Άντρες και γυναίκες έχουν μια σχέση αγάπης και μίσους με τις τρίχες του σώματός τους.
Μάλιστα, πιστεύεται ότι ήδη από το 4000 π.Χ. οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν επικίνδυνες ουσίες, όπως αρσενικό και ασβέστη, για να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Εν τω μεταξύ, οι Αιγύπτιοι –που μάλλον δεν αρκούνταν σε μισές δουλειές- αφαιρούσαν όλες τις τρίχες του σώματός τους από την κορφή ως τα νύχια!
Εκτός από το ότι τους άρεσε η… λεία εμφάνιση, η πρακτική αυτή είχε μάλλον πιο… πρακτικούς σκοπούς.
Η μη ύπαρξη τριχών αποθάρρυνε τη διάδοση ασθενειών και παρασίτων, όπως οι ψείρες και άλλα ανατριχιαστικά μικροσκοπικά έντομα.
Περί το 500 π.Χ. οι γυναίκες της αρχαίας Ρώμης είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν ελαφρόπετρες και μια πρωτόγονη μορφή ξυραφιού για την αφαίρεση τριχών.
Ας έρθουμε όμως στην πιο σύγχρονη εποχή…
Πότε ξεκίνησε η σύγχρονη εμμονή μας με τις «μεταξωτές» μασχάλες και τα λεία και αψεγάδιαστα πόδια;
Το Μάιο του 1915 το περιοδικό Harper’s Bazaar δημοσίευσε μια διαφήμιση, που έδειχνε ένα νεαρό μοντέλο που φορούσε ένα αμάνικο φόρεμα και είχε και τα δυο της χέρια πάνω από το κεφάλι της.
Μέχρι τότε, η μόδα –και οι κανόνες ευπρέπειας- πρόσταζαν οι γυναίκες να καλύπτουν το σώμα τους μέχρι τον καρπό και μέχρι τον αστράγαλο.
Επομένως ένα φόρεμα που εξέθετε τα χέρια μέχρι τις μασχάλες ήταν κατά κάποιο τρόπο… επαναστατικό!
Ακολούθησαν πολλές στρατηγικές μάρκετινγκ για να προσελκύσουν τις γυναίκες στη «νέα μόδα» του ξυρίσματος.
Φυσικά, η «μανία» αυτή βρήκε το δρόμο της και στις μεσαίες και κατώτερες τάξεις, με πιο αργό ρυθμό μεν, αλλά καθώς τα αμάνικα φορέματα άρχισαν να γίνονται πιο δημοφιλή, το ίδιο συνέβη και με τη νέα μόδα της αφαίρεσης των τριχών.
Περνώντας στους άντρες…
Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε, αναφέρει δημοσίευμα της ιστοσελίδας Today I Found Out, ποιοι ήταν οι πρώτοι άντρες που ξύρισαν τα γένια τους.
Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι η ιστορία αρχίζει κατά τη διάρκεια της Λίθινης Εποχής, όπου οι ζωγραφιές των σπηλαίων δείχνουν τον άνθρωπο του Νεάντερταλ να χρησιμοποιεί κοχύλια, ως τσιμπιδάκια για να αφαιρέσει ανεπιθύμητες τρίχες.
Οι λεπίδες από πυριτόλιθο -που πιστεύεται ότι ήταν τα πρώτα ξυραφάκια μιας χρήσεως καθώς η κοφτερή άκρη τους σύντομα χαλούσε- χρονολογούνται από το 30.000 π.Χ.
Υπάρχουν στοιχεία ακόμη που δείχνουν ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ξύριζαν τα μούσια τους τόσο για θρησκευτικούς, όσο και για αισθητικούς λόγους.
Η διαδικασία του ξυρίσματος ήταν πολύ σημαντική για τους αρχαίους Αιγυπτίους, καθώς η ύπαρξη τριχών αποτελούσε ένδειξη προσωπικής παραμέλησης.
Ο Μέγας Αλέξανδρος πιστεύεται ότι εισήγαγε την πρακτική του ξυρίσματος στην αρχαία Ελλάδα περί το 300 π.Χ., κι ακόμη κι αν ο ρόλος του ως προς αυτό έχει υπερεκτιμηθεί, σίγουρα βοήθησε πολύ στην εξάπλωση της.
Κάποιοι γλωσσολόγοι υποστηρίζουν, ότι η ετυμολογία της λέξης «βάρβαρος» (barbarian) προέρχεται από τη λέξη «barba» που σημαίνει γενειάδα. Επομένως, οι βάρβαροι ήταν όλοι όσοι ήταν… αξύριστοι.
Ό,τι και να ισχύει πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι η ιστορία του ανθρώπου με το ξύρισμα και την αφαίρεση τριχών μας πηγαίνει πολύ πίσω στο χρόνο!
