Από δικαστικούς, πανεπιστημιακούς και στελέχη τραπεζών που δηλώνουν «πατριώτες», απαρτίζεται κατά μεγάλο ποσοστό η κοινοβουλευτική σύνθεση του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Οι βουλευτές του, σε μεγάλο βαθμό, είναι φορείς μιας ιδεολογίας που φλερτάρει με τον ρεβιζιονισμό και την ξενοφοβία και όπως χαρακτηρίζεται από το περιοδικό Der Spiegel είναι «μια πολύ δεξιά κοινοβουλευτική ομάδα».
Το αντιμεταναστευτικό κόμμα δημιούργησε έναν «σεισμό» στη Γερμανία στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής (24/09), καθώς έγινε το πρώτο κίνημα αυτού του τύπου μετά τον πόλεμο που μπήκε -και μάλιστα με τέτοια επίδοση, σχεδόν 13%- στη γερμανική Βουλή.
Από τους 94 βουλευτές που εξελέγησαν υπό το λάβαρο της AfD, υπάρχει ήδη μία απουσία. Αυτή μιας εκ των ηγετικών μορφών του κόμματος, της Φράουκε Πέτρι, η οποία τα… βρόντηξε την επομένη της ψηφοφορίας, καταγγέλλοντας «τη ριζοσπαστικοποίηση» του σχηματισμού. Η ίδια γυναίκα, πριν από μόλις δύο χρόνια θεωρούνταν υποστηρίκτρια μιας σκληρής γραμμής.
Δεν μετανιώνουν για το ναζιστικό παρελθόν
Το τέλος της γερμανικής μεταμέλειας για τα εγκλήματα των Ναζί επανέρχεται πλέον ως επωδός στο κόμμα. Ο σημαιοφόρος της προεκλογικής εκστρατείας, Αλεξάντερ Γκάουλαντ, προκάλεσε πολεμική, καλώντας τους συμπατριώτες του να είναι «υπερήφανοι» για τους Γερμανούς στρατιώτες κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτό το πρώην στέλεχος του συντηρητικού κόμματος CDU της Άνγκελα Μέρκελ ακολουθούσε έναν άλλο κήρυκα αυτής της τάσης, τον Μπγερν Χέκε, ο οποίος μπορεί να υπολογίζει στην υποστήριξη πολλών δεκάδων νέων βουλευτών της AfD. Ο Χέκε χαρακτήρισε «μνημείο της ντροπής» το Μνημείο του Ολοκαυτώματος στο Βερολίνο.
Ο συνάδελφός του, Γενς Μάιερ, δικαστής στη Δρέσδη, εξέφρασε συμπάθεια για τον νεοναζί Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, που σκότωσε 77 ανθρώπους το 2011 στη Νορβηγία, ισχυριζόμενος πως έδρασε «από απελπισία», εξαιτίας της πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Πρόσφατα εξέφρασε επίσης την ανησυχία του «για τη δημιουργία λαών με ανακατεμένο αίμα».
Εκτός από εισαγγελείς και νομικούς και πολλά πρώην μέλη της CDU απογοητευμένα από την κεντρώα στροφή της Άνγκελα Μέρκελ, στην AfD βρίσκει κανείς αστυνομικούς και στρατιωτικούς, έναν πρώην δημοσιογράφο του ραδιοφώνου, έναν πρώην πιλότο, ακόμη κι έναν πρώην πληροφοριοδότη της Στάζι, της μυστικής αστυνομίας της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας. Ο Ντέτλεφ Σπάνγκενμπεργκ (περί ου ο λόγος), είχε ταχθεί ενεργά κάποτε υπέρ μιας Γερμανίας στα σύνορα του 1937.
Προπύργιο η Ανατολική Γερμανία
Η μεγάλη πλειονότητα των βουλευτών του AfD είναι άνδρες, καταγόμενοι από την πρώην ΓΛΔ, όπου το ακροδεξιό κόμμα αποδείχθηκε εξαιρετικά δημοφιλές, ιδιαίτερα στη Σαξονία, όπου το κόμμα ήρθε πρώτο.
Σ’ αυτό το κρατίδιο, που συνορεύει με την Πολωνία και την Τσεχική Δημοκρατία, οι σχέσεις ανάμεσα στους βουλευτές της AfD και το ακροδεξιό κίνημα Pegida («Πατριώτες Εναντίον του Εξισλαμισμού της Δύσης») είναι περισσότερο στενές.
Εκεί είναι επίσης που η καγκελάριος δέχθηκε τα περισσότερα πυρά, καθώς χαρακτηρίσθηκε «προδότρια της πατρίδας», επειδή άνοιξε τις πύλες της χώρας σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο.
Σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ, τα οποία αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, άλλοι βουλευτές έχουν από την πλευρά τους σχέσεις με ριζοσπαστικές αδελφότητες, τους Ρώσους υπερεθνικιστές, κινήματα συνωμοσιολογικά και για την καθαρότητα της εθνικής ταυτότητας.
Υπερισχύουν οι πλέον ακραίοι
Όλοι όσοι μπήκαν για πρώτη φορά στη Βουλή, συναντήθηκαν αυτή την εβδομάδα για μια πρώτη συνεδρίαση στο κοινοβούλιο του Βερολίνου. Στόχος τους ήταν να σταματήσουν οι εσωτερικές συγκρούσεις για τη γραμμή που πρέπει να ακολουθηθεί και τις οποίες αναζωογόνησε η εκλογική νίκη.
Στο κόμμα υπάρχουν διάφορα ρεύματα με σύνορα που αλλάζουν, ιδιαίτερα ένα λεγόμενο μετριοπαθές και πολύ φιλελεύθερο στο οικονομικό επίπεδο με μια τριανταριά βουλευτές και ένα εθνικό, που προβάλλει το θέμα της εθνικής ταυτότητας. Το πλέον ακραίο έχει πάρει το πάνω χέρι στην ιδεολογική μάχη.
Άμεσα «είναι καιρός να ριχτούμε στη δουλειά», λέει η Μπέατριξ φον Στορχ, μέλος η ίδια του χριστιανικού υπερσυντηρητικού ρεύματος και προβεβλημένο στέλεχος του κινήματος στο Βερολίνο.
«Θέλουμε να περιορίσουμε τον αριθμό των προσφύγων, είμαστε κατά του εξισλαμισμού, θέλουμε να διαφυλάξουμε την κουλτούρα μας. Τα θέματά μας είναι πολύ φυσιολογικά», προσθέτει.
