Ως «πρόκληση» για το γερμανικό όραμα για προγράμματα λιτότητας προκειμένου να καταπολεμηθεί η κρίση στη ζώνη του ευρώ «βλέπει» ο αμερικανικός Τύπος τη νίκη του Φρανσουά Ολάντ στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, υπογραμμίζοντας πάντως πως η αλλαγή αυτή δεν πρόκειται να είναι ριζική.
«Μία πρόκληση για την λιτότητα», τιτλοφορεί το σχετικό άρθρο στο πρωτοσέλιδό της η εφημερίδα Times της Νέας Υόρκης, δίπλα σε μία φωτογραφία με νεαρούς οπαδούς του σοσιαλιστή υποψηφίου να κυματίζουν κόκκινες σημαίες στην Πλατεία της Βαστίλης μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
Για την ίδια εφημερίδα, η νίκη του Ολάντ «πρόκειται να γίνει αντιληπτή ως πρόκληση στη γερμανική άποψη σχετικά με την οικονομική λιτότητα ως πανάκεια για την κρίση του ευρώ», στο μέτρο που ο σοσιαλιστής ηγέτης έχει μεν υποσχεθεί να ισοσκελίσει τα χρηματοοικονομικά της χώρας, αλλά προτείνοντας ταυτόχρονα «μέτρα που αποβλέπουν στην παραγωγή οικονομικής ανάπτυξης».
«Οι χρεωμένες χώρες στην Ευρώπη ευελπιστούν πως ο Ολάντ θα τις συνδράμει προκειμένου να τους δοθεί περισσότερος χρόνος για να προσαρμοσθούν», τονίζεται στην ίδια εφημερίδα.
Από την πλευρά της η Washington Post κάνει έναν παραλληλισμό ανάμεσα στην Γαλλία και την Ελλάδα τονίζοντας πως η επιλογή των ψηφοφόρων σε αμφότερες τις χώρες αποτελεί «μία ηχηρή απόρριψη της προδιαγεγραμμένης από τους Γερμανούς συνταγής κατά της κρίσης χρέους: της επώδυνης λιτότητας».
Η ίδια εφημερίδα σημειώνει πως ο νέος γάλλος πρόεδρος, «ένας μετριοπαθής σοσιαλιστής που χαμογελά εύκολα και έχει χάσει βάρος», κατόρθωσε να κερδίσει τον απερχόμενο αρχηγό του κράτους Νικολά Σαρκοζί, «έναν συντηρητικό, του οποίου η πενταετής θητεία υπονομεύθηκε από την ευρωπαϊκή οικονομική κρίση και την προσωπική του επιθετικότητα».
«Σε κάθε περίπτωση», τονίζει η Post, η σοσιαλδημοκρατική και όχι εχθρική προς τον φιλελευθερισμό άποψη του Ολάντ «δεν αναλίσκεται σε μία υπόσχεση για κάποια ριζική αλλαγή, αντίθετα με τις εθνικοποιήσεις που επακολούθησαν τη νίκη του κόμματός του» το 1981, όταν ανέλαβε την εξουσία ο Φρανσουά Μιτεράν.