Ορκίστηκε σήμερα ενώπιον των μελών του σερβικού Κοινοβουλίου ο νέος πρόεδρος της Σερβίας, Τόμισλαβ Νίκολιτς.
Στην τελετή παρέστησαν ξένοι διπλωμάτες, θρησκευτικοί ηγέτες και όλοι οι αντίπαλοι του Νίκολιτς στις προεδρικές εκλογές.
Στην ομιλία του ο νέος πρόεδρος της Σερβίας ανέφερε ότι επιθυμεί την ένταξη της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση επισημαίνοντας ωστόσο ότι ποτέ δεν θα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου.
Ο Τόμισλαβ Νίκολιτς ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία το 1990 ως στέλεχος του Εθνικού Ριζοσπαστικού Κινήματος (NRP) που το 1991 μετά την ένωση με το σερβικό κίνημα των «Τσετνικ» του Βόισλαβ Σέσελι μετονομάστηκε σε Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα (SRS).
Στο νέο αυτό κόμμα ο Σέσελι ανέλαβε πρόεδρος και ο Νίκολιτς αντιπρόεδρος. Το 2003, όταν ο Σέσελι μετέβη στη Χάγη για να αντιμετωπίσει, στο διεθνές ποινικό δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβίας, κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου -όπου βρίσκεται ακόμη κα σήμερα- ο Νίκολιτς χρίστηκε από τον Σέσελι εκτελών χρέη προέδρου του Ριζοσπαστικού Κόμματος. Το 2008 ηττήθηκε στις προεδρικές εκλογές από τον Μπόρις Τάντιτς και αποχώρησε από το Ριζοσπαστικό κόμμα αντιδρώντας στο παρεμβατισμό του Σέσελι από τη Χάγη.
Στις αρχές του 2009 ίδρυσε το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα (SNS) που σήμερα αποτελεί τη δεύτερη σε δύναμη πολιτική παράταξη στη Σερβία. Στις προεδρικές εκλογές της 6ης και της 20ης Μαΐου ως υποψήφιος του κόμματος αυτού αναδείχτηκε νικητής κερδίζοντας με διαφορά δύο ποσοστιαίων μονάδων τον πρώην πρόεδρο της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς.
Ο Τόμισλαβ Νίκολιτς πολλές φορές στο παρελθόν, όσο βρισκόταν υπό την επιρροή του Σέσελι, εξέφραζε ακραίες εθνικιστικές απόψεις.
Τη δεκαετία του ΄90 υπερασπίζονταν την ιδέα της «Μεγάλης Σερβίας» με το σκεπτικό ότι «όλοι οι Σέρβοι πρέπει να ζουν σε ένα κράτος». Πρόσφατα υποστήριξε, σε συνέντευξη Τύπου, ότι αναθεώρησε τις απόψεις του για το θέμα διαπιστώνοντας ότι «το όραμα αυτό σήμερα είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί». Για την εξωτερική πολιτική της Σερβίας ο Νίκολιτς στο παρελθόν εξέφραζε αντιευρωπαϊκές θέσεις υιοθετώντας γενικότητες περί συνομωσίας των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών για να διαμελίσουν τη Σερβία.
Όσο βρισκόταν στο Ριζοσπαστικό Κόμμα τάσσονταν κατά της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζοντας την ανάγκη να «στραφεί» η Σερβία προς τη Ρωσία και την Κίνα. Ιδιαίτερα για τη Ρωσία τρέφει μεγάλη συμπάθεια και μάλιστα είχε φτάσει σε σημείο να ζητήσει τη σύναψη εδικών σχέσεων που θα έφταναν και μέχρι την ένταξη της Σερβίας στη ρωσική ομοσπονδία.
Τα τελευταία τρία χρόνια ο Νίκολιτς απέβαλλε σταδιακά τον ακραίο εθνικισμό που χαρακτήριζε την πολιτική του συμπεριφορά και σήμερα εμφανίζεται εκφραστής της ευρωπαϊκής δεξιάς και υπέρμαχος της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η συμπάθεια προς τη Ρωσία παραμένει, εκφράζεται ανοιχτά αλλά χωρίς τις γραφικότητες του παρελθόντος. Η νέα πολιτική φιλοσοφία του Νίκολιτς εκφράζεται από τη φράση που είπε στην ομιλία του μετά την ορκωμοσία ότι «η Σερβία θα πρέπει να ανοίξει δύο πόρτες, μία προς τη δύση και μία προς την ανατολή».
Αυτό το δίπορτο θα χαρακτηρίσει τη συμπεριφορά του Τόμιλσαβ Νίκολιτς την επόμενη πενταετία όσο θα ασκεί την προεδρία. Για την ώρα φαίνεται ότι φέρνει αποτελέσματα αν κρίνουμε από την επιμονή των Βρυξελλών να αποτελέσει η έδρα της Ε.Ε. τον πρώτο προορισμό του Νίκολιτς ως προέδρου της Δημοκρατίας της Σερβίας.
Η ανεπίσημη επίσκεψή του την περασμένη εβδομάδα στη Μόσχα, αν και ήταν προγραμματισμένη πριν ακόμη εκλεγεί πρόεδρος, δεν πέρασε απαρατήρητη. Η δήλωση του Νίκολιτς κατά την συνάντησή του το περασμένο Σάββατο με το Βλαντιμίρ Πούτιν ότι «η Σερβία αποτελεί τον καλύτερο εταίρο της Ρωσίας στα Βαλκάνια» αλλά και η αναγγελία ότι «το σερβικό κοινοβούλιο ενδέχεται να εξετάσει την αναγνώριση της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας» αποδίδουν στην ανεπίσημη επίσκεψή του στην Ρωσία κάτι παραπάνω από σημειολογική βαρύτητα.
