι έπληξε το κύρος του, ρίχνοντας τη δημοτικότητά του κάτω από το 40%. Ο Νετανιάχου φαίνεται επίσης πως έχει χάσει και πολλούς από τους συμμάχους του, γεγονός που σημαίνει ότι είναι ευάλωτος σε μακρές διαπραγματεύσεις.
Από την άλλη πλευρά, ο Χέρτζογκ στερείται χαρίσματος. Σε μια χώρα που έχει έμμονη ιδέα με την ασφάλεια, ο πειρασμός να συμμαχήσει με έναν «ισχυρό» πρωθυπουργό – ακόμη κι αν ο τελευταίος δεν είναι πολύ δημοφιλής – θα είναι μεγάλος. Μια άλλη περίπτωση είναι να πάει καλά ο Ναφτάλι Μπένετ, ο χαρισματικός αρχηγός ενός άλλου «ακροδεξιού» κόμματος. Και το κόμμα του, το «Εβραϊκό Σπίτι», να τα σαρώσει όλα.
