Η Hellen και ο Martin περίμεναν δύο χρόνια για να ακούσουν τη φωνούλα της κόρης τους και έκλαψαν από ευτυχία όταν άκουσαν την πρώτη της κουβέντα: «Σ’ αγαπώ μπαμπάκα».
Η Bronte Cassell γεννήθηκε πρόωρη και της έγινε τραχειοτομή για να μπορεί να αναπνέει, όταν ήταν έξι μηνών, αλλά οι σωλήνες τοποθετήθηκαν σε τέτοιο σημείο που δε μπορούσε να μιλήσει.
Η μικρούλα έζησε με το βοηθητικό αναπνευστικό μηχάνημα για 1,5 χρόνο προτού οι γιατροί μπορέσουν να αφαιρέσουν τους σωλήνες και να της δώσουν τη δυνατότητα να εκφράσει αυτά που αισθανόταν στους γονείς της!
«Περιμέναμε πολύ καιρό και αυτές οι λεξούλες αξίζουν όσο τίποτε άλλο» είπε η 41 ετών μητέρα της.
«Ο άντρας μου την κοίταξε και της είπε “Σ’ αγαπώ Bronte”. Τότε εκείνη γύρισε και τον κοίταξε και του είπε “Σ’ αγαπώ μπαμπάκα”. Μετά γύρισε κοίταξε εμένα και μου είπε “Κι εσένα σ’ αγαπώ μανούλα”» θυμάται με συγκίνηση η Hellen.
«Απλά κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον και κλαίγαμε. Ήταν η πρώτη φορά που την ακούσαμε να μιλάει» πρόσθεσε.
Η Bronte γεννήθηκε πριν καν η μητέρα της μπει στον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης και ζύγιζε 793 γραμμάρια.
Όταν έγινε έξι μηνών ξαφνικά σταμάτησε να αναπνέει εξαιτίας μιας στένωσης ακριβώς κάτω από τις φωνητικές της χορδές.
Μη μπορώντας να μιλήσει έμαθε να χρησιμοποιεί τη νοηματική ενώ μπορούσε να αρθρώσει κάποιες λέξεις, μιλώντας με τον αδερφό της που είναι 8 μήνες μεγαλύτερός της.
