Ένας καλλιτέχνης που πυροβολήθηκε εν ψυχρώ για να δημιουργήσει τον πίνακα του, μια αγελάδα που τεμαχίστηκε στα δύο για να εκτεθεί ως έργο τέχνης, ένας πίνακας με την Παρθένο Μαρία κατασκευασμένος από κοπριά, είναι μερικά μόνο από τα δημιουργήματα εκκεντρικών καλλιτεχνών που έχουν εκτεθεί ακόμη και σε μουσεία.
Εκεί που η τέχνη συναντά την πρόκληση και το ταλέντο διακατέχεται από μια περίεργη αίσθηση διαστροφής, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά μόνο να φέρει αντιδράσεις.
Down by the lake with Liz and Phil (Greg Taylor)
Η βασίλισσα Ελισάβετ και ο πρίγκιπας Φίλιππος, γυμνοί σε ένα παγκάκι. Το συγκεκριμένο έργο αποτέλεσε έμπνευση του Greg Taylor. Το γλυπτό είχε εγκατασταθεί τον Μάϊο του 1995, σε μια λίμνη κοντά στο Ανώτατο Δικαστήριο Καμπέρα της Αυστραλίας. Οι αντιδράσεις για το έργο, που απεικονίζει την βασίλισσα Ελισάβετ και τον πρίγκιπα Φίλιππο να κάθονται ολόγυμνοι σε ένα παγκάκι, ήρθαν από την πρώτη κιόλας στιγμή.
Μετά την εγκατάσταση του βάνδαλοι του επιτέθηκαν με σφυριά, με αποτέλεσμα να αποκεφαλίσουν την βασίλισα, ενώ στην συνέχεια ακρωτηρίασαν και τον πρίγκιπα Φίλιππο. Φυσικά μετά τις καταστροφές το γλυπτό αφαιρέθηκε οριστικά από το σημείο.
Porno Queen (Paolo Schmidlin)
Ένα ακόμη γλυπτό με πρωταγωνίστρια την βασίλισσα Ελισάβετ είναι εκείνο που δημιούργησε ο ιταλός καλλιτέχνης Paolo Schmidlin. Το έργο ονομάστηκε «Porno Queen», και απεικονίζει την βασίλισσα ημίγυμνη, με το στήθος σε κοινή θέα και δύο χέρια να την ακουμπούν. Το γλυπτό παρουσιάστηκε στη Μαδρίτη το 2007, σε μια έκθεση που άνοιξε ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος.
Οι αντιδράσει από το παλάτι ήταν άμεσες, με την φωτογράφο της βασιλικής οικογένειας, να δηλώνει ότι: «Αυτό είναι προφανώς το έργο ενός παράφρονα. Δεν βλέπω τίποτα περισσότερο από ένα φτηνό κόλπο». Ενώ ο βασιλικός συντάκτης Judy Wade, πρόσθεσε: «Ένιωσα φρίκη όταν το είδα. Νομίζω ότι είναι αηδιατικό».
Μητέρα και Παιδί (Damien Hirst)
«Μητέρα και παιδί» ονομάζεται το έργο του Damien Hirst. Ο καλλιτέχνης που έχει προκαλέσει πολλές φορές με τα έργα του, αποφάσισε να δημιουργήσει μια πραγματική εικόνα. Ουσιαστικά πρόκειται για μια αγελάδα και ένα μοσχαράκι, τα οποία έχουν κοπεί στη μέση και διατηρούνται σε τέσσερις δεξαμενές με φορμαλδεΰδη. Μάλιστα είναι έτσι τοποθετημένες, ώστε να μπορεί κανείς να περνά ανάμεσα από τα εκθέματα και να βλέπει τα όργανα των ζώων.
Ο Damien Hirst, είχε δηλώσει για το έργο του ότι οι «οι αγελάδες που είναι από τα πιο σφαγμένα ζώα, χρησιμοποιήθηκαν για να δείξουν το συναισθηματικό κόψιμο που γίνεται με έναν βίαιο τρόπο». Το έργο εκτέθηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο της έκθεσης Μπιενάλε της Βενετίας.
Piss (David Cerny)
Ο David Cerny είναι ένας καλλιτέχνης που είναι γνωστός για τα περίεργα αγάλματα που φτιάχνει. Ένα από αυτά βρίσκεται στην Πράγα και απεικονίζει δύο άνδρες να ουρούν τον χάρτη της Τσεχίας.
Πρόκειται για δύο χάλκινα αγάλματα τα οποία βρίσκονται το ένα απέναντι από το άλλο, ενώ η ιδιαιτερότητα τους είναι ότι έχουν την ικανότητα να γράφουν ότι τους πεις. Οι επισκέπτες μπορούν να στείλουν ένα μήνυμα στον αριθμό ενός κινητού τηλεφώνου που εμφανίζεται δίπλα στα αγάλματα και στην συνέχεια το βλέπουν να σχηματίζεται.
Καρχαρίας – Σανταμ Χουσεΐν (David Cerny)
Ο David Cerny επηρεασμένος από τον Damien Hirst προχώρησε στην δημιουργίας ενός ακόμη προκλητικού έργου. Αφορμή για τον εκκεντρικό καλλιτέχνη στάθηκε ένα έργο του Damien Hirst που απεικόνιζε έναν καρχαρία να επιπλέει σε μια δεξαμενή μεθανάλης. Εκείνος στη συνέχεια αποφάσισε να παρουσιάσει στην ίδια ακριβώς θέση το ομοίωμα του Σαντάμ Χουσεΐν.
Το έργο δείχνει τον δικτάτορα δεμένο με ένα σχοινί γύρω από το λαιμό, τους καρπούς των χεριών και των ποδιών. Το έργο δημιουργήθηκε ένα χρόνο πριν την εκτέλεση του και απαγορεύτηκε στην Πολωνία και σε μια πόλη του Βελγίου, με το επιχείρημα ότι μπορεί να σοκάρει τους μουσουλμάνους.
Yo Mama’s Last Supper (Renée Cox)
Το «Yo Mama’s Last Supper», είναι ένα έργο τέχνης το οποίο κατασκευάστηκε το 1999 από την Τζαμαϊκανή καλλιτέχνιδα Renée Cox. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα μεγάλο φωτογραφικό μοντάζ και απεικονίζει 11 έγχρωμους άνδρες, έναν λευκό Ιούδα και μια γυμνή γυναίκα να στέκεται στη θέση του Ιησού.
Το κομμάτι που πρόκειται για απομίμηση του έργου του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, εκτέθηκε το 2001 στο Brooklyn Museum of Art. Ο τότε δήμαρχος της Νέας Υόρκης Rudi Guiliani, ένιωσε προσβεβλημένος από το συγκεκριμένο έργο και ζήτησε την δημιουργία μιας ομάδα, η οποία θα είχε ως αντικείμενο να κρίνει κατά πόσο τα εκθέματα είναι αξιοπρεπή για να εκτεθούν στα μουσεία.
Myra (Marcus Harvey)
Το έργο τέχνης του Marcus Harvey προκάλεσε οργή από την πρώτη κιόλας στιγμή που εκτέθηκε στη Βασιλική Ακαδημία Τέχνης στο Λονδίνο το 1997. Ο συγκεκριμένος πίνακας είναι μια αναπαραγωγή της φωτογραφίας της αστυνομίας με την Myra Hindley, η οποία καταδικάσθηκε για τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες μικρών παιδιών.
Οι αντιδράσεις ήταν έντονες, με το έργο να έχει βανδαλιστεί με μπογιά και αυγά. Μάλιστα και η ίδια η Hindley, ζήτησε την απόσυρση του πίνακα, καθώς όπως τόνισε προκαλεί πόνο στις οικογένειες των θυμάτων.
Η Παρθένος Μαρία (Chris Ofili)
Ο αμφιλεγόμενος και πανάκριβος πίνακας είναι έργο του Βρετανού ζωγράφου Chris Ofili. Φιλοτεχνήθηκε το 1996 και έχει τον τίτλο: «Η Αγία Παρθένος Μαρία». Το έργο προκάλεσε αντιδράσεις καθώς εμφανίζει την Παρθένο Μαρία σε μια αφρικανική εκδοχή, δημιουργημένη από κοπριά ελέφαντα.
Ο πίνακας αν και δημιουργήθηκε το 1996, έγινε γνωστός το 1999, όταν το έργο εκτέθηκε στο Μουσείο του Μπρούκλιν. Ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Rudi Guiliani, προσπάθησε να σταματήσει την επιδότηση του δήμου στο μουσείο και να αφαιρέσει τον πίνακα, αποκαλώντας το «άρρωστο δημιούργημα».
Ο πυροβολισμός (Chris Burden)
Το 1971 ο Chris Burden ζητά από έναν φίλο του να τον πυροβολήσει στο χέρι στη γκαλερί Santa Ana. Το σκηνικό βιντεοσκοπήθηκε από μια φίλη του. Η πολύ επικίνδυνη παράσταση του καλλιτέχνη αποτέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά του έργα αν και θα μπορούσε να του είχε στοιχίσει την ζωή. Στο βίντεο φαίνεται ο ίδιος να στέκεται ψύχραιμος, περιμένοντας από τον φίλο του να πατήσει την σκανδάλη.
