Σε ποινές ισόβιας κάθειρξης και σημαντικά πρόστιμα καταδικάστηκαν οκτώ διακινητές ανθρώπων, οι οποίοι κρίθηκαν ένοχοι για τον βασανισμό και τον ακρωτηριασμό των χεριών δύο εργατών στην Ινδία. Εισαγγελέας εξέφρασε την ελπίδα οι αυστηρές ποινές να αποθαρρύνουν επίδοξους μιμητές τους.

Στις 15 Δεκεμβρίου 2013, όπως αποδείχθηκε στη δίκη, οι δύο καταδικασθέντες έκοψαν τα χέρια των δύο εργατών, του Νιλαμπάρ Ντανγκνταμάτζι και του Νταγιαλού Νάιλ, στο κρατίδιο Οντίσα. Οι δύο εργάτες ήταν ανάμεσα στους 12 ανθρώπους που πήραν δάνεια από τον ιδιοκτήτη πρακτορείου εύρεσης εργασίας, τον Παρβές Ντούνι, και συμφώνησαν να δουλέψουν για να τα αποπληρώσουν, αλλά πολύ σύντομα συνειδητοποίησαν πως τους είχε παγιδέψει.

Όταν ανακάλυψαν πως δεν τους είχαν μεταφέρει στο κρατίδιο Άντρα Πραντές της νοτιοανατολικής Ινδίας όπως τους είχαν πει, αλλά στο κρατίδιο Τσατίσγκαρ, στην κεντρική Ινδία, οι δύο άνδρες προσπάθησαν να το σκάσουν. Αλλά τους έπιασαν και τους κλείδωσαν σε ένα δωμάτιο για ώρες, πριν τους κόψουν τα χέρια.

Η υπόθεση είχε προκαλέσει σάλο και κατακραυγή σε όλη τη χώρα. Στην Ινδία εκτιμάται πως ζουν περισσότεροι άνθρωποι σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο κρατος του κόσμου, σημειώνει το ΑΜΠΕ.

Ο Ντανγκνταμάτζι πέθανε την 21η Σεπτεμβρίου, εξαιτίας των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια.

«Βάσει της καταδίκης ο Παρβές Ντούνι και οι άλλοι διακινητές θα εκτίσουν ισόβια κάθειρξη. Επίσης, θα πληρώσουν πρόστιμα. Αυτό είναι ένα μάθημα για όλους», τόνισε ο εισαγγελέας στο Reuters.

Καθώς η υπόθεση πήρε μεγάλη δημοσιότητα, το 2014 το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας επενέβη και ζήτησε από την τοπική κυβέρνηση του κρατιδίου Οντίσα να επιταχύνει τη δικαστική διαδικασία και να βοηθήσει τα δύο θύματα, η ιστορία των οποίων είναι αντιπροσωπευτική πολλών ανθρώπων που έχουν παγιδευτεί λόγω χρεών στην Ινδία.

Ο όρος σύγχρονη σκλαβιά χρησιμοποιείται γενικά για να περιγράφονται διάφορες μορφές διακίνησης ανθρώπων, δουλείας λόγω χρεών, εξαναγκαστικών γάμων και άλλων μορφών εκμετάλλευσης. Σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς εκτιμάται πως ζουν 46 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.

Ο Ντανγκνταμάτζι ήταν 32 ετών όταν συμφώνησε να πάρει ένα δάνειο που ανερχόταν σε 14.000 ρουπίες (περίπου 200 ευρώ) από τον Ντούνι και να δουλέψει για να το αποπληρώσει σε μια πλινθοποιία το 2013. Αντ’ αυτού όμως οι διακινητές τον μετέφεραν σε ορυζώνα, τον κρατούσαν παρά τη θέλησή του μέσα σε ένα σπίτι και απαίτησαν να τους δώσει πίσω τα χρήματα που είχαν πάρει και οι 12 εργάτες για να τον αφήσουν να επιστρέψει στο σπίτι του.

Ο Νταγιαλού, που ήταν τότε 17 ετών, είπε πως τους ρώτησαν αν προτιμούσαν να τους κόψουν τα χέρια ή τα πόδια αν δεν συμφωνούσαν στους νέους όρους εργασίας που τους επέβαλαν.

Σύμφωνα με τον Πατρά, εννέα άνθρωποι κατηγορήθηκαν για την υπόθεση και οι οκτώ βρίσκονται στη φυλακή. Ο ένατος φυγόδικος κατηγορούμενος παρέμενε ασύλληπτος κατά τη διάρκεια της δίκης, που άρχισε τον Οκτώβριο του 2015 και ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο φέτος. Όμως πρόσφατα συνελήφθη και θα προσαχθεί σε δίκη.

Οι ινδικές αρχές έχουν απελευθερώσει περίπου 282.000 εργάτες που ήσαν παγιδευμένοι σε κάποιας μορφής δουλεία ή καταναγκαστική εργασία σε 18 κρατίδια από το 1978 μέχρι σήμερα, κατά επίσημα κυβερνητικά στοιχεία. Όμως μη κυβερνητικές οργανώσεις αμφισβητούν την επίσημη εκδοχή της κατάστασης και καταγγέλλουν πως ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που έχουν μετατραπεί σε δούλους εξαιτίας χρεών στην Ινδία είναι πολύ μεγαλύτερος.