Η ιρανική αστυνομία κυβερνοχώρου δημοσίευσε κάποιους νέους κανόνες την Τετάρτη, που έχουν σχεδιαστεί για να επιτρέπουν στους υπαλλήλους να γνωρίζουν ακριβώς ποιος επισκέπτεται τι. Πριν συνδεθούν οι Ιρανοί οφείλουν να παρέχουν το όνομά τους, όνομα πατρός, διεύθυνση, αριθμό τηλεφώνου και τα στοιχεία της εθνικής τους ταυτότητας, σύμφωνα με μια ιρανική έκθεση που παραθέτει το Radio Free Europe. Οι ιδιοκτήτες Cafe θα πρέπει να εγκαταστήσουν κάμερες ασφαλείας και να διατηρούν σε αρχείο όλα τα δεδομένα των πελατών τους, συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού για τουλάχιστον έξι μήνες.
Οι κανόνες, οι οποίοι έρχονται, καθώς η χώρα προετοιμάζεται για τις βουλευτικές εκλογές του Μαρτίου, είναι ένας αποτρεπτικός παράγοντας για τους ακτιβιστές που ίσως θελήσουν να χρησιμοποιήσουν τα Ίντερνετ καφέ για να διοργανώσουν διαμαρτυρίες. Οι οποιεσδήποτε ενέργειες παρακίνησης μποϊκοτάζ μέσω κοινωνικών δικτύων ή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας θα αντιμετωπίζονται ως εθνικά εγκλήματα, ανακοίνωσαν οι δικαστικές αρχές της χώρας την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal. Κυβερνητικά στελέχη ισχυρίζονται ότι πρέπει να επιβληθεί ο εν λόγω έλεγχος στο διαδίκτυο, για να αντιμετωπιστεί αυτό που χαρακτηρίζουν ως «ήπιο» πολιτιστικό πόλεμο που διεξάγεται από τις δυτικές χώρες για να επηρεαστεί το ήθος των Ιρανών.
Η παρακολούθηση των χρηστών του διαδικτύου, θα αποτελεί και ένα προσωρινό μέτρο, μέχρι η κυβέρνηση να αναπτύξει ένα ιδιόκτητο ενδοδίκτυο (intranet) το οποίο θα είναι «halal», δηλαδή αγνό/καθαρό. Αρχικά, το ιρανικό intranet θα λειτουργεί παράλληλα με το παγκόσμιο διαδίκτυο, προτού αποκλειστεί παντελώς η πρόσβαση σε αυτό από τους 23 εκατομμύρια χρήστες στο Ιράν, σύμφωνα με εκθέσεις. O Payam Karbasi, εκπρόσωπος του Iran professional union Corporate Computer Systems, δήλωσε στα ιρανικά ΜΜΕ, πως το εσωτερικό αυτό δίκτυο, που ανακοινώθηκε τον περασμένο Μάρτιο, θα ξεκινήσει τις επόμενες εβδομάδες.
Τώρα σύμφωνα με αναφορές των Ιρανών, κατά τη διάρκεια της δοκιμαστικής λειτουργίας του αυτήν την εβδομάδα, οι συνδέσεις στο διαδίκτυο επιβραδύνθηκαν, ενώ και ορισμένες σελίδες είχαν μπλοκαριστεί. Η πρόσβαση σε VPNs (εικονικά ιδιωτικά δίκτυα) που οι Ιρανοί χρησιμοποιούν για πρόσβαση σε δικτυακούς τόπους όπως το Facebook, το Twitter και το YouTube επλήγησαν επίσης.
Ευρείες διαμαρτυρίες για δήθεν απάτη στις εκλογές του 2009, που έφεραν τον πρόεδρο Mahmoud Ahmadinejad πίσω στην εξουσία, ώθησε την κυβέρνηση του Ιράν να διακόψει την πρόσβαση σε δικτυακούς τόπους της αντιπολίτευσης και στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας. Όμως, οι διαδηλωτές στράφηκαν στο Twitter και το Facebook για να διαμαρτυρηθούν για την καταστολή των επικοινωνιών, να διαδώσουν βίντεο, ειδήσεις και να οργανώσουν διαδηλώσεις. Τότε εφαρμόστηκαν άλλα μέσα για να αποκοπεί η σύνδεση και σε αυτούς του ιστότοπους.
Μερικά από αυτά τα ακραία μέσα όμως, έχουν χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιούνται και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως στην Λιβύη και την Κίνα, με την τελευταία να έχει εφαρμόσει το «Great Firewall», για να κρατήσει το «ανάρμοστο» περιεχόμενο έξω από την χώρα. Στην Κίνα, επίσης, απαιτείται η επίδειξη ταυτότητας για την χρήση των Internet Cafe, ενώ η χώρα έχει ένα αρκετά μακρύ ιστορικό με κλείσιμο blog και γενικότερα αποδυνάμωσης της ελεύθερης επικοινωνίας μέσω του διαδικτύου.
