Ένας Ρώσος επιστήμονας ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε στοιχεία ζωής στην Αφροδίτη, ύστερα από την ανάλυση φωτογραφιών που τραβήχτηκαν από έναν σοβιετικό διαστημόπλοιο, το οποίος προσγειώθηκε στην επιφάνεια του πλανήτη πριν 30 χρόνια!

Οι φωτογραφίες -που ελήφθησαν από τον Αφροδίτη 13, το 1982- έχουν επανεξεταστεί από τον Leonid Ksanfomaliti, επιστήμονα του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών.

«Προτείνω να ξεχάσουμε τις θεωρίες περί ανυπαρξίας ζωής στην Αφροδίτη και σας διαβεβαιώνω πως τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των απεικονιζόμενων αντικειμένων μου επιτρέπουν να πω με σιγουριά, ότι πρόκειται για ζωντανά όντα», επισημαίνει ο Ρώσος επιστήμονας.

Μέχρι στιγμής δεν έχει καταγραφεί κανένα σημείο ζωής στην Αφροδίτη, καθώς η θερμοκρασία του πλανήτη ξεπερνάει τους 464 βαθμούς Κελσίου.

«Η Αφροδίτη, η οποία κατέχει παρόμοια δομή και μέγεθος με τη Γη, δεν προσφέρεται για την ανάπτυξη ζωής, καθώς πλήττεται από το «φαινόμενο του θερμοκηπίου», καθιστώντας την ατμόσφαιρα του πλανήτη πλήρως τοξική», διευκρινίζει η NASA.

Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να υπήρχε κάποτε ζωή στην Αφροδίτη. Είναι πιθανό να υπήρχαν ωκεανοί, ακόμη και ζωντανοί οργανισμοί στο μακρινό παρελθόν, πριν, δηλαδή, το «φαινόμενο του θερμοκηπίου» προκαλέσει τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

«Οι τρέχουσες θεωρίες προτείνουν ότι η Γη και η Αφροδίτη μοιράζονται κοινά στοιχεία όσον αφορά την εξελικτική τους πορεία. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να υπήρχε τόσο αρκετή ποσότητα νερού στην Αφροδίτη όσο και διοξειδίου του άνθρακα στη Γη», τονίζει ο καθηγητής Andrew Ingersoll.

Τα τελευταία χρόνια, η NASA έχει καταγράψει περισσότερο φωτογραφικό υλικό με αρκετά πιο λεπτομερείς εικόνες, από εκείνες του σοβιετικού διαστημοπλοίου, στις οποίες δεν εμφανίζονται στοιχεία ζωής.

Το διαστημικό σκάφος Magellan, το οποίο δανείζεται το όνομα του γνωστού Πορτογάλου εξερευνητή του 16ου αιώνα, ξεκίνησε το ταξίδι του στις 4 Μαΐου του 1989 και κατέφθασε στην Αφροδίτη στις 10 Αυγούστου του 1990.

Κατά τη διάρκεια των οκτώ πρώτων μηνών της διαδικασίας χαρτογράφησης του πλανήτη, το διαστημόπλοιο κατέγραψε εικόνες που κάλυπταν το 84% της επιφάνειας του πλανήτη, με ανάλυση δέκα φορές καλύτερη από εκείνης του σοβιετικού διαστημοπλοίου.

«Κατά τη περίοδο 1991-1992 το Magellan χαρτογράφησε το 98% της συνολικής επιφάνειας του πλανήτη, με ανάλυση περίπου 100 μέτρων», διευκρινίζει η NASA.