Πλήθος ιστορικών προσωπικοτήτων έχουν υπάρξει πελάτες του, καθώς έχει περιποιηθεί τις μπούκλες του Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες και τα γένια του Σαλβαδόρ Νταλί. Ακόμη και ο Χουάν Κάρλος του έχει εμπιστευτεί τα «βασιλικά» του μαλλιά εδώ και δεκαετίες: Ο Καταλανός Πασκουάλ Ιράνζο στα 87 του χρόνια είναι ο πιο διάσημος κουρέας της Ισπανίας.

Ο Πασκουάλ έχει βάλει τα χέρια του στα πιο σημαντικά κεφάλια της χώρας, γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Zeit.

Ο 87χρονος κουρέας με τα μαλλιά δεμένα σε αλογοουρά είναι μια επιφανής προσωπικότητα, αν και τα εργαλεία του μπορεί να είναι συμβατικά, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Σε ηλικία 16 ετών ξεκίνησε την καριέρα του ως απλός κουρέας χωρίς προσόντα, στο κουρείο του πατέρα του σε μια εργατική γειτονιά νοτιοδυτικά της Βαρκελώνης.

Ο πατέρας του δεν ήταν μόνο ένας κουρέας, αλλά και ένα μέλος της Συνδικαλιστικής Ένωσης των Αναρχικών, ο οποίος ονειρευόταν έναν «πολεμικό» σοσιαλισμό, το τέλος του κράτους και όλων των ελίτ εξουσίας. Η επικίνδυνη ζωή που έκανε ο πατέρας του υποχρέωσε τον Πασκουάλ να ασχοληθεί πολύ με το κουρείο γιατί ανά πάσα στιγμή ο πατέρας του θα μπορούσε να συλληφθεί από τη μυστική αστυνομία του Φράνκο.

Είναι ενδεικτικό ότι ο πατέρας του αποφάσισε να μη στείλει τον Πασκουάλ στο σχολείο, επειδή δεν ήθελε να διδαχθεί εκεί τη φασιστική ιδεολογία. Αντ’ αυτού, ο πατέρας διάβαζε ο ίδιος στον γιο του βιβλία διάφορων ανθρωπιστών του Μεσαίωνα, κριτικών της εκκλησίας με αιρετικές αρχές αλλά και εγχειρίδια ανατομίας του ανθρώπινου σώματος.

Περισσότερα από 70 χρόνια έχουν περάσει από τότε και σήμερα ο Πασκουάλ Ιράνζο είναι ο κυβερνήτης μιας μικρής αυτοκρατορίας κομμωτηρίων στις καλύτερες τοποθεσίες στην πόλη.

Ο ίδιος εξακολουθεί να περνά τη μέρα του στο καλύτερο κουρείο του σε ένα αρτ νουβό κτήριο στη λεωφόρο Ντε Γκράθια. Τα δωμάτια δεν θυμίζουν κουρείο αλλά ένα φεουδαρχικό σαλόνι: το τζάκι με κόκκινο μάρμαρο, οι δερμάτινοι καναπέδες και τα έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, δίνουν ένα αριστοκρατικό στυλ. Την εικόνα συμπληρώνει φυσικά ο ίδιος με ένα απόλυτα ισορροπημένο μείγμα εκκεντρικότητας και κομψότητας: τα μαύρα κοκκάλινα γυαλιά, τα διαπεραστικά μάτια, τα άσπρα του μαλλιά δεμένα σε αλογοουρά, η θερμή χειραψία, το πληθωρικό γέλιο, και κυρίως – παρά τα χρόνια του -μια ανεξάντλητη πηγή ενέργειας.

«Ένας κομμωτής,» λέει ο Ιράνζο «χρειάζεται να διαθέτει ψυχολογικό ένστικτο. Και μια παρατήρηση κοφτερή σαν ξυράφι».

«Είμαι γοητευμένος από την ανατομία του ανθρώπινου σώματος από την παιδική ηλικία μου», λέει ο Ιράνζο, «και αν είχα εγώ την επιλογή θα είχα γίνει γιατρός».

Με δανεικά στο Παρίσι

Ήταν όμως αδύνατο για τον γιο ενός αναρχικού να παραμείνει στη φασιστική Ισπανία του Φράνκο. Στη δεκαετία του 1940 έπεσε στα χέρια του ένα περιοδικό από το L’ Oréal Paris. Καλλιτεχνικές ενημερώσεις! Μαθήματα υψηλής κομμωτικής για κυρίες! Ήταν κάτι που ο νεαρός Πασκουάλ δεν έχει δει ποτέ πριν.

Ήταν το 1947 – και εκείνη τη στιγμή, η φιλοδοξία και η λαχτάρα του 17χρονου να μάθει τις τελευταίες τεχνικές κομμωτικής στο Παρίσι, τον οδήγησε με δανεικά χρήματα αλλά και την ευλογία του πατέρα του, στην Πόλη του Φωτός. Αρχικά ξεκίνησε να δουλεύει στο κομψό «Coiffeur Club» που διεύθυνε ο Ισπανός μετανάστης Αλφόνσο Παχαέκο. Σύντομα ο Ιράνζο κυριαρχεί στα γαλλικά μαλλιά, με υπέροχα χτενίσματα ομορφαίνει την παρισινή κοινωνία και εφαρμόζει νέες τεχνικές, συμμετέχει στο φεστιβάλ κομμωτικής «Festival International Paris», παίρνοντας αμέσως την τρίτη θέση μεταξύ 1500 διαγωνιζόμενων. Γίνεται μάλιστα ο πρώτος Ισπανός που κέρδισε το βραβείο κομμωτικής «Rose d’ Or.

Το 1960 ο Πασκουάλ επιστρέφει στην πατρίδα του. Σε μια μουχλιασμένη, ακόμα φασιστική χώρα, όπου οι άνδρες κουρεύονται… στρατιωτικά πλέον, ακολουθώντας το παράδειγμα του στρατηγού Φράνκο. Ωστόσο, ο Ιράνζο θέλει να κάνει κάτι εντελώς νέο εδώ: Ανοίγει στη Βαρκελώνη το πρώτο του κομμωτήριο, το οποίο δεν έχει τίποτα κοινό με ένα κλασσικό κουρείο.

Έχει το θάρρος να προσφέρει μανικιούρ και περιποιήσεις προσώπου για τους άνδρες, αλλά και την τεχνική του μαχαιριού, που φέρνει όγκο, δομή και ελαφρότητα στα μαλλιά.

Στόχος των Φιλομοναρχικών

Γίνεται πανικός στη Βαρκελώνη όταν ο Πασκουάλ στη συνέχεια προτείνει επίσης στους άνδρες να ξυρίζουν το στήθος και τις μασχάλες: «Αγαπητέ κ. Ιράνζο», γράφει ο συντάκτης μια φιλομοναρχικής εφημερίδας, «Είσαι… αδελφή. Μόνο οι χορευτές και οι γυναίκες ξυρίζουν όλο το σώμα τους, οι πραγματικοί άνδρες ξυρίζουν μόνο τα γένια τους για λόγους υγιεινής. Ποιος είσαι; Είσαι ένας μάγκας ή μια γυναίκα; Σίγουρα το τελευταίο. Σας χαιρετίζω γεμάτος αηδία και περιφρόνηση …».

Ο Ιράνζο πέτυχε όμως με την ιδέα του. Μεσούσης της δεκαετίας του ’60,της αναταραχής και του πειραματισμού, το κύμα αυτό φτάνει και στην Ισπανία. Κατά ειρωνικό τρόπο, στην οδό Carrer de Tuset όπου ο Iράνζο έχει ανοίξει το κομμωτήριο του, εγκαθίστανται τώρα μπαρ, νυχτερινά κέντρα και καταστήματα. Ακόμη και ο Σαλβαδόρ Νταλί συχνάζει εκεί. Ο Ιράνζο διοργανώνει μαθήματα κατάρτισης για άλλους συναδέλφους, εμφανίζεται στην τηλεόραση ως ειδικός στο στυλ και την κομψότητα, και δημοσιεύει μια ολόκληρη σειρά βιβλίων από το 1961 και μετά: «Νέο όραμα για άρρενες κομμωτές,» «Ερωτισμός και πολιτικοί ηγέτες», «Ψυχική αισθητική της προσωπικής κομψότητας».

Και εδώ έρχεται ο Σαλβαντόρ Ντάλι: Μαζί με τον Ιράνζο, το 1973 ο διάσημος ζωγράφος παρουσιάζει το δεύτερο βιβλίο του. Η καριέρα τού Iράνζο απογειώνεται. Είναι διάσημος και φίλος με διάσημους ανθρώπους, γεγονός που με τη σειρά του προσελκύει περισσότερες διασημότητες. Όπως ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Εργάζεται ως δημοσιογράφος στη Βαρκελώνη και εμφανίζεται στο κομμωτήριο του Ιράνζο. «Τα σγουρά μαλλιά του ήταν μια πραγματική πρόκληση», λέει ο κομμωτής. Φυσικά, υπάρχει μια φωτογραφία στο ράφι: «Για τον Iράνζο, από τον φίλο του Γκάμπο».

Ο Ιράνζο είναι στην πραγματικότητα αρκετά διαφορετικός από τους κομμωτές διασημοτήτων. Δεν συναναστρέφεται με τις συζύγους εκατομμυριούχων, αρνείται να εμφανίζεται με διασημότητες στην τηλεόραση.

Ο κουρέας του Χουάν Κάρλος

Και από στόχος των μοναρχικών ξαφνικά έγινε ο κουρέας του βασιλιά! Όπως λέει στη γερμανική εφημερίδα, μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο τότε βασιλιάς Χουάν Κάρλος. Είχε καταπλεύσει στο λιμάνι της Βαρκελώνης με το βασιλικό σκάφος και χρειαζόταν απελπισμένα κούρεμα. «Ο Χουάν Κάρλος, λέει ο Ιράνζο, πάντα έδινε ιδιαίτερη προσοχή στα μαλλιά του». Σύμφωνα με φήμες, ακόμη και τα χαρτονομίσματα με το πρόσωπο του χρειάστηκε μια φορά να ξανατυπωθούν επειδή το κούρεμα του δεν ήταν καλό και δεν του άρεσε η φωτογραφία.

Ο Χουάν Κάρλος είναι πιστός πελάτης του Ιράνζο εδώ και 35 χρόνια. Ο κουρέας τακτικά πετάει στη Μαδρίτη, ένας οδηγός τον οδηγεί στο παλάτι και στη συνέχεια ο Χουάν Κάρλος τον δέχεται στα ιδιωτικά διαμερίσματα του. «Φανταστείτε: Τον γιο ενός αναρχο-συνδικαλιστή να στέκεται με το ξυράφι του πίσω από τον τότε βασιλιά της Ισπανίας. Θα μπορούσε ακόμη και να βάλει… τέλος στη μοναρχία» γράφει ειρωνικά η εφημερίδα.

«Ο κουρέας», λέει ο Ιράνζο, «είναι μια σφαιρική προσωπικότητα, ένας ειδικός σύμβουλος για όλες τις πτυχές της εξωτερικής εμφάνισης, για το στυλ, το χτένισμα, τα ρούχα, τη στάση του σώματος ακόμη και τις χειρονομίες και τον τόνο της φωνής». Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να αναδείξει την προσωπικότητα του πελάτη του. Είτε είναι ένας βασιλιάς, ένας βραβευμένος με Νόμπελ ή ένας απλός εργάτης.

Ο Πασκουάλ Ιράνζο κατόρθωσε να αναδείξει ένα υποτιθέμενο απλό επάγγελμα σε δραστηριότητα μεγάλης σημασίας. Και έπεισε τους υψηλότερους κύκλους της Ισπανίας ότι είναι ζωτικός για αυτούς.