Ο Ντόναλντ Τραμπ εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ θα συναντηθεί την Πέμπτη με τον απόστρατο ναύαρχο Τζέιμς Σταυρίδη, πρώην Ανώτατο Στρατιωτικό Διοικητή του ΝΑΤΟ και σήμερα, κοσμήτορα της σχολής διπλωματικών και νομικών σπουδών (the Fletcher School of Law and Diplomacy) στο πανεπιστήμιο Tufts της Βοστόνης, σύμφωνα με την εκπρόσωπο Τύπου του πρώην νατοϊκού αξιωματούχου.
«Δεν έχει γίνει κάποια συζήτηση για μία θέση στη διακυβέρνηση του Τραμπ», δήλωσε η Τζούλι Χάνσκομ εκπρόσωπος του Σταυρίδη, σχολιάζοντας αναφορές ότι ο Τραμπ είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αξιοποίησή του από τότε που το όνομά του είχε αξιολογηθεί για το ενδεχόμενο να είναι ο υποψήφιος αντιπρόεδρος των Δημοκρατικών.
Εκτιμάται ότι το όνομα του απόστρατου ναυάρχου, ελληνικής καταγωγής, έχει συμπεριληφθεί στην λίστα των υποψηφίων για τη θέση του Αμερικανού ΥΠΕΞ, στη διακυβέρνηση του Τραμπ.
Ο Σταυρίδης είναι εγγονός πρόσφυγα από την καταστροφή της Σμύρνης, τον οποίο συνάδελφοί του στρατιωτικοί αποκαλούν «Ζορμπά».
Στην Αθήνα έζησε τρία από τα παιδικά του χρόνια, μεταξύ 1962 και 1964, όταν ο πατέρας του Γιώργος Ζαφείρης Σταυρίδης, επίσης στρατιωτικός, υπηρέτησε ως ναυτικός ακόλουθος στην πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στο βιβλίο που εξέδωσε το 2008 υπό τον τίτλο Πλοίαρχος Αντιτορπιλικού ο Τζέιμς Σταυρίδης γράφει για την «πιο απίστευτη ειρωνεία της ιστορίας».
«Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ο παππούς μου, ένας κοντός, γεροδεμένος Έλληνας δάσκαλος, ονόματι Δημήτρης Σταυρίδης, έφυγε πρόσφυγας από την Τουρκία στο πογκρόμ κατά των Ελλήνων που ζούσαν στα απομεινάρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μετά βίας γλίτωσε περνώντας με μια βάρκα το Αιγαίο στην Αθήνα και από εκεί στην Νήσο Έλις. Ο αδελφός του δεν ήταν τόσο τυχερός, τον σκότωσαν οι Τούρκοι», αναφέρει.
Μία ΝΑΤΟϊκή άσκηση ανοιχτά των ακτών της σημερινής Τουρκίας, το 1993, «ήταν η πιο απίστευτη ειρωνεία της ιστορίας που θα μπορούσε να φανταστεί» και η οποία ώθησε τον Τζέιμς Σταυρίδη να γράψει για τον παππού του. «Ο εγγονός του, που μετά βίας μιλά λίγες λέξεις ελληνικά, επιστρέφει στη διοίκηση ενός αντιτορπιλικού δισεκατομμυρίων δολαρίων ακριβώς στην ίδια πόλη, την Σμύρνη, που αποκαλούν σήμερα Ιζμίρ, από την οποία εκείνος έφυγε με μια προσφυγική βάρκα τόσα χρόνια πριν».
