Για να βάλει κανείς στο χέρι το σπανιότερο διαβατήριο του κόσμου, πρέπει να είναι είτε μέγας μάγιστρος, είτε αναπληρωτής μέγας μάγιστρος είτε πρωτοσύγκελος ενός ιταλικού καθολικού τάγματος.
Το διαβατήριο του Κυρίαρχου Στρατιωτικού Τάγματος της Μάλτας δικαιούνται λοιπόν να το φέρουν μόνο οι τρεις αυτοί άνθρωποι σε κάθε ιστορική στιγμή, οι τρεις υψηλότεροι βαθμοί του χριστιανικού τάγματος της Μάλτας δηλαδή. Και εκδίδεται πάντα σε συνεννόηση με το ιταλικό κράτος.
Όσο για το ίδιο το Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας, αυτό αναγνωρίστηκε επισήμως από τον Πάπα Πασχάλη Β’ το 1113 μ.Χ. και παραμένει ένας από τους παλιότερους θεσμούς της χριστιανοσύνης.
Σήμερα λειτουργεί περισσότερο ως φιλανθρωπικός οργανισμός παρά ως μοναστικό τάγμα, παρέχοντας ιατρική βοήθεια σε πολλές γωνιές του κόσμου και έχοντας 80.000 μόνιμους εθελοντές, 25.000 εργαζομένους και πάνω από 13.000 ιππότες και άλλους βαθμούς αριστοκρατίας.
Το διαβατήριο, αναγνωρισμένο επισήμως από 105 χώρες, δεν θα σε βάλει βέβαια σε βρετανικό ή αμερικανικό έδαφος και δικαιούσαι να το φέρεις μόνο όταν λειτουργείς ως επίσημος απεσταλμένος του τάγματος. Αλλιώς, ο κάτοχός του είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί το παραδοσιακό διαβατήριό του (το αυστριακό, για παράδειγμα, του αναπληρωτή μέγα μάγιστρου ή το γερμανικό του πρωτοσύγκελου).
Το διαβατήριο παρέχει πάντως διπλωματική ασυλία σε 12 χώρες, μεταξύ αυτών η Ιταλία, η Ισπανία, η Αυστρία, η Γερμανία και η Μάλτα φυσικά…
