Σημαντική ανάπτυξη σημειώνει ο τουρισμός στη Γερμανία. Όπως αναφέρει ο Γερμανικός Οργανισμός Τουρισμού, το 2013 κατεγράφησαν 411 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις τουριστών.

Περίπου 70 εκατομμύρια ήταν τουρίστες από το εξωτερικό. Στα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της χώρας ανήκουν ο Πύργος Σβανστάιν, το Ευρωπαϊκό Πάρκο στο Ρουστ, ο καθεδρικός ναός της Κολωνίας και η φυσικά η Πύλη του Βρανδεμβούργου.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Deutsche Welle, τα τελευταία δέκα χρόνια καταγράφεται διαρκής αύξηση του αριθμού των τουριστών που επισκέπτονται τη Γερμανία. Ιδιαίτερα από χώρες της Ευρώπης. Το 2013 επισκέφθηκαν τη Γερμανία 350 χιλιάδες βρετανοί τουρίστες περισσότεροι σε σχέση με το 2012. Η ίδια τάση παρατηρείται και στο τουριστικό ρεύμα από τη Ρωσία, την Ελβετία και την Πολωνία.

Όπως αναφέρει η Eurostat, η Γερμανία κατέχει την 6η θέση στην κατάταξη των τουριστικών προορισμών. Πρώτη είναι εδώ και χρόνια η Ισπανία. Η οικονομική σημασία του τουρισμού στο γερμανικό ΑΕΠ είναι σχεδόν ασήμαντη και μόλις που αγγίζει το 1,1%. Καμία σύγκριση με το 14% της Μάλτας και της Κροατίας, που θεωρούνται κύριες τουριστικές χώρες.

Όπως επισημαίνει η Ίνγκριντ Χάρτγκες, γενική διευθύντρια του Γερμανικού Συνδέσμου Ξενοδοχειακών και Γαστρονομικών Επιχειρήσεων (DeHoGa): «Ιδιαίτερη αύξηση σημειώνει ο τουρισμός των πόλεων (city break) με το Βερολίνο και το Αμβούργο να καταγράφουν αύξηση των τουριστών της τάξεως του 9,4 και 8,1% αντίστοιχα».

Περισσότεροι από 25 εκατομμύρια τουρίστες επισκέφθηκαν πέρυσι τη γερμανική πρωτεύουσα, σχεδόν οι μισοί από εκείνους που επισκέφθηκαν το Λονδίνο ή το Παρίσι. «Υπάρχει η τάση για μίνι διακοπές, δηλαδή ένα Σαββατοκύριακο σε μια γερμανική πόλη για μια θεατρική παράσταση, ένα μιούζικαλ ή άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες», εξηγεί η Ίνγκριντ Χάρτγκες.

Ωστόσο, η μεγάλη αυτή αύξηση που καταγράφεται δεν οφείλεται μόνο στην ψυχαγωγία και τα γερμανικά αξιοθέατα. Είναι ο συνεδριακός και ο εκθεσιακός τουρισμός που γνωρίζουν μεγάλη ανάπτυξη και συμβάλλουν στη μεγέθυνση του γερμανικού τουρισμού.

Μάλιστα, στο πεδίο αυτό, η Γερμανία έρχεται δεύτερη, μετά τις ΗΠΑ, στη διεθνή κατάταξη. Πρόκειται για μια τάση που έχει όμως και την αρνητική της όψη. Μπορεί να αυξάνεται ο αριθμός των τουριστών, ωστόσο μειώνεται η διάρκεια παραμονής τους. Κατά μέσο όρο δεν υπερβαίνει τις 2,7 ημέρες. Πριν από δέκα χρόνια ξεπερνούσε τις 3,5 ημέρες.

Εδώ και χρόνια ειδικοί στο μάρκετινγκ καταβάλλουν προσπάθειες να αυξηθεί ο αριθμός των διανυκτερεύσεων, χωρίς όμως επιτυχία. Και ακριβώς η τάση των μίνι διακοπών είναι η αιτία για την περιορισμένη αύξηση του τζίρου των γερμανικών ξενοδοχείων. Ένα ακόμη λόγος είναι η μείωση των τιμών εξαιτίας του μεγάλου ανταγωνισμού.

Για παράδειγμα, ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Βερολίνο κοστίζει κατά μέσο όρο 90 ευρώ. Στο Λονδίνο υπερβαίνει τα 170 ευρώ και στο Παρίσι τα 200 ευρώ. Όπως υποστηρίζει η Ίνγκριντ Χάρτγκες: «Από τον ανταγωνισμό επωφελούνται βασικά οι πελάτες. Και νομίζω ότι αυτός ο ανταγωνισμός είναι υγιής και σημαντικός».

Διαφορετική είναι, ωστόσο, η άποψη των εργαζομένων στα ξενοδοχεία, οι οποίοι δεν θεωρούν καθόλου υγιή τον εν λόγω ανταγωνισμό. Σύμφωνα με το Συνδικάτο τους, NGG, ο ξενοδοχειακός τομέας γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη, ταυτόχρονα όμως αυξάνεται ο αριθμός των υπαλλήλων μερικής απασχόλησης, οι οποίοι έχουν απολαβές μικρότερες των 450 ευρώ μηνιαίως.