Έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 77 ετών, ο διάσημος Ιταλός σκηνοθέτης, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Ο δημιουργός κάποιων από των πιο επιτυχημένων ταινιών αφήνει πίσω του μια τεράστια κληρονομιά στην έβδομη τέχνη.
Είχε ξεχωρίσει για πολλές ταινίες με μία εξ αυτών να είναι «Το Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι», «Ο Κομφορμίστας», ενώ είχε κερδίσει το 1988 το Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας και διασκευασμένου σεναρίου για την ταινία «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας». Επίσης, είχε κερδίσει τον Τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ Καννών, το 2011,
Ο γεννηθείς το 1941 στην Πάρμα ήθελε αρχικά να ασχοληθεί με την ποίηση, όπως και ο πατέρας του, Ατίλιο, ενώ σε ηλικία 20 ετών απέσπασε το λογοτεχνικό βραβείο Βιαρέτζιο. Τελικά, τον κέρδισε η σκηνοθεσία, όντας βοηθός σκηνοθέτης του Πιερ Πάολο Παζολίνι και δημιουργός ντοκιμαντέρ, πριν αρχίσει να έχει τον ρόλο του «μαέστρου».
Όπως αναφέρει η εφημερίδα La Repubbica, το «φαινόμενο Μπερτολούτσι» εξερράγη το 1972 με το έργο «Το Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι», το όλο σκάνδαλο που δημιουργήθηκε και φυσικά τη σχετική λογοκρισία.
Η ιταλική εφημερίδα αναφέρεται χαρακτηριστικά σε «μεσαιωνική πυρά, στην οποία πέταξαν το φιλμ». Κάτι όμως που δημιούργησε και τη διεθνή φήμη του σκηνοθέτη. Κάποια χρόνια αργότερα, με τον «Τελευταίο Αυτοκράτορα», άνοιξε τις πύλες τις Κίνας και τον… επέβαλε στο διεθνές στερέωμα.
Το 2003 με το «Οι Ονειροπόλοι» ο Μπερτολούτσι έκανε… ταξίδι πίσω στο 1968, αλλά σε μια εντελώς ιδιωτική διάσταση με τρεις νέους, οι οποίοι, ενώ το Παρίσι φλέγεται, ανακαλύπτουν την σεξουαλική τους ταυτότητα. Το 2012, ο μεγάλος Ιταλός σκηνοθέτης γυρίζει το τελευταίο του έργο στη Ρώμη, «Εγώ και Εσύ», έναν έντονο διάλογο μεταξύ δυο αδελφών.
Έζησε κατά κύριο λόγο στην ιταλική πρωτεύουσα και στο Λονδίνο. Με έντονη ευαισθησία και ενδιαφέρον για όλη την ευρωπαϊκή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Και για τον λόγο αυτό, ήταν από τους πιο ένθερμους και ειλικρινείς υποστηρικτές των Ελλήνων που βρήκαν καταφύγιο στην Ιταλία, αντιστεκόμενοι στην στρατιωτική δικτατορία.
Ο Μπερτολούτσι υπήρξε ένας άνθρωπος με κοινωνικές ευαισθησίες, δήλωνε άθεος και μαρξιστής, ενώ για μια περίοδο εντάχτηκε και στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας.
