Ο απαχθείς μητροπολίτης Χαλεπίου, Παύλος έχει πάρει πτυχίο από το Πολυτεχνείο του Πανεπιστημίου Τισρίν, που βρίσκεται στη Λαοδικεία.
Σπούδασε στη συνέχεια Θεολογία στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ και κατόπιν εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο αντικείμενο της Λειτουργικής.
Ήταν αρχιμανδρίτης και κοσμήτορας επί σειρά ετών στη Θεολογική Σχολή του Μπαλαμάντ, τη μοναδική Θεολογική Σχολή στο Πατριαρχείο Αντιοχείας.
Το 2000 έγινε μητροπολίτης Χαλεπίου, Βεροίας και Αλεξανδρέττας.
Συνεργάστηκε με το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος, το οποίο παρείχε υποτροφίες για φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Μπαλαμάντ και υποστήριξε προγράμματα με τα οποία καθηγητές Θεολογικής από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη δίδασκαν στη Θεολογική Σχολή του Μπαλαμάντ, δεδομένου ότι πέραν της αραβικής γλώσσας, στα μαθήματα χρησιμοποιούνταν και η ελληνική.
Οι δεσμοί, μάλιστα, των Θεολογικών Σχολών της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας και του Μπαλαμάντ ήταν τόσο ισχυροί που πολλοί φοιτητές από το Μπαλαμάντ συνέχιζαν τις σπουδές σε μεταπτυχιακό επίπεδο στην Ελλάδα.
Ο μητροπολίτης Παύλος οργάνωσε τη Μητρόπολη Χαλεπίου, η μισή από την οποία βρίσκεται εντός των ορίων της Συρίας και η άλλη μισή εντός των ορίων της Τουρκίας.
Σε ό,τι αφορά το ανθρωπιστικό του έργο έχει ιδρύσει οικοτροφεία για τους φοιτητές που σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο του Χαλεπίου, έχει οργανώσει ενορίες και μοναστικά κέντρα, ανέλαβε πρωτοβουλίες για την έκδοση ελληνικών βιβλίων μεταφρασμένων στα αραβικά.
Θεωρείται από τους πιο δραστήριους μητροπολίτες του Πατριαρχείου Αντιοχείας, ενώ είναι ιδιαίτερα αγαπητός και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
