Μιας ήπιας μορφής συμπτώματα αυτισμού παρουσιάζουν ορισμένα κορίτσια που πάσχουν από ανορεξία, όπως διαπίστωσαν ερευνητές. Με αυτό το συμπέρασμα ανοίγει ο δρόμος για την εξεύρεση νέων τρόπων βοήθειας των ανορεξικών ώστε να ξεπεράσουν αυτή τη διαταραχή.

Η έρευνα του ειδικού στο θέμα του αυτισμού Σάιμον Μπάρον-Κόεν του Ερευνητικού Κέντρου για τον Αυτισμό στο πανεπιστήμιο του Cambridge διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με κορίτσια που δεν έπασχαν από νευρική ανορεξία, εκείνα που εμφάνιζαν τη συγκεκριμένη διατροφική διαταραχή είχαν αυτιστικά χαρακτηριστικά πάνω από τον μέσο όρο.

Επίσης διαπιστώθηκε ότι εμφάνιζαν ένα πάνω από τον μέσο όρο ενδιαφέρον στην τάξη και σε συστήματα καθώς και στην ενσυναίσθηση, κάτι που παρατηρείται λιγότερα έντονο στα αυτιστικά άτομα, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι δύο αυτές διαταραχές ενδεχομένως να μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά, είπε ο Μπάρον-Κόεν.

«Παραδοσιακά, η ανορεξία αντιμετωπιζόταν ως μία απόλυτα διατροφική διαταραχή. Αυτό είναι αρκετά λογικό αφού το επικίνδυνα χαμηλό βάρος των κοριτσιών και ο κίνδυνος υποσιτισμού, ακόμη και θανάτου, πρέπει να είναι ύψιστης προτεραιότητας. Αλλά αυτή η νέα έρευνα υποδηλώνει ότι πίσω από την προφανή συμπεριφορά, το μυαλό ενός ατόμου με ανορεξία μπορεί να έχει πολλά κοινά με εκείνο ενός ατόμου με αυτισμό. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει μία έντονη τάση προσκόλλησης σε μία συστηματική συμπεριφορά. Τα ανορεξικά κορίτσια εμφανίζουν προσκόλληση στο σύστημα σωματικό βάρος – γραμμή – πρόσληψη τροφής», είπε ο ίδιος.

Οι αυτιστικοί άνθρωποι εμφανίζουν σε διαφορετικά επίπεδα έλλειμμα σε τρεις κυρίως τομείς: στον τομέα των κοινωνικών συναναστροφών, της ενσυναίσθησης ή της κατανόησης, στην επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά και τα ενδιαφέρονται και στη γλώσσα και την επικοινωνία.

Ο Κόεν παρατήρησε ότι ο αυτισμός και η ανορεξία έχουν κοινά κάποια χαρακτηριστικά όπως την άκαμπτη άποψη και συμπεριφορά, την τάση εγωκεντρισμού και την εμμονή με τις λεπτομέρειες.

Και οι δύο διαταραχές μοιράζονται επίσης παρεμφερείς διαφορές στη δομή και τη λειτουργία των τμημάτων του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη διαδικασία της κοινωνικής αντίληψης.

Έως και 50 παιδιά σχολικής ηλικίας στις ΗΠΑ διαγιγνώσκονται με αυτισμό. Στην Ευρώπη οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το ποσοστό ανέρχεται σε ένα στα 100 παιδιά και οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν αγόρια.

Ωστόσο, η Μπόνι Ογιούνγκ, η οποία συνεργάστηκε με τον Μπάρον-Κόεν στην τελευταία του αυτή έρευνα, δήλωσε ότι τα ευρήματά της υποδηλώνουν πώς ένα ποσοστό αυτιστικών κοριτσιών μπορεί να πέφτουν θύματα κακής διάγνωσης επειδή οι γιατροί τα αντιμετωπίζουν αρχικά ως ανορεξικά.

Η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Molecular Autism (Μοριακός Αυτισμός), εξέτασε τις επιδόσεις 66 κοριτσιών, ηλικίας 12 με 18, που έπασχαν από νευρική ανορεξία, αλλά όχι και από αυτισμό, σε τεστ μέτρησης αυτιστικών χαρακτηριστικών.

Ο Τόνι Τζάφα, ένας από τους επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε ότι αναγνωρίζοντας πως ορισμένοι ανορεξικοί ασθενείς ενδεχομένως να εμφανίζουν υψηλότερο του φυσιολογικού αριθμό αυτιστικών χαρακτηριστικών και προτίμηση στα συστήματα, παρέχει στους ειδικούς νέες ιδεές σχετικά με τους τρόπους αντιμετώπισης ανορεξικών ατόμων.