Πυροβολισμοί και εκρήξεις ακούγονταν στο κέντρο της Τρίπολης τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα καθώς η δύναμη του αυτοαποκαλούμενου Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) μάχεται με τις δυνάμεις της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης γύρω από το εκτός λειτουργίας διεθνές αεροδρόμιο και στην περιοχή Άιν Ζάρα.
Οι μάχες ανάμεσα στη δύναμη του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ και στρατευμάτων πιστών στην κυβέρνηση της Τρίπολης του πρωθυπουργού Φάγεζ αλ-Σάρατζ έχουν εκτοπίσει 9.500 ανθρώπους από την πρωτεύουσα, ανέφεραν τα Ηνωμένα Έθνη.
Όμως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ανακοίνωσε ότι έχει καταρτίσει σχέδια έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση εκτοπισμού «χιλιάδων αν όχι εκατοντάδων χιλιάδων» ανθρώπων.
Η υπηρεσία του ΟΗΕ για ανθρωπιστικές υποθέσεις OCHA ανέφερε πως 3.500 άνθρωποι έχουν φύγει από τα σπίτια τους στην Τρίπολη τις τελευταίες 24 ώρες και πως το 90% εκείνων που ζήτησαν να απομακρυνθούν δεν μπορούν να μετακινηθούν σε σχετικά ασφαλέστερες περιοχές.
Αργά χθες Πέμπτη, η Ευρωπαϊκή Ένωση κάλεσε τις δυνάμεις του LNA να σταματήσουν την επίθεσή τους.
Οι δυνάμεις του εφόρμησαν από το προπύργιό τους στην ανατολική Λιβύη προκειμένου να καταλάβουν τον αραιοκατοικημένο, πλούσιο σε πετρέλαιο νότο προτού κατευθυνθούν προς την Τρίπολη, έδρα της υποστηριζόμενης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης του Σάρατζ.
Ο δρ Σίεντ Τζάφαρ Χουσάιν, εκπρόσωπος του ΠΟΥ στη Λιβύη, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στη Γενεύη τηλεφωνικώς από την Τρίπολη πως φοβάται έξαρση της φυματίωσης, της ιλαράς και διαρροϊκών ασθενειών λόγω των κακών συνθηκών υγιεινής, ιδιαίτερα μεταξύ των εκτοπισμένων.
Έπειτα από μια εβδομάδα μαχών, 75 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και 323 τραυματιστεί, περιλαμβανομένων επτά αμάχων που σκοτώθηκαν και δέκα που τραυματίστηκαν.
Ο ΠΟΥ ανέφερε πως τα ιατρικά εφόδιά του που είναι διαθέσιμα για τα νοσοκομεία της Τρίπολης αρκούν μόνο για δύο εβδομάδες.
Ο Χάφταρ ήταν από τους αξιωματικούς που βοήθησαν τον Καντάφι να καταλάβει την εξουσία με πραξικόπημα το 1969 προτού χωρίσουν οι δρόμοι τους. Οι επικριτές του τον χαρακτηρίζουν δικτάτορα στα πρότυπα του Καντάφι.
Ο Χάφταρ έχει αντισταθεί μέχρι σήμερα στην πίεση του ΟΗΕ να δεχθεί μια διευθέτηση για το μοίρασμα της εξουσίας προκειμένου να σταθεροποιηθεί η Λιβύη, χρησιμοποιώντας τον μοχλό του ως σύμμαχος της Δύσης στις προσπάθειες να ανακοπεί ο ισλαμικός εξτρεμισμός στη Βόρεια Αφρική.