Έως δεκατρείς χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι υποστηρικτές της αντιπολίτευσης, εκτελέστηκαν μυστικά σε φυλακή της Συρίας. Οι εκτελέσεις ήταν μαζικές και το μέσο ο απαγχονισμός, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.
Έκθεση της οργάνωσης αναφέρει πως κάθε εβδομάδα γίνονταν εκτελέσεις στη φυλακή Saydnaya μεταξύ Σεπτεμβρίου 2011 και Δεκεμβρίου 2015 και πως η εντολή δινόταν από τα υψηλότερα κλιμάκια της συριακής κυβέρνησης.
Η ίδια η κυβέρνηση πάντως, υπενθυμίζει το BBC, έχει αρνηθεί εκτελέσεις ή κακομεταχείριση κρατουμένων. Οι μαρτυρίες ωστόσο δείχνουν πως κρατούνταν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι και πως καταγράφονταν «μαζικοί θάνατοι» ενόσω βρίσκονταν υπό κράτηση.
Η Αμνηστία μίλησε με 84 ανθρώπους, πρώην φρουρούς, κρατούμενους και αξιωματούχους των φυλακών, για να συντάξει την έκθεσή της.
Κάθε εβδομάδα, όπως αναφέρει, και συχνά δύο φορές την εβδομάδα, ομάδες από 20 έως 50 ανθρώπων εκτελούνταν μυστικά στην εν λόγω φυλακή, που βρίσκεται βόρεια της Δαμασκού.
Πριν την εκτέλεση οι κρατούμενοι οδηγούνταν σε «στρατιωτικά ανοιχτά δικαστήρια» όπου γίνονταν «δίκες» διάρκειας ενός έως τριών λεπτών. Πρώην «δικαστής» σε τέτοιο δικαστήριο εξομολογήθηκε στη Διεθνή Αμνηστία πως οι κρατούμενοι ρωτούνταν αν είχαν διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνταν. Είτε απαντούσαν και είτε απαντούσαν όχι, καταδικάζονταν. «Αυτό το δικαστήριο δεν έχει σχέση με τον νόμο» τόνισε.
Σύμφωνα με την έκθεση, την ημέρα της εκτέλεσης οι κρατούμενοι ενημερώνονταν πως θα τους μετέφεραν σε άλλη φυλακή αλλά μεταφέρονταν στο υπόγειο όπου γίνονταν πολύωροι ξυλοδαρμοί.
Μετά, μέσα στη μέση της νύχτας, τους έδεναν τα μάτια και τους μετέφεραν σε άλλο σημείο της φυλακής, όπου τους ανακοίνωναν πως έχουν καταδικαστεί σε θάνατο. Λίγα λεπτά μετά, οι θηλιές τοποθετούνταν γύρω από τους λαιμούς των κρατουμένων.
Στη συνέχεια οι σοροί τοποθετούνταν σε φορτηγά και μεταφέρονταν στο στρατιωτικό νοσοκομείο Tishreen της Δαμασκού για καταγραφή και μετά ταφή σε μαζικούς τάφους σε στρατιωτικές εκτάσεις.
Με βάση τις μαρτυρίες, η Αμνηστία εκτιμά πως εκτελέστηκαν από 5.000 έως 13.000 πολίτες στην Saydnaya σε διάστημα πέντε ετών.
Οι αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων προκαλούν ναυτία.
Πρώην δικαστής που είδε τους απαγχονισμούς: «Τους άφηναν να κρέμονται για 10-15 λεπτά. Κάποιοι δεν πέθαιναν επειδή ήταν πολύ αδύνατοι, το βάρους τους δεν τους σκότωνε. Τότε τους κατέβαζαν και τους έσπαγαν τον λαιμό».
Πρώην στρατιωτικός που κρατήθηκε στη Saydnaya: «Αν έβαζες το αυτί σου στο πάτωμα, άκουγες κάτι σαν γουργουρητό. Αυτό κρατούσε περίπου δέκα λεπτά. Κοιμόμασταν με τον ήχο των ανθρώπων που πνίγονταν και πέθαιναν. Αυτό ήταν φυσιολογικό για μένα τότε».
Πρώην κρατούμενος: «Μας χτυπούσαν αλύπητα. Ήταν σαν να προσπαθούσες να βάλεις ένα καρφάκι σε έναν βράχο. Ήταν αδύνατο, αλλά εκείνοι συνέχιζαν. Παρακαλούσα να μου κόψουν καλύτερα τα πόδια παρά να τα χτυπήσουν κι άλλο…»
Παρότι δεν υπάρχουν αποδείξεις για εκτελέσεις μετά τον Δεκέμβριο του 2015, η οργάνωση δηλώνει πως δεν έχει λόγο ή ενδείξεις για να πιστεύει πως σταμάτησαν οπότε ακόμα χιλιάδες άνθρωποι είναι πιθανό να έχουν σκοτωθεί με αυτόν τον τρόπο.
Η Διεθνής Αμνηστία τονίζει πως τέτοιες πρακτικές αποτελούν εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γνωστοποιεί πως έχει επικοινωνήσει με τις συριακές από την αρχή του χρόνου αλλά χωρίς ανταπόκριση.
