Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Μετά από μία διχαστική και «βρώμικη» προεκλογική περίοδο οι Αμερικανοί πήγαν στις κάλπες και ανέδειξαν τον Τραμπ απόλυτο κυρίαρχο με ένα αποτέλεσμα που δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών. Ο ίδιος τα πήρε όλα… Είναι Πρόεδρος, έχει τη Γερουσία, έχει και το Κογκρέσο. Η εκλογή του σίγουρα αποτέλεσε μία έκπληξη για πολλούς. Το κλίμα που είχαν διαμορφώσει οι δημοσκοπήσεις ήταν συγκεκριμένο. Η Χίλαρι θα κέρδιζε και μάλιστα σχετικά άνετα… Ωστόσο η ανατροπή έγινε. Οι προβλέψεις και εκτιμήσεις αποδεικνύεται ότι «αγνόησαν» τον ενθουσιασμό και τον παλμό των χιλιάδων υποστηρικτών του Τραμπ, στις προεκλογικές συγκεντρώσεις που πραγματοποίησε. Ο Τραμπ και οι υποστηρικτές του δεν έχαναν ευκαιρία να τονίζουν τη μεγάλη λαχτάρα των Αμερικανών ψηφοφόρων για αλλαγή, να συγκρουστούν ακόμη και με το ίδιο του το κόμμα. Τα σημάδια της διαφοράς ήταν ξεκάθαρα από την αρχή, έχοντας από τη μια μεριά τη «συστημική» υποψηφιότητα της Κλίντον, κι από την άλλη μεριά, το αντισυμβατικό προφίλ του Τραμπ, με έμφαση στο πολιτικό μήνυμα της «αντισυστημικής» του παρουσίας, αλλά και της έλλειψης πολιτικής αναγνώρισης από τα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Ουάσιγκτον. Αυτές τις ώρες έρχεται στο προσκήνιο ένα προφητικό άρθρο. Το προφητικό άρθρο – ανάλυση του σκηνοθέτη Μάικλ Μουρ, ο οποίος στις αρχές Σεπτεμβρίου ξεκαθάριζε ότι υπάρχουν: «Πέντε λόγοι που θα δώσουν τη νίκη στον Τραμπ». «Συγγνώμη φίλοι, αλλά αυτός ο άθλιος, επικίνδυνος κλόουν θα κερδίσει τις εκλογές το Νοέμβρη». Με αυτόν τον τρόπο ξεκινούσε την ανάλυσή του ο σκηνοθέτης που υποστήριξε την Κλίντον. «Φίλοι. Λυπάμαι που γίνομαι μάντης κακών, αλλά όπως πέρυσι το καλοκαίρι σας είπα ότι ο Τραμπ θα πάρει το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, έτσι σας λέω τώρα ότι ο Τραμπ θα κερδίσει τον Νοέμβριο». Σε μια μακροσκελή επιστολή, ο Αμερικανός σκηνοθέτης και πολιτικός σχολιαστής Μάικλ Μουρ, έγραφε για τους 5 λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ θα λέγεται Ντόναλντ Τραμπ. «Ποτέ στην ζωή μου όσο σήμερα δεν ήθελα να κάνω λάθος» έγραφε και συνέχιζε «ζείτε σε μια φούσκα και πρέπει να βγείτε από αυτή τη φούσκα. Πρέπει να σταματήσετε να ζείτε μέσα στην άρνηση και να αντιμετωπίσετε την αλήθεια που ξέρετε βαθιά μέσα σας είναι πολύ πολύ πραγματική».
Οι πέντε λόγοι που τελικά έδωσαν τη νίκη στον Ντόναλντ Τραμπ όπως τους ανέλυσε ο Μάικλ Μουρ
– Ο γνωστός σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ γράφει ότι ο Τραμπ θα επικεντρώσει την προσοχή του στις τέσσερις πολιτείες (Μίσιγκαν, Οχάιο, Πενσιλβάνια και Γουισκόνσκιν). Ο Τραμπ θα χτυπήσει αλύπητα την Κλίντον πάνω στο θέμα της υποστήριξης στις εμπορικές συμφωνίες NAFTA και TPP που έχουν διαλύσει την εργατική τάξη αυτών των πολιτειών. Όταν ο Τραμπ απείλησε την Ford πως εάν κλείσει το εργοστάσιό της στο Μίσιγκαν και το μεταφέρει στο Μεξικό, εκείνος θα επιβάλει 35% αύξηση δασμών στα εισαγόμενα οχήματα αυτό ακούστηκε σαν μουσική στα αυτιά της εργατικής τάξης της περιοχής. Οι περιοχές αυτές είναι σαν την κεντρική Αγγλία, η οποία έδωσε τη νίκη στο Brexit, λέει. Κι εδώ έρχονται τα μαθηματικά. Το 2012 ο Μιτ Ρόμνεϊ έχασε για 64 ψήφους εκλεκτόρων. Το μόνο που χρειάζεται ο Τραμπ είναι να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο και να κερδίσει αυτές τις τέσσερις πολιτείες. Δεν χρειάζεται τη Φλόριντα, δεν χρειάζεται το Κολοράντο ή τη Βιρτζίνια. Μόνο το Μίσιγκαν, το Οχάιο, την Πενσιλβάνια και το Γουισκόνσκιν. – Ο δεύτερος λόγος είναι ο θυμωμένος λευκός. Ο Μουρ συνοψίζει ως εξής: «Τα 240 χρόνια ανδρικής κυριαρχίας των ΗΠΑ σε λίγο θα είναι παρελθόν. Πώς το αφήσαμε αυτό να συμβεί; Είχαμε οκτώ χρόνια έναν μαύρο να μας λέει τι να κάνουμε και τώρα θα ανεχθούμε άλλα οκτώ χρόνια μια γυναίκα; Και μετά τι θα έχουμε; Οκτώ χρόνια ομοφυλόφιλους; Αυτός ο κατήφορος πρέπει να σταματήσει!». – Ο σκηνοθέτης λέει ότι το πρόβλημα είναι η ίδια η Κλίντον. «Μπορούμε να μιλήσουμε ειλικρινά ανάμεσά μας; Δηλώνω ότι συμπαθώ τη Χίλαρι και νομίζω ότι έχει δεχθεί πολλή κριτική την οποία δεν αξίζει. Αλλά η ψήφος της για τον πόλεμο του Ιράκ με έκανε να υποσχεθώ ότι δεν θα την ψηφίσω ποτέ. Μέχρι στιγμής δεν έχω αθετήσει την υπόσχεσή μου. Από το να δω όμως έναν φασίστα να γίνεται επικεφαλής θα σπάσω την υπόσχεσή μου. Δυστυχώς πιστεύω ότι η Κλίντον θα βρει έναν τρόπο να μας βάλει ξανά σε στρατιωτική δράση. Είναι ένα γεράκι στα δεξιά του Ομπάμα. Αλλά σε αντίθετη περίπτωση το δάχτυλο του ψυχασθενούς Τραμπ θα είναι στο κουμπί με τα πυρηνικά» γράφει. Όπως τονίζει το μεγαλύτερο πρόβλημά μας δεν είναι ο Τραμπ, είναι η Χίλαρι. Είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής. Σχεδόν το 70% όλων των ψηφοφόρων πιστεύουν ότι δεν είναι έμπιστη και είναι ανήθικη. Κανένας Δημοκρατικός και σίγουρα κανένας ανεξάρτητος δεν θα ξυπνήσει το πρωί της 8ης Νοέμβρη για να τρέξει να ψηφίσει την Χίλαρι, όπως έκαναν με τον Ομπάμα ή με τον Μπέρνι Σάντερ στους προκριματικούς. Δεν υπάρχει ο ενθουσιαμός. – Οι ψηφοφόροι του Μπέρνι Σάντερς θα ψηφίσουν για την Χίλαρι, αλλά θα είναι αυτό που αποκαλούμε «μελαγχολική ψήφος» που σημαίνει ότι δεν θα προσπαθήσουν να πείσουν άλλους πέντε για να έρθουν μαζί τους να ψηφίσουν την Χίλαρι, σύμφωνα με την ανάλυση. Δεν θα ψηφίσουν τον Τραμπ. Κάποιοι θα ψηφίσουν άλλο κόμμα, αλλά κυρίως θα μείνουν σπίτι. – Τέλος ο Μουρ γράφει: Ας μην προεξοφλούμε την ικανότητα του εκλογικού σώματος να είναι «άτακτο» ή ας μην υποτιμούμε πόσα εκατομμύρια θεωρούν τους εαυτούς τους ως κρυφοαναρχικούς μόλις τραβήξουν την κουρτίνα και βρεθούν μόνοι τους πίσω από το παραβάν. Είναι ένα από τα λίγα σημεία που έχουν απομείνει στην κοινωνία που δεν έχουν κάμερες, συσκευές ακρόασης, συζύγους, παιδιά, αφεντικά, αστυνομικούς. Δεν υπάρχει καν χρονικό όριο. Μπορείς να κάτσεις εκεί όση ώρα θέλεις και δεν υπάρχει κανένας που να σε αναγκάσει να κάνεις οτιδήποτε. Μπορείς να πατήσεις το κουμπί και να ψηφίσεις με βάση την κομματική γραμμή. Μπορεί να γράψεις Μίκυ Μάους ή Ντόναλντ Ντακ. Δεν υπάρχουν κανόνες. Και εξαιτίας αυτού και του θυμού που έχουν πολλοί απέναντι σε ένα διαλυμένο πολιτικό σύστημα, εκατομμύρια θα ψηφίσουν τον Τράμπ όχι επειδή συμφωνούν μαζί του, όχι επειδή τον συμπαθούν, αλλά απλά επειδή μπορούν. Απλά επειδή θα κάνει τη μαμά και τον μπαμπά να θυμώσουν… Δείτε εδώ τα σχόλια που είχε προκαλέσει το άρθρο όταν δημοσιεύτηκε
